به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، سیدسیروس پورموسوی، سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان درباره شرایط این باشگاه برای فصل آینده گفت: از ۸ مرداد ماه که آخرین بازی ما در لیگ برتر برگزار شد تاکنون، هیچ حرکت مثبتی انجام نشده است. ۵ هفته مانده به پایان مسابقات ما برنامهها و اهداف خودمان برای فصل آینده را به کادر مدیریتی توضیح دادیم. متاسفانه تیمهای نفتی هر سال دچار بی برنامگی میشوند و به خاطر عدم حمایت وزارت نفت، درجا میزنند. شب گذشته هم متوجه شدیم که مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره باشگاه به دلیل مشخص نشدن میزان بودجه صنعت نفت برای فصل آینده و بدهیهای انباشته شده، از سمتهای خودشان استعفا کرده اند. قطعا این استعفا بحران دیگری برای تیم ما ایجاد میکند. سال گذشته به ما میگفتند مشکلاتی داریم، اما مطمئن هستیم هر چه جلوتر برویم این مشکلات کمتر میشوند. متاسفانه منطقه آزاد اروند که به عنوان حامی مالی هر سال به باشگاه صنعت نفت کمک مالی میکرد، در این ۱۱ ماهی که من این جا هستم یک ریال به تیم کمک نکرده است.
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در واکنش به این که گفته شد مسئولان منطقه آزاد اروند مبلغی را به حساب باشگاه صنعت نفت واریز کرده اند، عنوان کرد: در ۲، ۳ روز گذشته مسئولان منطقه آزاد اروند مصاحبهای انجام دادند و گفتند که مبلغی به حساب صنعت نفت واریز کرده اند؛ اما چنین چیزی واقعیت ندارد و تا این لحظه هیچ کمکی از طرف منطقه آزاد به باشگاه نشده است. میگویند ۱۰ میلیارد تومان به باشگاه ما پرداخت میکنند، اما این اقدام به صورت مرحلهای است و طبق اعلام مدیرعامل باشگاه این مبلغ از آخر شهریور پرداخت خواهد شد. در حال حاضر بدهی زیادی داریم و باید بازیکن جذب کنیم. حداقل باید قرارداد بازیکنان سال گذشته را تمدید کنیم، اما متاسفانه در این شرایط گیر افتادهایم. هواداران از ما انتظار دارند برای سال دوم مقام خوبی بیاوریم و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را بگیریم، اما متاسفانه هزینههای ابتدایی باشگاه را هم نداریم.
پورموسوی درباره این که هر سال چنین اتفاقاتی برای صنعت نفت رخ میدهد گفت: متاسفانه امسال شرایط بدتر هم میشود. سال قبل از روزی که به عنوان سرمربی صنعت نفت انتخاب شدم، ۲۱ روز تا شروع لیگ زمان داشتیم و در این مدت علاوه بر جذب بازیکن، باید تمرینات آماده سازی تیم را هم انجام میدادیم. بازیکنان خیلی خوبی هم توانستیم بگیریم، اما از نیمفصل دوم به بعد مشکلات ما شروع شد. مردم این مسائل را نمیدانستند و من هم نمیخواستم این صحبتها را مطرح کنم تا تیم وارد بحران نشود. در آن زمان لیست ۱۹ نفرهای به باشگاه ارائه دادیم تا بتوانیم راهمان را ادامه بدهیم، اما از آن فهرست نتوانستیم یک بازیکن هم جذب کنیم. به خاطر خالی بودن فهرست تیم ۲، ۳ بازیکن که اهداف نقل و انتقالاتی ما نبودند را جذب کردیم.
او در ادامه عنوان کرد: از تیم نیمفصل اول ما ۱۰ بازیکن در هفتههای ابتدایی لیگ دچار مصدومیت شدند. ۴، ۵ نفر رباط صلیبی پاره کردند و تمام فصل را از دست دادند. با این وجود ما کارمان را ادامه دادیم، اما این بار احساس میکنم صنعت نفت یکی از بدترین سالهای خود را پشت سر میگذارد؛ زیرا هیچ بازیکنی اعتماد نمیکند به این تیم بیاید. خودم به عنوان سرمربی بلاتکلیف هستم و از سال گذشته مطالباتی دارم. مبلغ قرارداد من هنوز پرداخت نشده است و نمیتوانم به سال آینده امیدوار بمانم.
