به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۶ مهرماه روز سربلندی، اقتدار و حماسه‌سازی فرزند دلیر دشتی برای همیشه در تاریخ استان بوشهر و کشور عزیزمان ایران ثبت شده است، تا جهان بداند که در تمام دوران‌ها، در نقطه نقطه ایران اسلامی، دلاورمردان و جوانانی، چون نادر مهدوی را داشته و دارد که خون در رگ‌هایشان فقط به عشق وطن جریان دارد، تا استکبار جهانی هیچ‌گاه نتواند جرات به رخ کشیدن ابهت پوشالی‌اش را به خود دهد و بداند که چه راحت شکستنی است.

حماسه آفرینی سردار شهید نادر مهدوی و یارانش برگ زرین دیگری در کارنامه پرافتخار پایداری مردم ولایتمدار شهرستان دشتی و استان بوشهر است. شهید مهدوی و همرزمانش در رویارویی مستقیم با آمریکایی‌ها توانستند با دستان خالی تا پای جان مقاومت کنند و با نثار خون خود ابهت پوشالی آمریکا را به خلیج همیشگی فارس بریزند.

همچنان که امروز نیز خاک دلاورخیز دشتی، استان بوشهر و تمام نقاط وطن عزیزمان ایران، نادر مهدوی‌های زیادی را در خود می‌پروراند تا دشمنان اسلام و ایران جرات نکنند حتی گوشه چشمی به وطن عزیزمان داشته باشند.

شهید نادر مهدوی کی بود؟

نادر مهدوی در روز ۱۴ خردادماه سال ۱۳۴۲ در روستای نوکار شهرستان دشتی (استان بوشهر) چشم به جهان گشود. ایشان فرمانده ناوگروه دریایی ذوالفقار، وابسته به منطقه دوم نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود.

وی در عملیات دیگری از جمله عملیات کربلای ۳ که در روز ۱۱ شهریورماه سال ۱۳۶۵ به وقوع پیوست و منجر به فتح اسکله و پایانه نفتی الامیه عراق گردید و ضربه مهمی به صادرات نفت عراق از طریق خلیج فارس وارد کرد، نیز حضور داشت. سرانجام در روز ۱۶ مهرماه سال ۱۳۶۶ بر روی عرشه ناو آمریکایی یو اس اس چندلر به شهادت رسید و هم‌اکنون آرامگاه وی در روستای بحیری از توابع شهرستان دشتی در استان بوشهر است.

نادر مهدوی جوانی ۲۱ ساله بود که موفق شد گروهان دریاییِ ناوتیپ امـیرالمؤمنین (ع) را بنیانگذاری کند. او چند سال بعد ناوگروه دریایی ذوالفقار را تشکیل داد. همین ناوگروه بود که ضربات سهمگینی به نیروی دریایی آمریکا وارد کرد.

لشکرکشی آمریکا به خلیج فارس

آمریکا که در پشت صحنه جنگ عراق علیه ایران قرار داشت و آن را حمایت می‌کرد، با مشاهده ضعف روزافزون قدرت نظامی عراق در دریا، به ناچار به صورت آشکارا و علنی و آن هم در قالب سازمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و به بهانه واهیِ حفاظت از نفتکش‌های برخی از کشور‌های عربی وارد خلیج‌فارس می‌شود.

اولین کاروان از نفتکش‌های کویتی آن هم با پرچم آمریکا و اسکورت کامل نظامی توسط ناوگان جنگی این کشور در تیرماه سال ۱۳۶۶ به راه افتادند. هم‌زمان دولت آمریکا عملیات سنگینی را نیز در ابعاد روانی، تبلیغی، سیاسی، نظامی و اطلاعاتی جهت انجام موفّقیت‌آمیز این اقدام انجام داده بود.

در این کاروان، نفتکش کویتی اَلرَّخاء «با نام مبدّل بریجتون» حضور داشت که در بین یک ستون نظامی، به‌طور کامل، اسکورت می‌شد. این نفتکش، در فاصله ۱۳ مایلی غرب جزیره فارسی، در اثر برخورد با مین‌های کار گذاشته شده توسط سردار شهید مهدوی و یارانش، منفجر شد به طوری که حفره‌ای به بزرگی ۴۳ مترمربع در بدنه آن ایجاد شد.

واقعه زدن کشتی بریجتون به قدری بزرگ و تاثیرگذار بود که علاوه بر داخل در خارج از کشور نیز بازتاب فراوانی داشت. دو کتاب «جنگ تانکرها» و «در داخل منطقه خطر» درباره این عملیات، مطالب مفصلی منتشر شده است.

