سعید عزت‌اللهی: راز علاقه برخی ستاره‌های ایران به کی‌روش/ نتایج اخیر تیم ملی را به اسم هیچ کسی نمی‌توان زد
سعید عزت‌اللهی معتقد است ایران به‌عنوان تیم اول آسیا در مقابل کره‌جنوبی دست بالا را دارد، اما ملی‌پوشان حق مغرور شدن ندارند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سعید عزت‌اللهی یکی از مهره‌های ثابت تیم ملی در سال‌های اخیر بوده و حتی زمانی که در تیم باشگاهی‌اش زیاد به بازی گرفته نمی‌شد، جزو ارکان تیم ملی بود؛ تقریبا شبیه شرایطی که آندو تیموریان در تیم ملی داشت. بازیکن تیم وایله دانمارک اظهارات جدیدی را مطرح کرده است؛ از جمله شایعه دو دستگی بین بازیکنان طرفدار کی‌روش و سایر بازیکنان.
او از رونالدو مثال زد که هنوز هم خودش را قدردان فرگوسن می‌داند. البته رونالدو با کی‌روش هم در منچستر کار کرد، اما در جام‌جهانی۲۰۱۸ وقتی روبه‌روی هم قرار گرفتند، برخورد سرد و حتی بدی با هم داشتند.
در بازی با سوریه به عنوان بازیکن جانشین در ترکیب قرار گرفتی و بازی بعدی مقابل عراق فیکس شدی. از این دو تجربه بگو.
برای بازی با سوریه من نسبت به سایر لژیونر‌ها خیلی دیرتر به تیم اضافه شدم و فقط توانستم یک جلسه با تیم تمرین کنم، اما آماده بودم هر لحظه به زمین بروم و به تیم کمک کنم. خدا را شکر وقتی وارد زمین شدم، توانستم تا حدودی آن چیزی را که کادر فنی از من خواسته بود و تیم نیاز داشت، برای تیم انجام دهم. عراق هم تیمی بود که همیشه برای ما مشکل درست می‌کرد و یکی از تیم‌هایی است که قطعا کاندیدای صعود به جام‌جهانی است. خیلی زمان نبود که بچه‌ها بخواهند از بازی سوریه تا بازی با عراق کنار هم باشند، اما خدا را شکر با توجه به آنالیز‌هایی که کادرفنی درنظر گرفته بودند و تجربه‌خود بچه‌ها توانستیم یک بازی خوب، منطقی و هماهنگ ارائه کنیم.
در بازی با عراق جای بازیکنان تقریبا همان چیزی بود که زمان کی‌روش وجود داشت؛ یعنی تو عقب بودی، امیری هافبک چپ، طارمی وینگر چپ و جهانبخش وینگر راست. تقریبا همان سیستم ۳-۳-۴ یا ۱-۴-۱-۴ کی‌روش. به‌نظر بازیکنان به‌خاطر اینکه در گذشته با این سیستم بازی کردند با این سبک راحت‌تر هستند و برای همین هم خیلی منظم بودیم. نظر خودت چیست؟
طبیعی است شما وقتی یک مدت طولانی با یک سیستم و یک روش بازی می‌کنید، آن هماهنگی و آن ذهنیت و چیز‌هایی که باید نسبت به آن روش را داشته باشی، در اختیار داری. فکر می‌کنم بچه‌ها این انعطاف‌پذیری را دارند که حالا با هر آرایشی که نسبت به حریف برای هر بازی کادرفنی درنظر می‌گیرد، بتوانند با تمام توانشان بازی کنند.
بازیکنان عراق و سوریه با کری‌خوانی و شطینت‌های سبک خودشان درصدد تحریک بازیکنان تیم ملی بودند. در این خصوص هم صحبت می‌کنی؟
قطعا این چیز‌ها همه جای دنیا هست. شاید اگر سن خودمان کمتر بود یا ۴سال قبل بود، احتمالا یک مقدار تحت‌تأثیر این جو احساسی عمل می‌کردیم، اما خدا را شکر بچه‌ها همه‌شان به آن پختگی لازم رسیده‌اند و در حال‌حاضر هیچ حواشی و هیچ‌چیزی نمی‌تواند ما را از هدفمان که رسیدن به جام‌جهانی است، دور کند.
