چرا طول زندگی های مشترک آب رفته است؟

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در گذشته‌ای نه چندان دور، افراد حتی با وجود سخت‌ترین مسائل، به زندگی زناشویی ادامه می‌دادند و اگر طلاقی هم رخ می‌داد، دلایل موجهی مانند اعتیاد، عدم تعهد اخلاقی و مالی داشتند. اما در زمان کنونی، با نیم نگاهی به اطراف، می‌توان به تعدد افراد طلاق گرفته حتی در کمترین روز‌های مشترک برخورد کرد که با اندک دست انداز زندگی، تاب تحمل از دست داده اند و در راهرو‌های دادگاه سرگردان شده اند، افرادی که نه تنها بزهکار یا معتاد نیستند، بلکه دارای تحصیلات، شغل مناسب و در مواردی از جایگاه اجتماعی خوبی برخوردار هستند.

زمانی که در پارک زن و شوهر‌های ۹۰ ساله را می‌بینم این سوال در ذهنم جرقه می‌زند که چه چیزی باعث شده ازدواجشان این همه سال پایدار و بادوام بماند. چگونه ما می‌توانیم مثل آن‌ها برای همیشه کنار یکدیگر زندگی خوبی داشته باشیم.

طبق آمار منتشره مرکز آمار ایران، ۱۱ هزار و ۷۱۵ طلاق با طول مدت ازدواج کمتر از یک سال طی سال گذشته به ثبت رسیده، این در حالی است که طول مدت ازدواج بیشتر طلاق‌های ثبت شده در سال گذشته تنها بین یک تا پنج سال بوده است.

اعظم کریمی مدیرکل دفتر توسعه اجتماعی معاونت امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، درباره علت پایین آمدن دوام زندگی مشترک گفت: زمانی که سخن از روابط زوجین به میان می‌آید، غالباً تصویری از تفاهم و سازگاری و یا اختلاف و ناسازگاری ارائه می‌گردد و بنابراین موضوع بحث، بررسی میزان سازگاری یا ناسازگاری زوجین و تحولات آن خواهد بود؛ اما به نظر می‌رسد روابط زوجین در گستره‌ای فراتر از موضوع سازگاری قابل بحث باشد.

وی بیان کرد: اگر نقطه آرمانی در روابط زناشویی را رابطه‌ای بدانیم که نتیجه آن از یک سو آرامش روانی و احساس ارزشمندی و از سوی دیگر کارآمدی هر یک از زوجین در کارکرد‌های مورد انتظار از آنان است.

کریمی مشکلات موجود در روابط زن و شوهر را موارد زیر دانست و گفت:
١-مشکلات جسمی
٢- مشکلات روابط زناشویی
٣-مشکلات مربوط به حوزه تصمیم‌گیری
٤-مشکلات در روابط عاطفی
٥-افزایش انتظارات
٦-تغییر نگاه جوانان به ازدواج، خانواده و طلاق
٧-ضعف نظام آموزشی رسمی و غیررسمی
٨-تحول در الگوی سبک زندگی

کریمی درباره عوامل تحکیم خانواده گفت: مهارت‌های همسریابی، چگونگی تفاهم بر سر زندگی مشترک قبل از ازدواج و موضوعات مهمی که قبل از شروع زندگی باید بر آن‌ها تفاهم نمود، مهارت ارتباط با خانواده همسر و خانواده خود پس از ازدواج، مهارت مواجهه با بحران‌های زندگی از جمله بی‌کاری، فقر، خشم، مهارت‌های اقتصادی و حوزه درآمدزایی، مصرف و نگه‌داری اموال، از جمله مسائلی است که می‌تواند به تحکیم خانواده کمک کند.

وی در ادامه بیان کرد: در سال ۹۹ در کل کشور ۵۵۶ هزار و ۷۳۱ فقره ازدواج و ۱۸۳ هزار و ۱۹۳ فقره طلاق در کل کشور ثبت شده است. استان خراسان جنوبی با بیشترین میزان افزایش ازدواج در سال ۹۹ نسبت به سال قبل از آن به میزان ۱۷.۰۲ درصد مواجه بوده است و پس از آن استان‌های یزد، کرمان، بوشهر و هرمزگان با حدود ۱۰ درصد در ردیف‌های بعدی افزایش نرخ ازدواج قراردارند.

کریمی خاطر نشان کرد: استان‌های سیستان و بلوچستان با کاهش حدود ۱۰ درصدی طلاق یعنی ۱۰.۱۹ درصد، کرمانشاه با کاهش ۸.۰۱ درصد و هرمزگان با ۷.۲۷ درصد بیشترین کاهش در آمار طلاق نسبت به سال ۹۸ را داشته اند. این درحالی است که در همین مدت زنجان با افزایش آمار طلاق به میزان ۲۳.۸۹ درصد بیشترین افزایش در آمار طلاق نسبت به سال قبل را تجربه کرده است و پس از آن استان مرکزی با ۱۷.۰۷ درصد و البرز با ۱۳.۳۶ درصد افزایش آمار طلاق در ردیف‌های بعدی قرار دارند.

مدیرکل دفتر توسعه اجتماعی معاونت امور جوانان وزارت ورزش و جوانان افزود: در سال ۹۹ در مجموع کل کشور به میزان ۳.۶۱ درصد افزایش در آمار طلاق نسبت به سال ۹۸ مواجه بودیم که در برش استانی نرخ تغییرات آمار طلاق در سال ۹۹ نسبت به سال قبل از آن در کشور بسیار متغییر بوده و از کاهش ۱۰ درصدی تا افزایش تقریبا ۲۴ درصدی در استان‌های کشور در نوسان بوده است.

در این باره با یک جامعه شناس درباره دوام ازدواج در زندگی مشترک توضیح داد.

