مراسم بزرگداشت یاد و خاطره زنده‌یاد «علی سلیمانی» هنرمند خلاق و متعهد عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون برگزار شد.

به گزارش حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مراسم بزرگداشت یاد و خاطره زنده‌یاد «علی سلیمانی» هنرمند خلاق و متعهد عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون که بر اثر کرونا درگذشت، شامگاه گذشته در فضای باز حوزه هنری برگزار شد.

این مراسم که با حضور خانواده و دوستان زنده‌یاد سلیمانی به همراه برخی از مدیران فرهنگی و هنری در رواق شهدای حوزه هنری برگزار شد، با قرائت کلامی چند از قرآن کریم و اجرای سیدجواد هاشمی آغاز شد.

هاشمی در ابتدا با بیان خاطره‌ای از علی سلیمانی او را هم منتقد خوبی معرفی کرد و هم نقد پذیر دانست و گفت: علی خاص بود و اندیشه‌ای ناب داشت. خیلی‌ها طی سال گذشته در عرصه تئاتر و هنر ما را در این دنیا تنها گذاشتند و دار فانی را وداع گفتند، اما رفتن علی جور دیگری بود و همه ما را تکان داد.

* سلیمانی با آل علی (ع) مأنوس بود

کوروش زارعی مدیر مرکز هنر‌های نمایشی حوزه هنری و از دوستان و همکاران زنده‌یاد سلیمانی در این مراسم گفت: علی شهید شد. از وقتی خود را پیدا کرد و در کار‌های مذهبی بازی کرد، با آل علی (ع) مانوس شد. به همین دلیل می‌گویم علی سلیمانی فوت نکرد بلکه شهید شد.

وی با بیان خاطره‌ای از زنده‌یاد سلیمانی گفت: علی سلیمانی به صراحت در جمع‌های تئاتری اعلام می‌کرد که اهل بیتی و ولایی است. چرا که بسیاری از هنرمندان تئاتر، علقه‌های دینی‌مذهبی خود را نمایان نمی‌کنند تا شاید برخی‌ها که خوششان نمی‌آید موجب بریدن نان‌شان نشود اما علی سلیمانی که پشت رگال لباس‌های تئاتر، پنهانی نماز می‌خواند، یک روز به آن پایان داد و گفت: بگذار هرچه می‌خواهد بشود! من بچه مسلمان و شیعه علی (ع) هستم و همه جا با افتخار در دید همه نمازم را برپا می‌کنم.

زارعی در پایان با اشاره به دو شهید گمنام غواصی که در حیاط حوزه هنری آرام گرفته‌اند، گفت: علی سلیمانی هرگاه به حوزه هنری می‌آمد به دیدار این شهدا می‌آمد و درد دل می‌کرد. ارادت وی به شهدای دفاع مقدس به خصوص شهدای غواص تا به آنجا بود که فیلم سینمایی «اشنوگل» را با همین موضوع ساخت.

* با رفتن علی سلیمانی روح‌درد گرفتم

حسین پرستار، دوست، بچه‌محل و مربی علی سلیمانی با حضور در این مراسم دلنوشته‌ای را به یاد علی سلیمانی خواند: «هیچ دردی مثل درد عشق نیست، علی جان اندر سر ما عشق تو پا می‌کوبد. احساس سوختن به تماشا نمی‌شود، آتش بگیر تا بدانی که چه می‌کشم. علی یعنی ادب، معرفت، انرژی مثبت، علی یعنی نیکومرامی، علی یعنی لبخند همیشه لبخند. علی یعنی قوت قلب. علی مثل فرزند من بود. علی هر وقت دوستانش را می‌دید آن‌ها را به بغل می‌گرفت، کاری که بار‌ها برای من انجام داد. دلم می‌خواست به او بگویم می‌شود هر روز به من زنگ بزنی؟ با احترام با من برخورد می‌کرد. علی یعنی فرهنگ، بلور فرهنگ و هنر یعنی علی. علی یعنی انسانیت و مهربانی، یعنی زدودن غبار از زندگی. مرا گویی چرا دل دادی از دست؟ مگر از دست خوبان می‌توان رست، یادش به بلندای ادب، انسانیت، فرهنگ، مهر. نامش به نیکی، عشق و هنر جاداون باد و مانا است.»