وضعیت بینی‌ات که در بازی با عراق شکست، در چه حالی است؟
دکتر‌های تیم همان داخل زمین با وجود درد و خونریزی زیادی که داشتم، توانستند دوباره بینی‌ام را برگردانند جای خودش. فعلا هم با وجود پشت سر گذاشتن دوران نقاهت، همچنان تورم و کبودی دارد و به همین‌خاطر باید با ماسک ویژه تمرین و بازی کنم.
احتمالا با ۲۰ امتیاز می‌توانیم به جام‌جهانی برویم که ۶ امتیاز آن فعلا به‌دست آمده. چقدر احتمال صعود می‌دهی؟
استارت بازی‌ها در هر تورنمنتی می‌تواند مهم و حیاتی باشد. فکر می‌کنم ما با این ۲ برد خیلی شانس‌مان را برای صعود افزایش دادیم، اما هنوز چیزی تمام نشده است. از الان نباید مغرور شویم و تیمی را دست‌کم بگیریم.
نتایج اخیر تیم ملی را باید به نام چه‌کسی بزنیم؟
قطعا نتایج اخیر را به اسم هیچ‌کسی نمی‌توان زد، چون حاصل تلاش یک‌مجموعه بوده؛ از مسئولان فدراسیون گرفته تا کادرفنی، آقای اسکوچیچ و همه بازیکنانی که در تیم بودند. فراموش نکنیم چه آن‌هایی که بازی کردند و چه آن‌هایی که بازی نکردند، با تمام وجودشان کنار تیم ملی بودند؛ کادر پزشکی، کادر تدارکات و ماساژورها. این قطعا تلاش کل مجموعه بوده و متعلق به شخص خاصی نیست.
چرا هنوز با وجود برد‌های متوالی عده‌ای اندک از تیم ملی انتقاد می‌کنند؟
انتقاد همیشه بوده، انتقاد همیشه یک رکن از زندگی است و در هر شرایطی و در هر موفقیتی یکسری افراد هستند که در هرحال انتقادشان را می‌کنند، ولی بستگی دارد به اینکه این انتقادات سازنده باشد یا صرفا جهت تخریب صورت بگیرد. اگر جهت تخریب تیم و درست‌کردن حاشیه باشد، قطعا ارزشی هم ندارد و اصلا نباید دیده شود. فکر می‌کنم برای مجموعه تیم ملی هم مهم نیست.
ماه بعد هم با امارات و کره‌جنوبی بازی داریم. این بازی‌ها را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟
کره‌جنوبی حریف مستقیم ما برای صعود به جام‌جهانی است و همیشه تیم‌های خوب و بازیکنان باکیفیتی داشته است. امارات هم همینطور، تیم قابل‌احترامی است. به‌هیچ‌عنوان حق نداریم مغرور شویم و در باد این ۲برد بخوابیم یا دیگران را دست‌کم بگیریم.
کره‌ای‌ها معمولا از ما شکست خورده‌اند، اما در رده باشگاهی برعکس بوده. فکر می‌کنی نتایج باشگاهی آن‌ها باعث می‌شود به ما نگاه از بالا داشته باشند یا به‌خاطر نتایج ملی بترسند؟
فکر می‌کنم کره‌ای‌ها خودشان می‌دانند قطعا تیم ملی ایران تیم بزرگی است و پر است از بازیکنان باکیفیت. قطعا همین باعث شده ما الان تیم اول آسیا باشیم و فکر نمی‌کنم این حقیقت داشته باشد که بخواهند از بالا به پایین به ما نگاه کنند. ما همیشه برای کره‌ای‌ها دردسرساز بوده‌ایم و نتایج اخیر این موضوع را نشان می‌دهد. آن‌ها با همه وجودشان می‌دانند حریف مستقیم‌شان تیم ملی ایران است.