امپریالیست جنگ‌طلب که فکر کرده بود با اتکا به قدرت نظامی و موقعیت ویژه خود، می‌تواند با حفاظت از نفتکش کویتی و عبور دادن آن، قدرتش را به رخ بکشد و وجهه نظامی ایران را زیر سؤال ببرد و به قدرت چانه‌زنی ایران در صحنه‌های بین‌المللی و به‌طور مشخص درباره قطعنامه ۵۹۸ خدشه وارد نماید، همچنین می‌توانست با این کارش، این تصور در اذهان ایجاد کند که تمام تهدید‌های چندساله ایران مبنی بر بستن تنگه هرمز و ناامن ساختن خلیج فارس، ادعایی بیش نیست، هیچ‌گاه به ذهنشان نیز خطور نمی‌کرد که دلاورمردی از خطه‌ی دشتی به همراه یارانش بتواند این چنین تمام رشته‌هایشان را پنبه کند.

انفجار حیثیت آمریکا

در آن برهه از تاریخ، خبر انفجار نفتکش بریجتون که انفجار حیثیت آمریکا بود، خواب رئیس جمهور این کشور پرمدعا را در واشنگتن آشفته می‌سازد. هرچند که کارشناسان سیاست خارجی دولت آمریکا سعی کردند این حادثه مهم را کم‌اهمیت جلوه دهند.

شهید مهدوی در بیان این واقعه گفته بود: «هنگامی‌که اعلام شد بناست اولین کاروان از نفتکش‌های کویتی، تحت حمایت ناو‌های آمریکا به کویت حرکت کند، ما جهت انجام عملیات محوله، در مسیر حرکت کاروان به طرف منطقه عملیاتی حرکت کردیم.

در بین راه و در یکی از محل‌های استقرار در میان آب‌های خلیج فارس لنگر انداختیم. پس از مقداری استراحت، مجدداً به راه افتادیم. راه زیادی را نپیموده بودیم که دریا به شدت طوفانی شد و آن‌چنان امواج آن به تلاطم درآمد که انجام عملیات را عملاً ناممکن می‌نمود؛ امّا با توکّل به خداوند و میزان آمادگی و رشادتی که در نیرو‌های خود سراغ داشتیم و با نظرخواهی از آن‌ها و نیز با یاد خدا و اطمینان و قوّت قلبی که بدین‌گونه به آن دست یافتیم، عزم خود را جهت انجام این عملیات جزم نمودیم و به طرف مسیر حرکت کاروان، به راه افتادیم.

سه ساعت قبل از رسیدن کاروان، ما به محلِ مورد نظر رسیدیم. پس از انجام سریع مأموریت و پایان کار، به طرف محل استقرار نیرو‌های خودی برگشتیم و به استراحت پرداختیم.

پس از گذشت سه ساعت اعلام شد که کشتی کویتی بریجتون، به روی مین رفت. اعـلام این خبر، شادی و قوت قلب بالایی را در جمع ما به ارمغان آورد؛ همدیگر را در آغوش کشیده بودیم و یکدیگر را می‌بوسیدیم. برادران، صورت‌های خود را بر خاک گذاشته، گریه می‌کردند و شکر خدا به جا می‌آوردند.

چون همه احساس می‌کردیم که ما نبودیم که دشمن را فراری دادیم بلکه این خداوند بود که ملت ما را عزیز و دشمنان ما را ذلیل و امام ما را شاد نمود و جملگی باور داشتیم که: وَ ما رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللهَ رَمی».

پس از این عملیات بزرگ و شجاعانه سردار شهید مهدوی و همرزمانش در انفجار کشتی بریجتون، به پاس قدردانی از رشادت و ایثار این بزرگ‌مردان، به دیدار امام محبوب خود نائل می‌شوند و حضرت امام رحمه‌الله علیه یکایک این عزیزان را مورد لطف و عنایت خود قرار داده و بر پیشانی شهید مهدوی بوسه می‌زنند.

حماسه نادر و اقتدار ایران اسلامی

در سال ۱۳۶۶ که جنگ هشت ساله عراق علیه ایران به دریا کشانده شده بود، خلیج فارس با مداخله استکبار جهانی و کشور‌های غربی ناامن شده بود و شناور‌ها و کشتی‌های بزرگ تجاری و سکو‌های نفتی جمهوری اسلامی ایران مورد هدف دشمنان قرار می‌گرفت، حماسه‌آفرینی نادر مهدوی و همرزمانش در رویارویی مستقیم با آمریکای جنایتکار در خلیج فارس، بار دیگر اقتدار ایران اسلامی را به نمایش گذاشت.