پورموسوی در پاسخ به این سوال که چند درصد از قرارداد اعضای تیم صنعت نفت آبادان برای لیگ بیستم پرداخت شده است، گفت: تیم ما با هزینه ۱۳، ۱۴ میلیارد تومانی بسته شد. فکر میکنم تاکنون ۶۵ درصد از این مبلغ پرداخت شده است. قراردادهای ما نسبت به تمام تیمهای لیگ پایینتر بود. همه بازیکنان ما در حالی قرارداد زیر یک میلیاردی داشتند که تیمهای دیگر چند میلیارد تومان برای هر بازیکن هزینه کردند. با این پول هیچ بازیکنی حاضر نبود ۱۱ ماه پرفشار، سخت و لیگی طولانی و فرسایشی را پشت سر بگذارد.
او درباره میزان مطالبات فصل گذشته خود اظهار داشت: حدود ۴۰ درصد پول طلب داریم. بازیکنی است که میگوید از ۵ سال قبل از صنعت نفت طلب دارد و تا کنون طلبش را دریافت نکرده است. سال گذشته توانستیم بازیکنان بومی را دور هم جمع کنیم. با وجود این که هنوز هم از باشگاه طلبکار هستیم، به دلیل تعصبی که بازیکنان به تیم داشتند تنها سالی شد که یک روز تمرین تیم به دلیل مطالبات مالی تعطیل نشد. بازیکنان هیچ مصاحبهای علیه باشگاه و مسئولان انجام ندادند. با هم قرار گذاشته بودیم که فصل را پشت سر بگذاریم تا ببینیم چه اتفاقی میافتد.
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت در خصوص جریمه عجیب بازیکنان صنعت نفت اظهار داشت: بیشتر بازیکنان به این دلیل که یک فرد غیرفنی گزارش رد کرده بود، به دلیل استفاده نکردن از قلمبند جریمه شدند. بازیکن در تمرین قلمبند نبسته بود؛ اما وقتی با عیسیزاده صحبت کردیم، او پذیرفت که اشتباه از مجموعه باشگاه بوده است. در شرایطی که بازیکنان ما از باشگاه طلبکار بودند، جریمه هم شدند، اما عیسیزاده قول داده است جریمهها بخشیده شوند. من به عنوان سرمربی باید تصمیم بگیرم که بازیکن در کدام تمرین بستن قلمبند را رعایت نکرده است. در یک بازی ۵ به ۲ تاکتیکی و ارسال جناحین، نیازی به استفاده از قلمبند نیست. اگر من به عنوان نفر اول کادر فنی گزارشی بدهم قابل قبول است، اما خودم نمیدانستم چرا بازیکنان جریمه شده اند. حتی همکارانم با وجود این که در یک جلسه تمرینی با هماهنگی خودم حدود ۱۵ دقیقه دیر آمده بودند، جریمه شدند. متاسفانه این دخالت در شرح وظایف همدیگر است. اگر کسی هم تخلفی کرده است، باید بگوییم بازیکنان با وجود همه مشکلات مردانه پای کار ایستادند و اصلا نباید بحث جریمه کردن آنها مطرح شود. باید این موضوع را در نظر بگیریم که بازیکنان پیشنهادهای خیلی خوبی داشتند و در صنعت نفت ماندند.
پورموسوی درباره این که آیا جریمه کردن بازیکنان ناشی از لج بازی افراد مسئول در باشگاه با یکدیگر بوده است گفت: در نیمفصل دوم به جز مردم آبادان هیچکس کنار ما نبود و خیلی از مسئولان به دلیل حرف و حدیثهای مطرح شده نسبت به هم موضع گرفتند. آن زمان مصاحبهای کردم و گفتم اگر در شرایطی که صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان تیمهای نفتی لیگ برتر هستند، نفت مسجدسلیمان پولش را گرفته باشد، اما ما این پول را نگیریم، این یعنی کارشکنیهایی اتفاق افتاده است تا پول به موقع به دست ما نرسد. اکنون هم میگویم اعلام جریمه در این زمان حرفهای نبود و این اقدام با مدیرعامل باشگاه و سرمربی تیم هم هماهنگ نشد.
