به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،   این روزها انگلیس هم صدا با رژیم صهیونیستی با اطلاعات متناقض و بدون هیچ مستندی مدعی شده است که ایران عامل حمله به کشتی «مرسر استریت» در دریای عمان بوده است.

پس از این حادثه، مقامات رژیم صهیونیستی در اقدامی مسبوق به سابقه به لاف زنی درباره حمله به کشتی های ایرانی پرداختند.

همزمان انگلیس در نقش پادوی آمریکا تلاش کرد تا ماجرا را به صحن شورای امنیت کشیده و دیگر اعضای شورا را با خود همسو کند، اما تقلای انگلیس با عدم اجماع اعضای شورای امنیت، به نتیجه مورد نظر کشورهای غربی منتهی نشد.   

بیشتربخوانید

• تئوری بایدن برای بازگشت گام به گام به برجام

اما نکته قابل تأمل اینجاست که آمریکا همزمان با این نمایش مضحک، تاکید کرد که واشنگتن برای برگزاری مذاکرات احیای برجام آمادگی دارد.

در همین رابطه «جن ساکی» سخنگوی کاخ سفید- ۱۵ مرداد- در نشست خبری گفت: «رئیس جمهور جو بایدن معتقد است که دنبال کردن مسیر دیپلماتیک به سود ما است...اکنون ما برای دور هفتم مذاکرات آمادگی داریم و مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید ایران نیز برگزار شده است. بنابراین باید ببینیم از این به بعد چه رخ می‌دهد».

سخنگوی کاخ سفید در ادامه در پاسخ به سوالی درباره لفاظی‌های وزیر جنگ رژیم صهیونیستی درباره پاسخ به هدف قرار گرفتن کشتی تجاری «مرسر استریت» در سواحل عمان، ادعا کرد: «اسرائیل به عنوان کشوری مستقل حق دفاع از خود را دارد و این اولین چیزی است که به رسمیت می‌شناسیم».

همچنین «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا- ۱۴ مرداد- گفت: «ما به دنبال آن هستیم که ببینیم ایران برای انجام چه اقداماتی آمادگی دارد یا این که آمادگی ندارد. ما همچنان کاملاً برای بازگشت به وین برای ادامه مذاکرات آمادگی داریم».

وبگاه شبکه خبری سی. ان. ان با اشاره به پرونده برجام در گزارشی نوشت: «یک نگرانی در میان مذاکره‌کنندگان این است که اگر رئیس‌جمهور جدید ایران از عملکرد دولت قبلی در مذاکرات چندان رضایت نداشته باشد ممکن است با «انتظارات غیرواقع‌بینانه» به گفت‌وگوها پای گذاشته و پیشرفت‌های حاصل‌شده را به عقب برگرداند».

شواهد موجود حکایت از آن دارد که آمریکا برای مذاکره با ایران به ترفند نخ نما و تکراری «چماق و هویج» متوسل شده است؛ از یکسو انگلیس و اسرائیل در نقش پلیس بد درباره پاسخ سخت به ایران مشغول لاف زنی هستند و از سوی دیگر آمریکا در نقش پلیس خوب، پالس مذاکره و دیپلماسی ارسال می کند.

یک سوال؛ آیا آمریکا در پی مذاکره با دولت جدید برای رسیدن به توافق برد-برد است و آیا هدف آمریکا لغو تحریم ها در ازای بازگشت ایران به برجام است!؟ پاسخ منفی است.

آمریکا در مواجهه با کشوری همچون ایران همواره سه گزینه را مدنظر داشته است؛ جنگ، تحریم، مذاکره. هدف این سه گزینه یکسان است و آن چیزی نیست جز خالی کردن دست ایران از مولفه های قدرت ساز و راهبردی.

در این میان مدت هاست که گزینه حمله نظامی علیه ایران از روی میز مقامات آمریکایی کنار رفته است. هنوز خاطره «پایگاه عین الاسد» و «پهپاد ترایتون» مقامات آمریکایی را عصبی و پریشان می کند.

از سوی دیگر گزینه تحریم علیه ایران نیز نتوانست به هدف اصلی خود برسد. دقت کنید که بنابر تاکید کارشناسان و صاحبنظران، تحریم ها نهایتا ۲۰ الی ۳۰ درصد در ایجاد مشکلات اقتصادی سالیان اخیر سهیم بوده است و ۷۰ الی ۸۰ درصد مشکللات ناشی از سوءمدیریت بوده است.

در سالهای اخیر مقامات ارشد آمریکایی همصدا با اندیشکده ها و رسانه های غربی بارها اعتراف کرده اند که تحریم های ضدایرانی به حداکثر میزان رسیده و دیگر حوزه ای باقی نمانده که تحریم نشده باشد.

در این میان تنها یک گزینه پیش روی مقامات آمریکایی وجود دارد و آن چیزی نیست جز مذاکره. بر همین اساس آمریکا در پی آن است تا نیاز شدید خود به مذاکره با ایران را در قالب فریبنده «امتیاز ویژه» به ایران بفروشد و با این ترفند، بر التماس برای مذاکره سرپوش بگذارد.

مقامات دولت بایدن- دقیقا مشابه رویکرد دولت های ترامپ و اوباما- در ماههای اخیر بارها تاکید کرده اند که در پرونده برجام کاملا با اسرائیل هماهنگ هستند.

اسرائیل دقیقا همصدا با آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان در پی تعمیم خسارت محض برجام به دیگر مولفه های قدرت ایران از جمله توان موشکی و منطقه ای است.

اسرائیل در این پرونده، نقش «پلیس بد» را ایفا می کند؛ یکروز با دلقک بازی های احمقانه نتانیاهو و روز دیگر با لاف زنی های مضحک درباره حمله به کشتی های ایرانی.

آمریکا در پی آن است تا بدون هزینه به برجام بازگشته و بدون لغو تحریم ها، برجام را به حوزه های دیگر تعمیم دهد. در این میان برخی در داخل در نقش پادوهای آمریکا و سرمایه های اسرائیل در ایران، با هراس افکنی و ترساندن مردم از سایه جنگ و وعده گشایش اقتصادی به واسطه مذاکره، در پازل ضدایرانی آمریکا و اسرائیل بازی می کنند.

منبع: مشرق

انتهای پیام/