به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، تا پیش از رفتن به اندیکا و بازدید میدانی، تمام تصورات ذهنی ام کلیشه‌هایی از وجود دام‌ها با زنگوله‌هایی آویخته به گردن، سگ‌های گله و غروب خورشید از پشت کوه‌های بلند بود.اما وقتی که تصمیم گرفتم برای آشنایی بیشتر به این منطقه سفر کنم، پس از دیدن منطقه تمام تصوراتم بهم ریخت؛ برای ورود به مناطق عشایری اندیکا باید از کوهستان‌های پر پیچ و خم در مسجد سلیمان عبور کرده سپس به قلعه خواجه، مرکز شهرستان اندیکا رفته و با گذر از روستا‌ها به مناطق عشایری برسیم.

تا جایی که یکجانشینی هست، جاده‌های آسفالت و لوله‌های آبرسان، برق، گاز، خدمات تلفن همراه و اینترنت نیز کم و بیش وجود دارد، اما هر چه به سمت مناطق کوهستانی و عشایری پیش برویم از درصد امکانات نیز به تدریج کاسته می‌شود تا جایی که دیگر نه آب لوله کشی وجود دارد و نه خدمات برق و تلفن همراه.

در بدو ورود به مناطق کوهستانی و با گذر از روستاها، مسیرهای دسترسی به شدت دشوار می شوند؛ همه مناطق عشایری بخش شاهزاده عبدالله اندیکا به لحاظ جاده در وضعیت نامناسبی قرار دارند و اهالی مجبورند برای گذراندن مسیر‌ها از موتور، نیسان وانت و چهارپایان استفاده کنند، اگرچه خودرو‌های دیگر نیز در این مسیر رفت و آمد دارند، اما سرعت استهلاک و فرسودگی آن‌ها بالا می‌رود.

اولویت مناطق عشایری اندیکا چیست؟

به نظر می‌رسد، آنچه در این مناطق اولویت دارد، خدمات جاده‌ای و هموار شدن مسیر رفت و آمد و تردد عشایر، سپس ساخت و ساز و استحکام خانه‌ها در قشلاق و ییلاق و آبرسانی مطلوب به این مناطق است؛ برق رسانی تا دور افتاده‌ترین منطقه امامزاده عبدالله وجود دارد و اهالی نیز از این مسئله خرسند هستند، اما آنچه موجب نارضایتی آن‌ها شده و جوانان عشایر را مجاب به کوچ می‌کند بی بهره بودن از سرپناه مطلوب، آبرسانی نامناسب و راه‌های کج و معوج در مسیر‌های پر پیچ و خم کوهستان است.

در زمینه ساخت و ساز و همچنین ایجاد برخی امکانات برای عشایر، گروه‌های جهادی سعی کرده اند مشکلات در این زمینه را تا حد زیادی مرتفع سازند، یکی از این گروه‌های جهادی که پیش از آغاز زلزله‌های پی در پی در قلعه خواجه اندیکا، عازم منطقه امامزاده عبدالله شده بود، جمعی از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بودند.

حضور فعال گروه‌های جهادی در مناطق عشایری اندیکا

محمد امین عسگرزاده مسئول برگزاری این اردوی جهادی در گفتگو با خبرنگار ما با گلایه از همکاری نکردن برخی مسئولان و مقامات محلی شهرستان در حین اقدامات جهادی این گروه گفت: اردو در منطقه اندیکا امامزاده عبدالله اجرا و از پیش نیز نیاز سنجی‌ها انجام شده بود.

او در تشریح طرح‌ها افزود: قصد ما بیشتر انجام اقدامات عامه پسند و ساخت مدرسه، مسجد و غسالخانه بود، هر چند بعدا آموزش و پرورش به دلیل حساسیت‌ها در خصوص مقاومت ساختمان و حفظ جان دانش آموزان مجوز ساخت مدرسه را صادر نکرد، اما سعی کردیم ۲ طرح دیگر را جایگزین ساخت مدرسه نماییم.

