به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در بحث درباره بهترین تیمهای فوتبال دنیا، نام بارسلونا قطعا مطرح میشود. با وجود بحران کنونی، کاتالانها هنوز یک تیم معتبر اروپایی هستند. تاریخ پر از افتخار این تیم به راحتی بحران کنونی بارسلونا را تحت الشعاع قرار میدهد.
نیازی به گفتن نیست که میراث فوق العاده بارسلونا با زحمت بازیکنان بزرگ این تیم به دست آمده است. با این وجود بارسلونا در این سالها بازیکنانی را به خدمت گرفته است که نتوانسته اند به ارتقای میراث بزرگ این تیم کمکی کنند.
قهرمان ۲۶ دوره لالیگا قبل از درگیر شدن با بحران مالی این امکان را داشت هر بازیکنی که مد نظر دارد را به نیوکمپ بیاورد. قدرت بارسلونا در دوران اوج این تیم بی نظیر بود.
بسیاری از این نقل و انتقالات بارسلونا در دوران رئیس بدنام این باشگاه یعنی جوزپ بارتومئو انجام شدند که برای کاتالانها دستاوردی نداشت. در دوران تصدی او بارسلونا چندین انتخاب بد انجام داد. معاملات و مبادلات عجیب و غریب که شامل آرتور ملو و میرالم پیانیچ بود، حاصل ایدههای هیئت مدیره بارتومئو بود.
با سابقه بد باشگاه بارسلونا در نقل و انتقالات، طرفداران این تیم با بازیکنانی که تواناییهای متوسطی دارند بیگانه نیستند.
با توجه به این مقدمه ۵ بازیکن بارسلونا که شایستگی حضور در این تیم را نداشته اند، معرفی میکنیم.
اگر لیستی تهیه شود که حاوی عجیبترین نقل و انتقالات تاریخ فوتبال باشد، انتقال کوین پرینس بواتنگ به بارسلونا بدون هیچ اغراقی در آن گنجانده میشود. بازیساز غنایی در زمستان سال ۲۰۱۹ با قرارداد قرضی ۶ ماهه از ساسولو به بارسلونا پیوست.
هافبک غنایی که برای تیمهایی مانند تاتنهام و بورسیا دورتموند بازی میکرد، بهترین بازیهای خود را در میلان انجام داد. اگر بارسلونا در اوایل دهه ۲۰۱۰ با او قرارداد امضا میکرد، هیچ کسی از انتقال او به نیوکمپ ایراد نمیگرفت؛ زیرا در آن زمان بواتنگ بازیکن قابلی بود. با این حال پس از خروج از سن سیرو دوران حرفهای بواتنگ روند نزولی را تجربه کرد.
در سال ۲۰۱۹ بواتنگ با قرارداد قرضی به بارسلونا پیوست و در ۴ بازی هیچ گل و پاس گلی به ثمر نرساند. این احتمال وجود دارد که اگر این حرکت در گذشته انجام میشد، بواتنگ کمک زیادی به بارسلونا میکرد، اما در آن مقطع او شایستگی بازی در چنین تیم بزرگی را نداشت.
داگلاس که با بارسلونا ۲ قهرمانی لالیگا و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد، سرانجام در سال ۲۰۱۹ پس از ۵ سال از بارسلونا جدا شد. با این حال مدافع کناری برزیلی در این مدت تنها ۸ بازی انجام داد. داگلاس که با پرداخت ۴ میلیون یورو از سائوپائولو خریداری شده بود، ۳ فصل را به صورت قرضی در باشگاههای مختلف گذراند.
بازیکنان بارسلونا در آن زمان به سبک بازی دنی آلوز عادت و از مدافع راست جدید خود انتظار داشتند با سبک مشابه او بازی کند. با این حال داگلاس نتوانست حتی نزدیک به سبک آلوز بازی کند یا توانایی منحصر به فردی ارائه دهد.
او در این مدت بیشتر وقتش را با قراردادهای قرضی در تیمهای مختلف سپری کرد یا در کلینیکهای بارسلونا مشغول درمان مصدومیتش بود. داگلاس که به عنوان یکی از بدترین خریدهای تاریخ باشگاه اسپانیایی محسوب میشود، اکنون در بشیکتاش توپ میزند.
