به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان ، علیرضا قاسمی مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان گفت: براساس قانون، شرکت‌های آب منطقه‌ای کشور موظف به تامین آب از منبع و تحویل آن در مبادی ورودی شهر‌ها به شرکت‌های آب و فاضلاب هستند.

وی افزود: وظیفه شرکت آب و فاضلاب توزیع آب در میان مردم است، اما طبق تصمیماتی که در سال‌های گذشته گرفته شد و ادامه دار هم بود در سیستان و بلوچستان تمامی خدمات را از محل منبع تامین تا شهر‌ها و پخش آن در شهر‌ها فعلا این شرکت به تنهایی انجام می‌دهد.

وی درباره اهمیت اجرای انتقال آب از دریای عمان به سیستان و بلوچستان بیان کرد: برای کل استان علاوه بر طرح‌هایی که در حال اجراست از سدسازی تا اجرای خطوط انتقال و توزیع، آبرسانی از دریای عمان به عنوان طرح بلندمدت در دستور کار قرار دارد، اما به این منظور نیست که سایر طرح‌ها با اجرایی شدن این پروژه متوقف شود.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان تصریح کرد: پنج طرح مهم فاضلاب در استان در دست اجراست که تکمیل این طرح‌ها و استفاده از پساب آن در بخش کشاورزی و صنعت با توجه به بحران آبی که وجود دارد از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی بیان کرد: طرح آبرسانی به شهر‌های چابهار و کنارک از سد زیردان با ۲۰ درصد پیشرفت فیزیکی در دست اجرای شرکت آبفا سیستان و بلوچستان قرار دارد و با پیگیری‌های انجام شده در سالجاری اعتبار خوبی برای تسریع در اجرای این پروژه ابلاغ شده که پیش‌بینی می‌شود با مشارکت سازمان منطقه آزاد به سرانجام مطلوبی برسد.

قاسمی با بیان اینکه تامین آب آشامیدنی شهر‌های چابهار و کنارک از طریق آب شیرین‌کن صورت می‌گیرد ادامه داد: به لحاظ پدافندی منابع آبی ما نباید وابسته به یک نقطه باشد و برای شهر‌های چابهار و کنارک ۲ منبع تأمین آب باید داشته باشیم.

وی اظهارداشت: حوزه خاش به دلیل افت شدید سفره‌های آب زیرزمینی طرح آبرسانی از کارواندار با استفاده از بخش خصوصی در دستور کار قرار گرفته و سرمایه‌گذاران از اجرای طرح استقبال می‌کنند و در صورت انتخاب سرمایه‌گذار به زودی عملیات اجرایی آن آغاز خواهد شد.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان تاکید کرد: پروژه آبرسانی به شهر‌های سیستان به منظور بهبود وضعیت آب منطقه با پیشرفت فیزیکی ۹۴ درصد در دست اجراست همچنین طرح بازنگری آبرسانی به روستا‌های سیستان در دستور کار قرار دارد و امیدواریم با پیگیری‌های همه‌جانبه اجرای این طرح نیز تسریع شود.

وی ادامه داد: بخشی از منابع تأمین آب آشامیدنی زاهدان از سیستان و بخشی نیز از منابع آب زیرزمینی از طریق چاه‌های سطح شهر پس از شیرین‌سازی تامین می‌شود با توجه به افزایش جمعیت و مصرف بالای آب در فصول گرم سال این شهر در تابستان‌ها با تنش آبی مواجه بوده که در این راستا طرح‌های کوتاه‌مدت در حال انجام و برای بلندمدت مطالعه انجام شده و آماده اجراست.

قاسمی گفت: در کوتاه مدت به منظور بهبود وضعیت از پتانسیل دشت حرمک برای افزایش ظرفیت تأمین آب زاهدان استفاده کردیم این طرح با پیشرفت فیزیکی ۸۰ درصدی به دلیل عدم تخصیص اعتبار در زمان مقرر به بهره‌برداری نرسید.

وی ادامه داد: طرح بلند مدتی که آینده آبی شهر زاهدان را تا افق ۱۴۲۰ تضمین می‌کند آبرسانی از دشت تهلاب به زاهدان است که مطالعات آن توسط شرکت آب منطقه‌ای انجام شده و امیدواریم با تخصیص اعتبار این طرح که از اهمیت بالایی برخوردار است به فوریت عملیاتی شود.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان تصریح کرد: هر چند در بیش‌تر مناطق تنش آبی وجود دارد، اما در مرکز ۲ شهرستان چابهار و کنارک در جنوب استان با استفاده از سیستم نمک‌زدایی و از طریق شیرین‌سازی آب دریا تأمین آب انجام می‌شود.

وی ادامه داد: در نقاط روستایی چابهار، کنارک و دشتیاری با توجه به ساخت سد‌های بزرگی همچون زیردان، پیشین و کهیر برای تأمین آب آشامیدنی پایدار برنامه‌ریزی شده تا خطوط انتقال به منظور آبرسانی از این سد‌ها برای نقاط پایین دست اجرایی شود.

قاسمی با بیان اینکه هم‌اینک آب تمامی روستا‌های پلان و تعدادی از روستا‌های بخش تلنگ و پیرسهراب از سد زیردان تأمین شده است گفت: شرایط ویژه سیستان و بلوچستان ایجاب می‌کند که موضوع تأمین آب آشامیدنی از دریا به عنوان یک ضرورت برای جبران کم‌آبی با اولویت بالا در برنامه اجرایی دولت قرار گیرد هر چند هزینه تمام شده شیرین‌سازی به عنوان یک طرح بالاست، ولی در این منطقه که هیچ گونه منبع تأمین آب درون حوزه‌ای وجود ندارد به عنوان موثرترین گزینه پیش روست.

وی خاطرنشان کرد: سیستان و بلوچستان از فقر گسترده منابع آبی و خشکسالی فراگیر رنج می‌برد به همین سبب تأمین آب پایدار در این خطه با چالش‌های زیادی مواجه شده است.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان با بیان اینکه سهم آب آشامیدنی از منابع زیرزمینی حدود هفت درصد است گفت: کمتر از ۲ درصد در بخش صنعت و بقیه آن در حوزه کشاورزی مصرف می‌شود.

انتهای پیام/گ