مریم سادات ظهوریان جامعه شناس و فعال فرهنگی گفت: به نظر می‌رسد که مسئله کم دوامی ازدواج به صورت ریشه ایی است. به این علت که هدف‌ها و انگیزه‌های ازدواج‌ها به مرور زمان، متفاوت شده است.

وی بیان کرد: آمادگی دختر و پسر برای مهارت زندگی کردن به یک مقداری کمرنگ شده است. امروزه، افراد در زندگی‌های مجردی، از یک سری امکاناتی برخوردار هستند. این امکانات می‌تواند شامل امکانات فرصت‌ها و تحصیلی باشد. دختر‌ها به دنبال امکانات تحصیلی می‌روند تا دستشان تو جیب خودشان باشد و به یک وسعت مالی دست یابند.

ظهوریان تصریح کرد: افراد زمانی که از یک وضعیت مال برخوردار می‌شوند، احساس امنیت می‌کنند و زمانی که وارد زندگی مشترک می‌شوند تمایل دارند این امکاناتی که قبل از ازدواج به دست آورده اند را داشته باشند و یک سری شرایط جدیدتر برایشان مهیا شود.

این جامعه شناس در ادامه بیان کرد: سابق براین نسل‌های گذشته، خانم‌ها کمتر از تحصیلات و امکانات شغلی مناسبی برخوردار بودند. زمانی که وارد زندگی مشترک می‌شدند بیشتر توجهشان معطوف به زندگیشان بود. مشغله و درگیری‌های درسی و کاری وجود نداشت. تقریبا ۶۰ درصد وقت، توان و انرژیشان را روی زندگیشان معطوف می‌کردند. اما امروزه داستان کم رنگ‌تر شده است و بحث اشتغال و تحصیل سرجای خودش است.

وی افزود: امروزه درگیری‌ها و آشنایی با فضا‌های خارج از منزل، شهر و یا کشور وجود دارد. دختر و پسر مانند گذشتگان دل به زندگی نمی‌دهند و تمام تفکرات و وقتشان را روی زندگی نمی‌گذارند و این امر باعث بالارفتن انتظارت می‌شود.

ظهوریان خاطرنشان کرد: دختر و پسر در زمان مجردی یک سری امکانات داشتند وقتی که وارد زندگی مشترک می‌شوند به دنبال تکمیل این امکانات و تسهیلات هستند. از طرفی وقتی وارد زندگی می‌شوند می‌بینند که شاید نه تنها آن امکانات برایشان بیشتر نشده است بلکه یک مقداری از آزادی عمل‌ها و اختیاراتشان نیز کسر شده است.

وی گفت: سابق بر این، به علت محدودیت‌های جغرافیایی، آبرو داری‌ها و حیا‌ها مانع طلاق زوجین می‌شد و جوانان زود کوتاه می‌آمدند و ملاحضات بزرگتر‌ها را می‌کردند. نبودن انگیزه و هدفگذاری‌های لازم باعث می‌شود در زندگی با خطا مواجه شوند.

در سال ۹۹ طول مدت ازدواج ۱۱ هزار و ۷۱۵ طلاق ثبت شده کمتر از یک سال و طول مدت ازدواج ۵۱ هزار و ۲۷۰ رویداد طلاق ثبت شده بین یک تا پنج سال بوده است. از سوی دیگر ۷۸۰۹ رویداد طلاق نیز با طول مدت ازدواج بالغ بر ۲۹ سال در سال ۹۹ به ثبت رسیده است.

زندگی‌ها قوام و دوام گذشته را از دست داده و تار و پود آن با کمترین چنگ، از هم می‌پاشد و به جدایی ختم می‌شود.

طلاق آخرین و درعین حال نامطلوب‌ترین راه حل برای پایان دادن به یک اختلاف زناشویی است که زندگی مشترک را ناممکن ساخته است و زوج‌ها را هم، چون آلیس، در سرزمین ناهموار روحی روانی و عاطفی رها می‌کند.

بیشترین طلاق‌های ثبت شده در سال ۹۹ به طول مدت ازدواج یک تا پنج سال معطوف می‌شود، اما در قیاس با سال ۹۸ آمار طلاق‌های با طول مدت ازدواج کمتر از یک سال و یک تا پنج سال در سال ۹۹ با کاهش هفت و ۲ درصدی مواجه بوده و در عین حال طی سال ۹۹ آمار طلاق‌های با طول مدت ازدواج پنج تا بیش از ۲۹ سال در قیاس با سال ۹۸ افزایش داشته است.

دختر و پسر وقتی با سن بالاتری ازدواج می‌کنند انعطاف پذیری کمتری نسبت به هم دارند، زیرا شکل گیری شخصیتی آنان اتفاق افتاده است و پذیرفتن تغییر برای آنان کار سخت و دشواری است به همین دلیل در کوچکترین مسائل با یکدیگرکنار نمی‌آیند. از طرفی انعطاف پذیری را در تغییر دادن فرد مقابل مطابق با میل شخصی خود می‌بینند در حالی که معنای واقعی انعطاف پذیری، پذیرش بی قید و شرط طرف مقابل است.

باید دانست زندگی زناشویی همانند ساخت نظامی نوپا است که هیچ چیزی ندارد و باید برای توسعه و رشد آن با تمام قدرت کوشید. نظامی نیازمند قانون و چارچوبی قوی که تمام روابط ها، سیاست‌ها و استدلال‌ها را در آن تعریف شده باشد. قانونی که همه اعضا در نوشتن آن دخالت و نقش داشته باشند تا لازم الاجرا شود.

بیشتر بخوانید

• استان‌های خراسان جنوبی، یزد و کرمان در صدر افزایش ازدواج در سال ۹۹

انتهای پیام/