عسگرزاده بیان کرد: چند تن از جهادیون تخصص لوله کشی داشتند و بنابراین تجهیز و لوله کشی سرویس بهداشتی مدرسه و مسجد سکونتگاه روستا در دستور کار قرار گرفت و طی ۲ روز به صورت کامل اجرا شد و علاوه بر آن دیوارکشی مسجد در یکی از روستا‌های عشایری و غسالخانه نیز مجموعا طی ۸ روز عملیاتی شدند و ما به تمام تعهداتمان در زمینه ساخت و ساز‌ها عمل کردیم.

اقدامات فرهنگی و اثر گذاری مطلوب گروه‌های جهادی بر عشایر

مسئول برگزاری اردوی جهادی دانشگاه شهید چمران اهواز در منطقه امامزاده عبدالله اندیکا اظهار داشت: در این اردو افزون بر طرح‌های عمرانی از سوی برادران، ۱۸ تن از بانوان نیز در حوزه‌های فرهنگی، آموزش، مشاوره و روانشناسی در روستا‌ها اقدام کردند.

محمد امین عسگر زاده یکی از تاثیرات مهم این اردو جهادی را تشویق و ترغیب اهالی به تحرک و ساخت و ساز دانست و ادامه داد: برخی از کودکان روستایی نیز وقتی اقدامات ما را مشاهده می‌کردند سعی داشتند در کار‌ها ما را یاری بدهند و تشکیل این روحیه جهادی در کودکان ارزشمند است.

اردو‌های جهادی روحیه جهادی را در جوامع محلی ایجاد می‌کنند

ترغیب جوامع محلی به کار و تلاش مهم‌ترین مسئله‌ای است که اردوهای جهادی دنبال می‌کنند، رضا شایسته مسئول رسانه گروه جهادی دانشگاه شهید چمران اهواز نیز در گفتگو با خبرنگار ما می‌گوید: این اردو‌ها روحیه جهادی را نیز در انسان ایجاد می‌نماید و رفتن میان جمعیت محروم باعث می‌شود انسان جامعه را نیازمند اقدامات جهادی ببیند و با جدیت بیشتری برای رفع مشکلات تلاش کند.

او با بیان اینکه کار برای محرومین ارزشمند است، افزود: اردو‌های جهادی باعث می‌شوند جوامع محلی الگو بگیرند و در پی تلاش و کوشش برای رفع محرومیت اطرافیان خود باشند، کما اینکه در مناطقی پس از حضور جهادیون، چندین گروه جهادی از سوی مردم محلی شکل گرفته و در حال فعالیت در زمینه محرومیت زدایی و ساخت و تعمیر منازل برای مردم هستند.

شایسته یادآور شد که یکی از مشکلات تشکیل اردو‌های جهادی بها ندادن به آن‌ها از سوی بسیاری از مسئولان و مدیران دانشگاه شهید چمران اهواز است، حال آنکه تاثیر و اهمیت این گروه‌ها از آنچه انتظار می‌رود بیشتر است.

محرومیت در مناطق بکر طبیعی و سرشار از ظرفیت

شهرستان اندیکا در استان خوزستان یکی از محروم‌ترین مناطق کشور به حساب می‌آید که به لحاظ بسیاری از شاخص‌های توسعه عقب مانده است.

هزاران خانواده عشایری اهل اندیکا در امتداد و در دل کوهستان‌ها زمستان و تابستان خود را سپری می‌کنند که نقش مهمی در حفاظت از طبیعت و تولید گوشت مورد نیاز جوامع دارند و اهالی از زمانی که در خاطرشان است، پدر و پدر جدشان در این مناطق بز و گوسفند نگهداری می‌کردند.

پسران با لباس‌های معمولی در انظار عمومی ظاهر می‌شوند، اما مردان کهن‌تر همچنان بی کلاهی را عار می‌پندارند و با لباس‌های بختیاری؛ به ویژه کلاه که آن را با پارچه‌ای بسته اند به میان جمع می‌آیند.

اندیکا دارای مناطق کوهستانی پوشیده از پوشش گیاهان محلی و درخت اصیل بلوط است، صبحگاه طلوع خورشید منظره بی نظیری را خلق می‌کند و عصر هنگام غروب آفتاب نیز بسیار جذاب و دلنشین است، اما علی رغم همه این ظرفیت‌ها منطقه محروم و بدون امکانات است.

