به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، علی‌اکبر رنجبر کرمانی نویسنده و از پژوهشگران تاریخ معاصر، سال ۱۳۳۸ در خانواده‌ای به دنیا آمد که از ابتدای نهضت امام خمینی (ره) حضوری انقلابی داشتند و پدرش از جانبازان قیام ۱۵ خرداد بود. رنجبر کرمانی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گمنام خدمات برجسته‌ای ایفا کرد و در عرصه بهبود کیفیت آثار علمی در مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، دائره المعارف بزرگ اسلامی و ... تأثیرگذار بود.

وی با ذهنی خلاق و تحلیل‌گر در مورد تحولات تاریخ معاصر و نیز با تسلط بر زبان‌های انگلیسی و عربی که امکان تسلط وی بر اسناد و متون دیگر کشور‌ها را نیز فراهم کرده بود، حوزه دانش خود را از مرز‌های ایران گسترده‌تر کرد و آزاداندیشانه در چارچوب روایت‌های رایج باقی نماند.

از جمله آثار وی می‌توان به تألیف «عزت شیعه»، «روزشمار زندگی امام خمینی» و «مسی به رنگ شفق» و ترجمه «بررسی حق بازگشت فلسطینی‌ها» و «شهریور ۱۳۲۰» و ویرایش محتوایی و ادبی ده‌ها کتاب پرمخاطب همچون «شرح اسم»، «الف لام خمینی»، «بحران مشروطیت»، «قحطی بزرگ»، «رضانام تا رضاخان» و... اشاره کرد.

علی‌اکبر رنجبر کرمانی که به تلاش وافر شهره بود، در واپسین روز‌های حیات در بستر بیماری در حال ویراستاری کتابی با عنوان «نشست تخصصی کودتای ۱۲۹۹» بود که خود یکی از محور‌های مباحث مطرح شده در نشست را نیز بر عهده داشت.

علی‌اکبر رنجبر کرمانی  در مصاحبه ای درباره فداییان اسلام گفت: نقش فداییان اسلام در انقلاب نفت که بسیار واضح و مشخص و غیرقابل انکار است و همه مورخان و نیز دست اندرکاران سیاست در آن روز‌ها به نقش اساسی آن‌ها اعتراف و اذعان دارند. اساس این قابل بحث نیست. علت اینکه نیرو‌های مذهبی و مردم رفته رفته از مصدق دور شدند، یکی همین رفتار‌های مصدق با نیرو‌های مذهبی فداکار همچون نواب صفوی بود. فداییان اسلام قدرت و نفوذ و تأثیر عجیبی داشتند و کافی بود با کسی مخالفت کنند تا او برود. وقتی که نواب و فداییان اسلام با کسی اعلام مخالفت می‌کردند، مردم احساس می‌کردند که او رفتنی است و باید برود.

رنجبر کرمانی درباره رضاخان نیز عنوان کرد: این آقایان که از رضاشاه بت می‌سازند و جنایات او در پی این بت‌سازی فراموش می‌شود، باید بدانند که مردم در زمان رضاشاه امنیت نداشتند و به خاطر کوچک‌ترین مسئله، دستگیر و بدون محاکمه سال‌ها در زندان نگه داشته می‌شدند. به طوری که در شهریور ۱۳۲۰، زندانی‌های زیادی داشتیم که حتی رؤسا و مسئولان زندان نمی‌دانستند که این‌ها چرا زندانی هستند؟ در زمان رضاشاه اگر مثلاً شب جمعه می‌خواستید برای زیارت از تهران به قم بروید، آیا فکر می‌کنید این مسافرت به آسانی انجام می‌شد؟ مردم ایران برای مسافرت از شهری به شهر دیگر، باید پاسپورت می‌گرفتند! باید به کلانتری محل می‌رفتند و توضیح می‌دادند و یا رشوه می‌دادند تا کلانتری موافقت کند و پاسپورت بگیرند.

گفتنی است علی‌اکبر رنجبر کرمانی نویسنده و از پژوهشگران حوزه تاریخ معاصر که مدتی به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری بود، روز گذشته بر اثر این بیماری درگذشت. 

انتهای پیام/