به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، کامران داوری عضو هیئت علمی گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: ما باید نوع توسعه خود را متناسب با شرایطمان تغییر دهیم؛ به طور مثال در بخش کشاورزی باید فعالیت‌ها متناسب با میزان آبی باشد که در اختیار داریم یا صنعتمان باید صنعت کم‌آب‌طلبی باشد. در سند آمایش سرزمین استان نیز ذکر شده که خراسان رضوی باید صنعت خود را به سمت صنایع کم‌آب‌طلب از جمله صنایع الکترونیکی ببرد.

او افزود: اندازه مصیبت خیلی بزرگ است و اقدامات صورت گرفته همچنان کافی نیست. در حال حاضر ما باید حدود ۴۰ درصد مصرف آب خود را کاهش دهیم که این اقدامی زمان‌بر است، چون این عدد بسیار بزرگ است و به این معناست که به تمام حوزه‌های مختلف از جمله کشاورزی، صنایع و... فشار‌های زیادی وارد می‌شود.

عضو هیئت علمی گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: این مصرف را می‌شود کاهش داد؛ در صورتی که جهت برنامه‌ها به این سمت پیش رود که مطمئن شویم سال ۱۴۰۱ نسبت به سال قبل یک قدم به سمت تعادل نزدیک شده‌ایم.

داوری با اشاره به اینکه سال‌هاست که به علت بی‌توجهی و بی‌دقتی از سقف ظرفیت‌های موجود عبور کرده‌ایم، بیان کرد: در حوزه آب در بیش از چهارپنجم محدوده‌های مطالعاتی کشور که حدود ۶۰۹ محدوده است، در وضعیت بحرانی به سر می‌بریم. مناطقی هم که مشکلی ندارد، مناطقی است که آب قابل توجهی ندارشته یا آب آن شور است.

اگر در مشهد فعالیت توریستی اولویت است، به تناسب آن باید کشاورزی کوچک شود

او تصریح کرد: در برخی از شهر‌ها به فرض مثال فعالیت‌های توریستی اولویت پیدا می‌کند و بخش‌های دیگر در سایه این اولویت قرار می‌گیرد؛ مثلا در جیرفت کشاورزی زیاد انجام می‌شود. اگر در مشهد بخش توریستی و زیارتی قرار است توسعه پیدا کند و اولویت شود، به تناسب آن کشاورزی باید کوچک شود.

بیشتر بخوانید

• تداوم خشکسالی تامین آب مشهد را تهدید می‌کند

عضو هیئت علمی گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد با تاکید بر اینکه ما الزاما نمی‌توانیم تمام فعالیت‌های توسعه‌ای را در کنار هم داشته باشیم و باید از بین آن انتخاب کنیم، تاکید کرد: این انتخاب هم دست وزارت نیرو نیست و آن‌ها صرفا می‌توانند اعلام کنند چه میزان آب داریم و ظرفیت استفاده در چه حد است. این که این آب کجا و به چه صورت مصرف می‌شود، یک امر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است.

داوری ضمن بیان اینکه کشاورزانی که پای سد هستند، به این نوسانات عادت کرده‌اند، اظهار کرد: بنابراین اگر ما برآورد درستی انجام دهیم، کشاورزانی که از چاه‌ها استفاده می‌کنند نیز می‌توانند به شرایط عادت کنند؛ به این معنا که به طور مثال برآورد شود سال قبل میزان بارش کم بود و سفره‌های آب زیرزمینی تجدید نشد؛ بنابراین در سال جاری آب کمتری مصرف خواهیم کرد.

میزان و کیفیت آب استان در حال کاهیده شدن است

او تصریح کرد: وضعیت ذخیره آب مرکز استان با شهرستان‌ها متفاوت است. از سال قبل در سد دوستی آب ذخیره داریم و حداقل برای امسال جای نگرانی برای مشهد نیست، اما برخی از شهر‌ها که در مناطق خشک استان قرار دارد، وضعیت نگران‌کننده‌ای دارد و سفره‌های آب زیرزمینی آن در حال شور شدن است؛ بنابراین تامین آب سکونتگاه‌های استان، یعنی روستا و شهر، در وضعیت خوبی قرار ندارد. اکثر منابع آب هم از نظر میزان و هم از نظر کیفیت در حال کاهیده شدن است.

عضو هیئت علمی گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: همچنین شبکه‌های توزیع نیز در وضعیت خوبی قرار ندارد. این شبکه‌ها بازسازی نشده و به مرور در حال فرسوده شدن است. در قانون اولیه توزیع عادلانه آب، حوزه آب مربوط به شهرداری‌ها بود؛ یعنی مردم در هر جایی که سکونت می‌کنند، باید خودشان هزینه‌های تامین آب، گاز و... را بپردازند؛ کما اینکه ما به همین دلایل هزینه عوارض نوسازی به شهرداری و همچنین هزینه‌ای به صورت ماهانه برای مصرفمان و نگهداری این سیستم پرداخت می‌کنیم.

داوری با اشاره به اینکه متاسفانه این سیستم به مرور در اختیار وزارت نیرو قرار گرفت، بیان کرد: از آنجایی که وزارت نیرو یک سازمان دولتی است، به این دلیل که مردم را در تنگنا قرار ندهد، میزان هزینه‌ها را افزایش نداد، در صورتی که اگر اختیار با شهرداری‌ها بود، مردم این هزینه‌ها را پرداخت می‌کردند.

منبع؛ ایسنا

انتهای پیام//م.ج