فیلیپ کریستانوال به عنوان یک جوان آینده دار به بارسلونا آمد و در آینده میتوانست به یک مدافع میانی بزرگ تبدیل شود. بازیهای چابک و پرانرژی او در موناکو، بارسلونا را مجاب کرد تا ۱۷ میلیون یورو برای جذب مدافع فرانسوی در سال ۲۰۰۱ هزینه کند.
با این حال به نظر میرسید کریستانوال سایهای از بازیکن پرانرژی موناکو است. با توجه به پتانسیل بسیار زیاد او در ترکیب فرانسه در جام جهانی ۲۰۰۲، او نتوانست در بارسلونا درخششی داشته باشد.
بازیهای بد کریستانوال در ۲ فصل حضورش در بارسلونا، مانع از قهرمانی این تیم در لالیگا شد. کاتالانها به جای این که به او زمان بیشتری بدهند، تصمیم عاقلانهای گرفتند که ضرر خود را کمتر کنند و در سال ۲۰۰۳ او را با انتقال رایگان به مارسی فرستادند. او در سال ۲۰۰۸ در سن ۳۰ سالگی بازنشسته شد و ثابت کرد که بارسلونا به اشتباه اجازه داد که پیراهن افسانهای بلوگرانا را به تن کند.
با حضور ویکتور والدس و مارک آندره ترشتگن، بارسلونا در ۲ دهه گذشته بهترین دروازه بان های فوتبال جهان را در اختیار داشته است. با این حال، پیش از آن این طور نبود. قبل از مطرح شدن والدس، بلوگرانا برای یافتن یک دروازه بان مناسب تلاش میکرد و سرانجام دست روی روبرتو بونانو گذاشت.
بونانو در سال ۲۰۰۱ از ریور پلاته خریداری شد تا پیراهن شماره یک را از پپه رینای جوان بگیرد. در زمان امضای قرارداد او ۳۱ ساله بود. در نتیجه از او انتظار میرفت که به دلیل تجربه خود از چارچوب دروازه کاتالانها به خوبی محافظت کند. با این حال دروازه بان آرژانتینی که ۱۳ بازی ملی انجام داده بود، نتوانست در بارسلونا انتظارات را برآورده کند و به دلیل اشتباهات مداوم گلهای پرشماری دریافت کرد.
با گذشت یک فصل بارسلونا مجبور شد به ویکتور والدس جوان اعتماد کند. این اعتماد تا سالها آرامش را برای بارسلونا به ارمغان آورد. بونانو سپس در سال ۲۰۰۴ به رئال مورسیا منتقل شد. بونانو در بهترین روزهای بازیگری خود در حد و اندازه قرار گرفتن در لیست بارسلونا هم نبود، چه برسد به در اختیار گرفتن پیراهن شماره یک و حضور در ترکیب اصلی کاتالان ها!
مهاجم سابق لگانس در ۵۶ بازی برای بارسلونا تنها ۱۵ گل به ثمر رسانده است. در نگاهی گذرا تنها دلیل انتقادات از بریتویت این است که مهاجم دانمارکی توانایی بازی در تیمی چون بارسلونا را ندارد.
مهاجم ۳۰ ساله عمدتا یک بازیکن تک بُعدی است. این مهاجم کهنه کار قطعا بازیکن بدی نیست؛ اما مسلما سپردن پیکان خط حمله بارسلونا به او هم معقولانه نیست. بریتویت که برای باشگاههایی در لیگهای چندین کشور اروپایی از جمله فرانسه، انگلستان و اسپانیا بازی کرده، مطمئناً دارای کارنامه قابل قبولی است. با این حال نمیتوان انتظار داشت که او جای فوق ستارهای مانند لیونل مسی را پر کند و در شرایطی که بارسلونا با بحران کمبود مهاجم گلزن مواجه است، بار گلزنی کاتالانها را به دوش بکشد.
بریتویت وقتی در کنار بازیکنان بزرگی مانند فرنکی دی یونگ، ممفیس دپای و آنسو فاتی قرار میگیرد، مسلما نمیتواند بازی هم سطحی با هم تیمی هایش ارائه کند. این واقعیت که بارسلونا به طور مداوم از او در ترکیب استفاده میکند، نشان دهنده وضعیت ناراحت کنندهای است که این باشگاه به آن دچار شده است.
انتهای پیام/