زلزله ای که قوز بالا قوز شد

دولت نیز تا حد زیادی در تلاش است مشکلات این بخش را رفع نماید؛ نصب آبگرمکن‌های خورشیدی سازگار با محیط زیست و همچنین ساخت خانه‌های مستحکم طی سال‌های گذشته برای برخی عشایر در شرایط خاص اجرایی شده و حالا امرالله نوذری فرماندار شهرستان اندیکا نیز می‌گوید که در تلاشیم تا هر چه سریعتر مشکلات ناشی از زمین لرزه‌های اخیر را رفع نماییم.

حکایت زلزله در این مناطق «قوز بالای قوز» برای اهالی شده که همان سرپناه کاه گلی شان را نیز ویران و تمام زندگی شان زیر آوار جا می کند. 

فرماندار اندیکا در گفتگو با خبرنگار ما در خصوص میزان خسارت در این مناطق گفت: ۵۳۷ واحد منزل مسکونی به صورت صد درصد ویران شدند، علاوه بر آن ۱۳۰ کیلومتر جاده عشایری نیز تخریب گشته و باید بازسازی شوند، همچنین ۱۷۸ راس دام تلف شده و ۸۲ مدرسه آسیب دیدند که بین ۱۱ تا ۱۷ مورد بر اساس اعلام کارشناسان غیر قابل استفاده هستند.

اگر زلزله در زمستان بود، فاجعه رخ می‌داد

او افزود: روستا‌های تخریب شده عمدتا منازل عشایری بودند که هنوز مردم در آن‌ها اسکان نیافته بودند، زیرا اهالی وقتی از ییلاق باز می گردند برای مدتی به منظور خوابیدن در هوای خنک شب را خارج از منازل به سر می‌کنند سپس با سرد شدن هوا به داخل مراجعه می‌کنند، اما در غیر این صورت و وقوع زمین لرزه‌ها در زمستان زلزله فاجعه آمیزی رقم می‌خورد.

نوذری با تاکید بر لزوم استحکام سازی منازل این مناطق بیان کرد: در جلسات مقرر شده تا موانع از جمله جاده‌های نامناسب و نبود آب برطرف گردد؛ یکی از دلایل نبود انگیزه از سوی عشایر برای بازسازی خانه‌های خود نیز همین نامطلوب بودن جاده‌های دسترسی است، چرا که در این صورت هزینه حمل مصالح چندین برابر حساب می‌شوند.

این مقام مسئول با بیان اینکه قرارگاه سازندگی منازل آسیب دیده از زلزله نیز راه اندازی شده و طرحی نیز برای ساخت سریع آغل احشام وجود دارد، اظهار داشت: تصمیماتی برای مرتفع کردن مشکلات جاده ای، آسفالت سازی و همچنین مستحکم ساختن منازل گرفته شده، اما هنوز عملیاتی نشده است.

استفاده از ظرفیت‌ها اندیکا را از محرومیت رها می‌کند

• بازسازی جاده و آسفالت سازی مسیر‌های عشایری اندیکا، همچنین آبرسانی از نیاز‌های اساسی و زیربنای توسعه مناطق عشایری اندیکا محسوب می‌شوند تا علاوه بر آنکه اهالی را مجاب به مستحکم کردن منازل نماید، رفت و آمد، قشلاق و ییلاق را نیز برای آن‌ها ساده‌تر کند.
• علاوه بر آن گروه‌های جهادی و بهره گیری از نیرو، اراده و قوای جوانی برای رفع مشکلات مردم در این مناطق حائز اهمیت است و می‌طلبد توجه بیشتری به این ظرفیت باشد.
• منابع موجود در منطقه امامزاده عبدالله و سایر مناطق عشایری اندیکا ظرفیت‌هایی هستند که فقط نیاز به فعالسازی دارند، جمعیت عمدتا جوان، هزاران درختان بلوط و گیاهان با خواص درمانی همگی امکاناتی هستند که می‌توان از آن‌ها در زمینه‌های مختلف استفاده کرد.

ساسان ناصری زاده

انتهای پیام/ن