او در ادامه صحبت هایش خاطرنشان کرد: به عنوان سرمربی باید بدانم در تیم من چه اتفاقاتی میافتد. وقتی با مدیرعامل باشگاه تماس گرفتم، از او پرسیدم چرا اعلام این گزارشها را روز آخر گذاشتید، اگر تخلفی هم شده بود همان روز اطلاع میدادید نه این که وقتی فصل تمام شده و بازیکن منتظر دریافت مطالباتش است به او نامه بدهید و بگویید فلان قدر جریمه شده است. این حرکت اصلا خوب نبود. اگر در آبادان فردی تخلف کرده، در همان زمان اقدام کنید نه این که جریمهها را برای پایان فصل بگذارید تا بازیکن بگوید برای پرداخت نشدن مطالبات من چنین جریمهای میکنند.
پورموسوی در پاسخ به این سوال که آیا جریمه دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران به حساب باشگاه صنعت نفت واریز شد گفت: دریافتی ما در این فصل ۱۵ میلیارد بود که وزارت نفت ابتدای سال ۹۹ و در زمان بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی باشگاه پرداخت کرد. بخشی از آن مبلغ هم صرف پرداخت بدهی بازیکنان و مربیان خارجی شد و باقی مانده هم به بازیکنان تیم پرداخت شد که حدود ۳۵ درصد بود. مبلغ ۱۲ میلیارد هم به عنوان کمک به ورزش همگانی، به اداره کل ورزش جوانان خوزستان دادند که از آن مبلغ هم ۷.۵ میلیارد تومان در اختیار باشگاه قرار گرفت. از آن پول هم ۳۰ درصد قرارداد بازیکنان پرداخت شد.
او افزود: اصلا نفهمیدم پول اسکوچیچ چه زمانی به باشگاه آمد، چه زمانی و برای کجا هزینه شد. این مسائل مدیریتی است و من اطلاعی از آن ندارم، اما به این دلیل که بازیکنان ما مطالباتی داشتند باید بخشی از قراردادشان هم از این طریق پرداخت شود.
سرمربی صنعت نفت در پاسخ به این سوال که آیا لیست نقل و انتقالاتی خود را در اختیار باشگاه قرار داده است گفت: ۵ هفته مانده به اتمام لیگ به باشگاه گفتم قرارداد بازیکنان خودمان را تمدید کنید تا مشخص شود چه نفراتی میمانند و چه بازیکنانی میروند. تا کنون حتی نتوانستهایم قرارداد یک بازیکن فصل قبل را هم تمدید کنیم. طبیعی است باید لیست را بر اساس پنجره نقل و انتقالاتی باشگاه و بودجه خود ببندیم. اکنون هم وضعیت ما با استعفای عیسیزاده و اعضای هیئت مدیره باشگاه بدتر شده و اصلا نمیدانیم صاحب باشگاه چه کسی است. بارها گفتهام که اگر نتوانیم شرایط فعلی خودمان را حفظ و تیم را تقویت کنیم، کاری از دست من برنمیآید. هواداران صنعت نفت به جز کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا در فصل آینده چیزی نمیخواهند. اشتباهی که بین هواداران جا افتاده این است که حتما باید صنعت نفت سهمیه آسیا را بگیرد. این خواسته به چه قیمتی است و چه سودی به حال ما دارد.
پورموسوی گفت: بدون بازیکن به آسیا میرویم و حذف میشویم. اکنون هم که شرایط کرونایی است یک ریال به ما نمیدهند. نمیتوانیم همه چیز را بگذاریم تا فقط ۲ بازی در لیگ قهرمانان انجام بدهیم. باید ابتدا زیرساختهای خودمان را درست کنیم و تیمهای پایه را بسازیم. تیمهای مظلومی مثل صنعت نفت که منابع مالی کمی دارند باید جوانگرایی کرده و به آکادمی خود توجه کنند تا در درازمدت نیاز به بازیکن تیمهای دیگر نداشته باشند.
