وی گفت: ممکن است یک بانک منابع خود را صرف فروشگاههای بزرگ مقیاس کند و هزاران میلیارد نقدینگی جدید را صرف این کار کند و یک بانک پرداخت حقوق در نهادی را دنبال کند و ممکن است یک بانک دیگر بهره به سپردههایی بدهد که اما به ازاء آن در سمت راست ترازنامه بانکها دارایی واقعی وجود ندارد؛ بنابراین مسئولیت بانک در آثار سوء چنین تصمیمهایی چیست؟
خاندوزی توضیح داد: سوال این است که بانک از قدرت خلق پول خود برای چه ساختها و تخریبهایی استفاده میکند؟ انحراف پول از بخش واقعی یعنی تخریب اقتصاد و مسئله فقط کمیت خلق پول نیست و کیفیت آن نیز مهم است و بانکها باید به نحوی هدایت شوند که نقش سازنده پول در کانون توجه آنها باشد. محور دوم حکمرانی شرکتی است. اگر منافع بانکها اقتضا نکند که وارد حمایت از تولید شوند، چه خدماتی متوجه آنهاست.
انتهای پیام/