چگونگی شهادت

شانزدهم مهرماه همان سال، سردار شهید غلامحسین توسلی، سردار شهید بیژن گُرد، سردار شهید نصرالله شفیعی، سردار شهید خداداد آبسالان، سردار شهید مهدی محمدی‌ها، سردار شهید مجید مبارکی و چند تن دیگر به فرماندهی سردار شهید نادر مهدوی برای انجام گشت‌زنی و حفاظت از آب‌های نیلگون خلیج فارس، با استفاده از سه فروند قایق تندرو توپ‌دار به نام «بعثت» و یک فروند ناوچه به نام طارق به سمت جزیره فارسی حرکت می‌کنند.

تعداد یاران شهید مهدوی ۱۱ نفر بود و سرداران شهید مهدوی، بیژن گرد، مجید مبارکی و غلامحسین توسلی در ناوچه طارق بودند.

آن‌ها پس از مدتی حرکت، به ساحل جزیره فارسی می‌رسند و بعد از ادای فریضه نماز و استراحت جزئی از وجود دشمن مطلع می‌شوند. صدای انفجار مهیب ناشی از انهدام رادار پایگاه فرماندهی توسط بالگرد‌های آمریکایی را می‌شنوند و لحظاتی بعد، سردار شهید مهدوی و هم‌رزمانش یک فروند بالگرد کبری MS ۶ متعلق به نیرو‌های آمریکایی را بالای سر خود می‌بینند.

فرزند دلیر دشتی بلافاصله نیرو‌های خود را برای انجام عملیات مقابله به مثل فرا می‌خواند. هنوز دقایقی از انهدام رادار فرماندهی نگذشته است که قایق حامل شهید آبسالان و شهید نصرالله شفیعی نیز هدف اصابت موشک آمریکایی‌ها قرار می‌گیرد.

سردار شهید مهدوی و یارانش، به تکاپو می‌افتند که بالگرد دشمن را بزنند. پس از درگیری شدید، آن‌ها موفق می‌شوند با استفاده از یک فروند موشک استینگر، یکی از بالگرد‌های دشمن متجاوز را منهدم کنند و همگی با همه وجود صلوات و تکبیر می‌فرستادند. فقط ناوچه طارق که شهید مهدوی در آن حضور داشت، سالم مانده بود و دو قایق دیگر هدف قرار گرفته بودند.

نادر مهدوی به همراه بیژن گُرد در حالی‌که به طرف بالگرد‌های آمریکایی در آسمان شلیک می‌کردند در همان حال تلاش می‌کردند دوستان شهید خود و زخمی‌ها را از آب بگیرند، سرانجام پس از ۲۰ دقیقه مقاومت و پیکار متقابل، زنده به چنگال دشمن می‌افتند.

دستگیری دلیرمرد دشتی آن چنان برای دشمن بااهمیت بوده که پس از دستگیری اعضای بازمانده ناوگروه، بلافاصله در صدد شناسایی ایشان بر‌می‌آیند و از تک تک اسیران درباره وی می‌پرسند. نیرو‌های دشمن دست و پای نادر را بسته بودند، اما او همچنان با اقتدار و شجاعت تمام روحیه خود را تسلیم دشمن نمی‌کند و مقاومت می‌کند.

نادر بر عرشه ناو جنگی یو. اس. اس. چندلر آماج شکنجه‌های وحشیانه دشمن قرار می‌گیرد و سینه‌اش با میخ‌های بلند آهنین سوراخ می‌شود تا اینکه سرانجام شهد شیرین شهادت را می‌نوشد.

پس از گذشت شش روز، پیکر پاک شهدا و اسرا در مسقط پایتخت کشور عمان تحویل مقام‌های ایرانی داده شده و از مرز هوایی وارد فرودگاه مهرآباد تهران می‌شود. دست‌ها و پا‌های بسته شهید مهدوی، هنگامی که پیکر مطهرش وارد خاک مقدس میهن عزیزمان شد چنان محکم بسته شده بود که عمق ترس و دلهره دشمن حتی از جسم بی‌جان این سردار شهید را به خوبی هویدا می‌کرد.

حماسه شهدای خلیج فارس در ۱۶ مهرماه سال ۱۳۶۶ خلیج فارس را برای متجاوزان آمریکایی و متحدانش ناامن کرد و کابوسی فراموش نشدنی برای نظامیان آمریکایی به یادگار گذاشت. سردار شهید نادر مهدوی و هم‌رزمانش دلیرانه در راه دفاع از وطن عزیزمان و حفظ امنیت آب‌های ایران در رویارویی با نظامیان آمریکای متجاوز در خلیج فارس از جان خود گذشتند تا همچون ستاره‌ای درخشان برای همیشه در آسمان پرافتخار تاریخ ایران اسلامی بدرخشند و چراغ راه دیگر جوانان غیّور وطن سرافرازمان باشند.

منبع: فارس

انتهای پیام/