به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مبینا سوری دختر ۱۴ اهل لرستان است. روز گذشته خبر قتل مبینا سوری در رسانه‌ها منتشر شد. قتل دردناک مبینا سوری ما را به یاد رومینا اشرفی می‌اندازد، زیرا انگیزه قتل مبینا سوری نیز مسائل ناموسی بوده است.

این دختر جوان که همسر یک روحانی جوان بود، در پی تهمت‌ها و شبهه‌هایی که پشت سرش گفته می‌شد به قتل رسیده است. این حادثه ما را به چند سال قبل و زمانی رومینا اشرفی توسط پدرش به قتل رسید می‌برد. حادثه‌ای تلخ که با واکنش چهره‌ها و کنشگران مختلف اجتماعی، سیاسی و انجمن‌های گوناگون مواجه شد.

اکنون جامعه شناسان و متخصصان علوم اجتماعی معتقدند برای پیشگیری از وقوع اتفاقاتی که برای رومینا اشرفی و مبینا سوری افتاد، موثرترین راه علاج تغییر فرهنگ و سبک زندگی خانواده هاست. واقعیت آن است که نگرش یک جامعه است که روح یک جامعه را تشکیل داده و آن را هدایت می‌کند.

هم اکنون خانواده‌ها باید به این نتیجه برسند که کودکان و نوجوانان آن‌ها به عقیده برخی کارشناسان فقط ۲۰ درصد از آن‌ها تاثیر می‌پذیرند و پیکان بروز هرگونه رفتاری از آن‌ها به سمت خانواده برنمی گردد، بلکه رسانه ها، همسالان و سبک زندگی تک تک اعضای جامعه بر کیفیت رفتار هر فرد موثر است.

نرخ باسوادی دختران نوجوان ایرانی به ۹۰ درصد رسیده است

دکتر اردشیر گراوند، پژوهشگر اجتماعی و جامعه شناس در تشریح اتفاقاتی که برای مبینا سوری به مثابه رومینا اشرفی به فاصله کمتر از دو سال رخ داد به خبرنگار ما اظهار داشت: باید توجه داشت که نرخ باسوادی دختران ایرانی بخصوص در سنین ۱۵ یا ۱۶ سالگی به حدود ۹۰ درصد رسیده است، ارتباطات آن‌ها با فضای مجازی و جامعه نیز به شدت گسترده شده است، همچنین از رسانه ها، مدرسه و دانشگاه نیز تاثیر زیادی می‌پذیرند.

حال سوال اینجاست که چقدر از تربیت کودکان در دستان پدر و مادر قرار دارد؟ به نظر می‌رسد آثار تربیتی والدین بر روی فرزندان هم اکنون حدود ۲۰ درصد است. مدرسه، رسانه، جامعه و همسالان همگی عوامل تعیین کننده‌ای هستند که هرکدام حداقل ۲۰ درصد بر روی کودکان تاثیر می‌گذارند.

وی در مورد تاثیر والدین بر عملکرد فرزندان ادامه داد: وقتی از کودکان خطایی سر می‌زند، کل جامعه محلی و گسترده به خانواده فشار می‌آورند که چرا کودک خطا کرده است به عبارتی عوامل مختلف، خانواده را در جایگاهی قرار می‌دهند که جایگاه قاضی، صادر کننده و مجری احکام است. اکنون باید به جامعه فهماند که مسئولیت خانواده‌ها در تربیت فرزندان حداکثر ۲۰ است و بقیه مسئولیت بر عهده جامعه است؛ بنابراین اگر جامعه خودش را اصلاح و محاکمه نکند، همچنان با این مسائل در جامعه روبرو خواهیم بود.

این جامعه شناس در مقایسه فضای کنونی جامعه با گذشته و سبک زندگی و فرهنگ مردم بیان داشت: باید توجه داشت که در زمان‌های قدیم، تربیت فرزندان تا ۸۰ درصد در دست خانواده‌ها بود، اما اکنون از آن وضعیت گذر کرده ایم. در گذشته نرخ باسوادی ۳۰ درصد بود، رسانه‌ها فقط دو شبکه تلویزیونی را شامل می‌شدند و اینترنت موجود نبود. علاوه بر این‌ها همسایه‌ها را نیز دوستان تشکیل می‌دادند و گروه همسالان کودکان قابل کنترل بود.

اما اکنون کودکان در اختیار خانواده نیستند و این درحالی است که همه خانواده کودکان را محاکمه می‌کنند. در این شرایط وقتی خانواده‌ها محاکمه شوند، سعی می‌کنند تا خودشان دست به کار شده و برای فرار از اتهام، پدیده‌هایی مثل رومینا اشرفی و مبینا سوری را ایجاد کنند. با این جود باید توجه داشت، کسی که قاتل می‌شود در ابتدا خودش مقتول شده است.

پدر فرزندکش در حقیقت خودکشی کرده است

گراوند در مورد نقش مسئولین و والدین در کاهش آسیب‌های اجتماعی همچون قتل‌های خانوادگی و اصطلاحاً ناموسی گفت: پدری که کودک خود را می‌کُشد، در واقع خودش خودکشی می‌کند. اگر رسانه‌ها به مردم بگویند که پدر و مادر فقط ۲۰ درصد بر تربیت فرزندان شان اثر می‌گذارند و آن‌ها نیز میزان مسئولیت و نقش خود را بپذیرند، مجبور به اقدامات هولناکی، چون قتل اعضای خانواده شان نمی‌شوند. حل معضلاتی مانند قتل‌ها و زد و خورد‌های ناموسی فقط به مسئولین جامعه برنمی گردد. اکنون همه نهاد‌ها ایستاده اند تا حکومت کاری کند. هیچ حکومتی در هیچ جای دنیا نتوانسته است که همه معضلات را به تنهایی کاهش دهد. موضوع و دغدغه اصلی ما در شرایط کنونی، مردم و نوع فرهنگی است که آن‌ها پذیرفته اند.

منبع: رکنا

انتهای پیام/