به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس، تحقیقات جدید از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس نشان میدهد پرتودرمانی میتواند سلولهای عضله قلب را در وضعیتی جوانتر برنامه ریزی کند و مشکلات الکتریکی را که باعث آریتمی تهدید کننده زندگی میشوند، بدون نیاز به استفاده طولانی مدت و تهاجمی برطرف کند.
در آن روش تهاجمی برداشتن کاتتر، یک کاتتر به قلب متصل میشود و بافتی که باعث ایجاد ضربان نامنظم قلب میشود، سوزانده شده و باعث ایجاد زخمهایی میشود که سیگنالهای اشتباه را مسدود میکند. با این حال مطالعه جدید نشان میدهد پرتودرمانی غیرتهاجمی که به طور معمول برای درمان سرطان استفاده میشود، میتواند سلولهای عضله قلب را به حالت جوانتر و شاید سالمتر برنامه ریزی کرده و مشکل الکتریکی خود سلولها را بدون نیاز به بافت اسکار برای مسدود کردن مدارهای بیش فعال، برطرف کند؛ این مطالعه همچنین نشان میدهد که همان برنامه ریزی مجدد سلولی را میتوان با دوزهای کمتر اشعه به دست آورد و راه را برای استفاده گستردهتر از پرتودرمانی در انواع مختلف آریتمیهای قلبی باز کرد. این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
پزشکان و دانشمندان دانشگاه واشنگتن در سال ۲۰۱۷ نشان دادند پرتودرمانی که معمولا برای درمان سرطان اختصاص دارد، میتواند در قلب برای درمان تاکی کاردی بطنی انجام شود.
از نظر تئوری، پرتودرمانی میتواند بافت زخم را که معمولا از طریق سوند کاتتر ایجاد میشود، اما با یک روش بسیار کوتاهتر و کاملا غیرتهاجمی، تولید کرده و این درمان را در اختیار بیماران مبتلا به بیماریهای شدیدتر قرار دهد. به طور شگفت انگیزی، پزشکان دریافتند بیماران چند روز تا چند هفته پس از پرتودرمانی بهبودهای زیادی در آریتمی خود تجربه کردند، بسیار سریعتر از ماههایی که ممکن است بعد از پرتودرمانی بافت اسکار ایجاد شود، بافت اسکار دادهها نشان میدهد پرتودرمانی برای بیماران خاص مبتلا به تاکی کاردی بطنی، اگر نه بهتر از عمل جراحی کاتتر، به شیوهای متفاوت و ناشناخته عمل میکند.
رنتشلر، نویسنده ارشد و متخصص قلب و استادیار پزشکی زیست شناسی تکاملی و مهندسی پزشکی گفت: به طور سنتی، برداشتن کاتتر بافت اسکار ایجاد میکند تا مدارهای الکتریکی ایجاد کننده تاکی کاردی بطنی را مسدود کند. برای کمک به ما در درک اینکه آیا در مورد پرتودرمانی نیز همین اتفاق میافتد، برخی از اولین بیمارانی که این درمان جدید را انجام دادند به ما اجازه دادند بافت قلب را پس از پیوند قلب یا به عنوان مثال اگر به دلایل دیگری فوت کرده باشند، مورد مطالعه قرار دهیم. ما دیدیم که بافت اسکار به تنهایی نمیتواند اثرات بالینی قابل توجه را توضیح دهد و نشان میدهد که اشعه به طرقی دیگر آریتمی را بهبود میبخشد، بنابراین ما به جزئیات آن پرداختیم.
دانشمندان دریافتند درمان با اشعه باعث میشود سلولهای عضله قلب شروع به بیان ژنهای مختلف کنند. آنها افزایش فعالیت را در یک مسیر سیگنالینگ به نام Notch، که به دلیل نقش حیاتی آن در توسعه اولیه، از جمله در تشکیل سیستم هدایت الکتریکی قلب شناخته شده است، اندازه گیری کردند.
محققان دریافتند یک دوز واحد تشعشع به طور موقت سیگنالینگ Notch را فعال میکند و منجر به افزایش طولانی مدت کانالهای یون سدیم در ماهیچه قلب میشود، یک تغییر کلیدی فیزیولوژیکی که میتواند آریتمیها را کاهش دهد.
رنتشلر گفت: آریتمیها با سرعت رسانایی الکتریکی کند مرتبط هستند. به نظر میرسد پرتودرمانی با فعال کردن مسیرهای اولیه رشد که بافت قلب را به حالت سالمتری برمیگرداند، سرعت بیشتری را افزایش میدهد.
محققان این اثرات را روی موشها و قلب اهداشده انسان مطالعه کردند. در نمونههای قلب انسان، محققان دریافتند این تغییرات در سلولهای عضله قلب فقط در مناطقی از قلب وجود دارد که دوز تابش مورد نظر را دریافت کردهاند.
جولی کی شوارتز، همکار نویسنده و متخصص سرطان شناسی تشعشع گفت: به عنوان بخشی از واکنش بدن به آن آسیب، به نظر میرسد سلولهای قسمت آسیب دیده قلب، برخی از این برنامههای توسعه اولیه را برای ترمیم خود روشن میکنند. درک نحوه عملکرد این پدیده مهم است، زیرا با این دانش ما میتوانیم عملکرد را بهبود بخشیم. به این ترتیب ما این بیماران را درمان و سپس آن را در بیماریهای دیگر اعمال میکنیم.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/