به‌نظرت در رده ملی تأثیر یک سرمربی چقدر می‌تواند باشد؟ مثلا علیرضا جهانبخش در مصاحبه‌ای گفته بود من چیز‌هایی که از کی‌روش یاد گرفتم را حتی در لیگ هلند یاد نگرفتم. حالا به‌نظر خودت یک مربی در رده ملی می‌تواند به اندازه یک مربی باشگاهی روی کیفیت بازیکنان تأثیرگذار باشد یا نه؟
قطعا تأثیر سرمربی خیلی زیاد است. همانطور که می‌دانید سرمربیان تیم ملی به‌خاطر اینکه بازیکنان بیشتر درگیر بازی‌های باشگاهی هستند، زمان خیلی کمی در اختیارشان است و در همین زمان کم باید کل تیم را آماده کنند. آن هم برای بازی‌های حساس که نیاز است بازیکنان هم از لحاظ روحی و ذهنی و هم از لحاظ فنی آماده شوند. در کل به‌نظر من تأثیرشان اگر از مربی باشگاهی بیشتر نباشد، کمتر هم نیست.
در کل علاقه به کی‌روش بین برخی ملی‌پوشان به‌خاطر چیست؟ آیا به‌خاطر تغییر نسل و میدان‌دادن به شما‌ها بوده و اینکه آیا هنوز با کی‌روش ارتباط دارید؟
مطمئنا تغییر نسل پروسه خیلی راحتی نیست. قطعا باید خیلی سنجیده و ریزبینانه این پروسه انجام شود. طوری که ضربه‌ای به آن اسکلت اصلی تیم و روند پیشرفت تیم زده نشود و صرفا شما نمی‌توانید بازیکنان جوان را بیاورید و بگویید من دارم تغییر نسل می‌دهم. در فوتبال امروز تغییر نسل باید خیلی سنجیده و خیلی آن‌تایم و خیلی ریزبینانه باشد تا تیم از آن مسیر خودش که مثل یک ریل قطار است، خارج نشود. در این بین آقای کی‌روش هم آن دوره‌ای که سرمربی تیم ملی بودند خیلی از جوانان را مثل خود من در ۱۸سالگی وارد تیم ملی کردند. طارمی، سردار، جهانبخش، پورعلی‌گنجی و خیلی از بازیکنانی هم که الان هستند، اکثرشان ورودشان به تیم ملی با تصمیم آقای کی‌روش بود و قطعا این برای همه بازیکنان مهم است. همانطورکه کریستین رونالدو شاید تا آخر عمر دیگر هیچ‌وقت با فرگوسن کار نکند، اما مطمئنا در خاطرش می‌ماند چه‌کسی این در یا دروازه را به رویش باز کرد و اجازه داد او پیشرفت کند و خودش را نشان دهد. قطعا این ارتباطی که بین بچه‌های آن نسل از لحاظ عاطفی با آقای کی‌روش است، یقین بدانید ارتباط فوتبالی و حرفه‌ای است که نشان می‌دهد بچه‌های ما گذشته خودشان را فراموش نمی‌کنند و قدردان همه مربیانی هستند که با آن‌ها کار کرده‌اند و در پیشرفت‌شان تأثیرگذار بوده‌اند.
جهانبخش گفته می‌خواهد کتاب داستان زندگی‌اش را بنویسد. تو چنین برنامه‌ای نداری؟
چرا اتفاقا من خودم هم روز‌هایی به این موضوع فکر می‌کنم. قطعا همه ما یکسری سختی‌هایی در زندگی‌مان داشتیم که شاید تا به امروز هیچ‌کسی نشنیده باشد و فکر می‌کنم جالب باشد که یک‌روز مردم هم بتوانند این تجربه‌ها را بخوانند.
وایله از ۹ بازی ابتدایی در ۷ بازی شکست خورده و هم‌اکنون با ۲امتیاز حال‌وروز خوشی ندارد. چرا این اتفاق افتاد و آیا امیدی به آینده هست؟
امسال عادلانه بگویم شرایط تیم خوب نبود. ما خیلی از بازیکنانمان را از دست دادیم. مربی‌مان را از دست دادیم و تیم یک مقدار به زمان بیشتری نیاز داشت و در ۹هفته واقعا نتایج خوبی گرفته نشد. ولی قطعا امید داریم و کار می‌کنیم تا در بازی‌های آینده از این روند خارج شویم و بتوانیم نتایج خوبی بگیریم.
منبع: همشهری
انتهای پیام/