اجرای مداحی با سنج و دمام مرشد محسن میرزاعلی نیز از دیگر برنامه‌های این مراسم بود که با توجه به حضور تنها فرزند دختر زنده‌یاد سلیمانی و همزمانی با ایام عزاداری محرم، روضه‌ای از حضرت رقیه از شهدای واقعه عاشورای حسینی خوانده شد.

علی استادی نیز از دوستان علی سلیمانی نیز در سخنانی کوتاه و بیان خاطره‌ای گفت: بسیار از علی آموختم. علی بسیار هنرمندی بی‌ریا بود و اسطوره‌ای برای من است که تا پایان عمرم راه و منش او را به کار می‌گیرم.

* ماجرای تأسیس کتابخانه در عسلویه

در ادامه این مراسم و پیش از صحبت‌های سهیلا جوادی همسر زنده‌یاد سلیمانی و سبا سلیمانی فرزند این هنرمند به یادماندنی از طرف حوزه هنری تابلوی یادبودی به این خانواده اهدا شد.

سهیلا جوادی در سخنان خود با یادی از علی سلیمانی گفت: پس از ایست قلبی همسرم، به دخترم گفتم که امروز هنگام امتحان است، باید درس‌هایی که گرفتیم را در این روز‌ها درست پس بدهیم. حضرت زینب (س) را به یاد آوردیم که در یک روز تمامی عزیزانش را از دست داد، اما می‌فرمود جز زیبایی هیچ‌چیز ندیدم. ما هم زینب کبری (س) را الگوی خودمان قرار دادیم و تلاش کردیم جز زیبایی هیچ نبینیم. ما واقعاً فقط زیبایی دیدیم و صبر و تحملی خداوند به ما داد تا شکرگزار باشیم.

جوادی در ادامه با قرائت نوشته‌ای از پیش آماده شده گفت: علی بیش از ۳۰ سال از عمر خود را در راه فرهنگ و هنر این کشور صرف کرد و تلاش کرد تا فرهنگ و هنر به عنوان یک نیاز ضروری در سبد فرهنگی خانواده‌ها قرار بگیرد و به دلیل مسائل ناشی از فقر این سبد حذف نشود. شاهد مثال آن هم اجرا‌هایی است که علی به صورت رایگان انجام می‌داد که مواردی از در همین حوزه هنری روی صحنه رفت. به همین دلیل علی همواره به بچه‌های جنوب شهر و مناطق محروم کشور توجه داشت، حتی در عسلویه حدود ۲۰ سال پیش کتابخانه‌ای را دایر کرد که جزو معدود کتابخانه‌های آنجا بود.

همسر زنده‌یاد سلیمانی ادامه داد: علی معتقد بود که فقر نباید مانع از رشد استعداد‌های بچه‌های مناطق محروم شود. به همین دلیل تصمیم داریم تا نذری فرهنگی را با تجهیز کتابخانه‌هایی در مناطق محروم تهران با یاد علی سلیمانی ادا کنیم. از شما هم می‌خواهیم تا به یاد علی سلیمانی به این کتاب‌خانه‌ها کالا‌های فرهنگی خود را اهدا و نذر کنید تا هیچکس به دلیل فقر از رشد و بروز استعداد ناکام نماند. همچنین از وزارت ارشاد، حوزه هنری، معاونت سیما و تمامی مدیرانی که در این مراسم حضور دارند می‌خواهیم در تحقق این آرزوی علی سلیمانی که آرزوی همه ما است، کمک کنند.

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.