به گزارش  خبرنگار  حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ،  دسترسی به تحصیل کودکان مهاجر زیر ۱۸ سال در سال ۱۳۷۵ تنها ۴۹ درصد بود که   در سال ۱۳۹۵ به حدود ۶۹ درصد رسید.

مسیر دسترسی به تحصیل کودکان مهاجر در ایران بسیار پر فراز و نشیب بوده و  چالش‌های مسیر بیشتر از هر چیزی تحت تاثیر سیاست‌های کلان بود.

دهه ۱۳۶۰ سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران سیاست در‌های باز بود و به همین دلیل کودکان افغانستانی توانستند هم‌شاگردی کودکان ایرانی شوند.

در دهه ۱۳۷۰ سیاست بازگشت در دستور کار قرار گرفت و تحصیل کودکان مهاجر پولی شد، مدارس خودگردان مهاجران رونق گرفتند و حدود ۹۰ هزار کودک در این مدارس تحصیل می‌کردند.

بین سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ تحصیل کودکان مهاجر در ایران ممنوع شد  زیرا هدف این بود که مهاجران افغانستانی محبور شوند به وطنشان بازگردند.

اتفاق مهم دهه ۱۳۹۰ فرمان مقام معظم رهبری بود که تحصیل همه کودکان مهاجر را به رسمیت می‌شناخت  که نتیجه   آن افزایش تعداد دانش‌آموزن مهاجر بود.

مسئولین راهکار شما چیست؟

هنوز برای تثبیت حق تحصیل کودکان مهاجر راه درازی در پیش است و  حتی با فرض دسترسی کامل به تحصیل، شرایط این کودکان فاصله زیادی با کودکان ایرانی دارد.

یکی از معضلاتی که سال ۱۴۰۰ گریبانگیر دانش آموزان افغانستانی شد بحران عدم دریافت کتاب تحصیلی چه برای مدارس دولتی و یا مدارس خودگردان است.

دانش آموزانی که به دلیل نداشتن کد ملی وثبت نام در سامانه سیدا نتوانستند کتاب دریافت کنند. 

برای برطرف شدن این مشکل مسئولین ایرانی راه حلی را ارائه دادند که  ثبت کد دانش آموزی یازده رقمی در سامانه دریافت کتاب به جای کد ملی و عدد ۱۱۱، ۱۱۱ را به جای سریال شناسنامه وارد سامانه کنند.

انتهای پیام/س

گزارش از فائزه موسوی