به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، نیوکاسل یک بیماری ویروسی است که در سال ۱۹۲۶ درجزیره جاوا اندونزی گزارش و یک سال بعد در سال ۱۹۲۷ در نیوکاسل انگلستان تشخیص داده شد، در ایران گزارشی از وقوع بیماری در تبریز در سال ۱۳۲۸ وجود دارد که موسسه رازی برای نخستین بار به طور رسمی گزارش داده است.

این بیماری در ایران بومی است وبا توجه به دستورالعمل‌های سازمان دامپزشکی کشور، سیاست مبارزه وکنترل آن رعایت اصول امنیت زیستی – قرنطینه‌ای و واکسیناسیون تعیین شده است.

 عباس بدیعی کارشناس بهداشت و مدیریت بیماری‌های طیور دامپزشکی استان اصفهان گفت: بیماری نیوکاسل مرگ و میر‌های شدیدی را در طیور بومی غیر ایمن به جا می‌گذارد و از جمله بیماری‌هایی است که بیشترین تنوع را درگیر می‌کند.

وی با بیان اینکه این بیماری هم پرورش طیور صنعتی و هم طیور روستایی را درگیر می‌کند، افزود: ویروس همیشه در بین طیور روستا در حال چرخش است و خسارت‌های اقتصادی زیادی را در طیور روستایی به جا می‌گذارد و همچنین این خسارت‌ها با توجه به اینکه بسیاری از مزارع طیور صنعتی در کنار روستا‌ها و یا در مسیر مواصلاتی روستا‌ها هستند مخاطره‌ای جدی برای صنعت پرورش طیور است.

بهداشت و مدیریت بیماری‌های طیور دامپزشکی استان اصفهان با تشریح اینکه چگونه این بیماری از طیور روستایی به واحد‌های صنعتی منتقل می‌شود، ادامه داد: واکسیناسیون به موقع یکی از راه‌های پیشگیری از بیماری است مشروط بر اینکه از واکسن مناسب در فواصل قابل قبول استفاده شود؛ طیور غیر واکسینه مقاومتی در برابر ویروس نیوکاسل ندارند و در صورت ابتلا به فرم حاد، ۱۰۰ درصد تلف می‌شوند.

بدیعی با اشاره به اینکه هر ساله نیوکاسل خسارت زیادی را به طیور بومی وارد می‌کند، گفت: برنامه‌ای را سازمان دامپزشکی کشور برای پیشگیری و کنترل بصورت واکسیناسیون سراسری طیور بومی روستایی به اجرا درآورده که تا کنون چهار مرحله به صورت سراسری انجام پذیرفته است.

 بدیعی با اشاره به مزایای واکسیناسیون طیور روستایی در مقابل بیماری نیوکاسل خاطرنشان کرد: یکی از حُسن‌های این واکسیناسیون پایین آمدن تلفات طیور روستایی، کمک به معیشت و اقتصاد خانوار روستایی و همچنین کاهش چرخش ویروس در طیور روستایی و متعاقبا از موارد وقوع این بیماری در طیور صنعتی است.

کارشناس بهداشت و مدیریت بیماری‌های طیور دامپزشکی استان اصفهان با اشاره به اینکه موفقیت این طرح به انجام مستمر طرح که لازمه آن نیز تامین اعتبارات و همچنین همکاری و مساعدت مردم و صاحبان طیور در روستاها است، ادامه داد: تا کنون در مرحله اول این طرح توانستیم حدود ۹۸۰ هزار قطعه واکسیناسیون در ۵۶۸ روستا داشته باشیم.

وی بیان کرد: در مرحله دوم یک میلیون ۳۰۱ هزار طیور بومی در یک هزار و ۶۵۶ روستا واکسینه شدند و در مرحله سوم واکسیناسیون به یک میلیون ۱۹۲ هزار قطعه طیور رسید که در ۸۰۷ روستا انجام شد.

بدیعی ادامه داد: در مرحله چهارم که تحت تاثیر محدودیت‌های کرونایی نیز بود ۹۴۲ هزار قطعه طیور بومی در ۵۶۳ روستا انجام شد؛ بعد از واکسیناسیون نیز به جهت ارزیابی کارایی واکسن از طیور روستایی نمونه برداری که مشاهده شد، اثر بخشی واکسن معنی دار و تاثیر گذار بوده است و همچنین گزارشات تلفات طیور روستایی نیز به حداقل رسیده است.

 بدیعی گفت: واکسیناسیون علاوه بر حفظ منابع ارزشمند ژنتیکی طیور بومی در روستا‌ها اثرات مثبتی در صنعت طیور نیز به دنبال دارد؛ نوع واکسنی که در این طرح‌ها استفاده شده است واکسن مقاوم به حرارت نیوکاسل ساخت موسسه سرم و واکسن سازی رازی بوده که بطور کامل در این موسسه ساخته می‌شود.

وی در پایان توصیه کرد: هر زمان روستایی‌ها با تلفات غیر معمول روبرو می‌شوند حتما آن را به دامپزشکی اطلاع دهند تا موضوع بررسی شود و بتوانیم اقدامات کنترلی را انجام دهیم.

انتهای پیام/ص