پورموسوی در ادامه گفت: متاسفانه تیمهای صنعتی ما سال گذشته بالای ۱۵۰ میلیارد تومان هزینه کردند. اگر باشگاهی گفت چنین مبلغی هزینه نکرده است، من شفاف و صادقانه میگویم بازیکنانی که ما میخواستیم و به آنها پیشنهاد داده بودیم، گفتند فلان تیم این مقدار به ما پیشنهاد داده است. خواهش میکنم تمام قراردادها رسانهای شود تا مشخص شود برخی تیمها چه هزینههایی در فوتبال میکنند. قول میدهم اگر در سالهای آینده این وضعیت ادامه داشته باشد و نهادهای نظارتی و بازرسی ورود نکنند به جز ۴، ۵ تیم سایر تیمها منحل میشوند؛ زیرا نمیتوانند تا این اندازه درآمد داشته باشند. اکنون بازیکنی داریم که زیر ۱۰ میلیارد تومان قرارداد نمیبندد. بازیکن جوان تیم ما ۱۵ ساله است و میگوید مدیر برنامه و وکیل دارم، اما نباید قرارداد ۵۰ میلیون تومانی به زور ۵۰۰ میلیون شود. متاسفانه مبلغ قراردادها سرسامآور شده است و همه بازیکنان بهانه میآورند که اگر فلان مقدار را به من ندهید، به خارج از کشور میروم. در ایران تا این اندازه سرمایه نداریم و برخی از مردم به نان شبشان محتاج هستند. انتظار دارم فدراسیون فوتبال به نحوه عقد قراردادها ورود و نظارت کند.
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان گفت: برخی بازیکنان قرارداد دلاری و برخی دیگر با شمش آهن و تیرآهن قرارداد میبندد. سالهای قبل یادم است برخی بازیکنان خانه و مبلغی خارج از قرارداد میگرفتند. این مشکلات به فوتبال ما آسیب میرساند. اگر سالانه ۲۰۰ میلیارد تومان دریافت کنیم، تعهد کتبی میدهم که ۱۰ سال تیم صنعت نفت را در بهترین شکل ممکن حفظ کنم. با این مبلغ میتوانیم بهترین نتایج را بگیریم و بهترین بازیکنان را داشته باشیم.
بیشتر بخوانید
او افزود: قبلا که در استقلال خوزستان فعالیت میکردیم با ۷۶۰ میلیون تومان قهرمان لیگ یک شدیم و به لیگ برتر آمدیم. در لیگ برتر با پاداشهای قهرمانی حدود ۴.۵ میلیارد تومان هزینه کردیم و در همان سال تیم ما قهرمان شد و به لیگ قهرمانان آسیا رفتیم. در آن زمان قیمت دلار کمتر بود و اکنون باید آن مبلغ را ضربدر ۱۰ کنیم. اگر این کار را هم انجام بدهیم، مبالغ بین ۸ تا ۲۰ میلیارد تومان میشود. نمیدانم برخی تیمها چرا چنین هزینههایی میکنند. برای یک برد و مساوی به هر بازیکن ۲۰ میلیون تومان پاداش میدهند. برخی تیمها که مقابل صنعت نفت بازی میکردند، برای بازیکن خود پاداش ۲۵ میلیون تومانی در نظر گرفته بودند. البته نوشجان بازیکنانشان، اما با این همه بریز و بپاش، در این وضعیت به تیمهایی که از لحاظ مالی دستشان به جایی بند نیست ظلم میشود. پول اکنون فقط در اختیار تیمهای صنعتی و ۲ تیم پایتختنشین است که از دولت تغذیه میشوند. هیچ کدام از باشگاهها نه حق پخش میدهند و نه درآمد بلیتفروشی و تبلیغات دور زمین. با این شرایط یک باشگاه باید از کجا درآمدزایی کند؟
انتهای پیام/