به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، روز‌های مختلف هفته ملی کودک نامگذاری شدند؛ در بین نامگذاری‌ها ۲۰ مهر که مصادف با بزرگداشت حافظ شیرازی است با عنوان «کودک، کتاب، هنر و ادبیات» نامگذاری شده است.

شاید دلیل این امر این باشد که کودک نخستین بار از طریق لالایی‌های مادرش با شعر و ادبیات آشنا می‌شود. در ادامه مسیر کتاب‌های متناسب با هر رده سنی هستند که با کودک همراه می‌شوند و وی را به داستان قصه‌ها می‌برند. قصه‌هایی که تا پیش از رفتن به مدرسه از مادران و پدرانشان می‌شنوند. پس از رفتن به مدرسه این خود کودکان هستند که کتاب قصه هایشان را می‌خوانند. قصه‌هایی که گاه در قالب شعر‌های کودکانه برایشان روایت می‌شود، گاه داستان‌های کودکانه هستند که راوی قهرمان داستان‌ها می‌شوند.

بچه ها با ورود به دوران نوجوانی با رمان و مجموعه شعر‌هایی آشنا می‌شوند که از زبان دوستانشان نامشان را می‌شنوند و این رمان‌ها دست به دست می‌چرخد. از کتابخانه‌ها امانت گرفته می‌شوند گاهی هم از طبقه کتابفروشی‌ها بیرون می‌آیند و در سبد خرید نوجوان قرار می‌گیرند. فارغ از اینکه چند ساعت در روز مطالعه می‌کنند بیشتر کتاب‌های درسی شان را می‌خوانند یا اینکه سراغ کتاب‌های غیردرسی هم می‌روند با کتاب انس می‌گیرند. می‌دانند مطالعه همان کتاب درسی هم آینده شان را می‌سازد. آینده‌ای که خودشان را در آن تصور می کنند و خود را در قامت دکتر، مهندس، معلم، استاد دانشگاه یا هر شغل دیگری می‌بینند.

در این میان آنچه اهمیت دارد این است که کودکان ما در مسیر زندگی شان کتابخوان باقی بمانند. کتاب را جزئی جدایی ناپذیر از زندگی شان بدانند. در کنار فیلم و بازی سراغ کتاب هم بروند. خطاطی را از کتاب‌ها بیاموزند. جدیدترین تکنیک‌های نقاشی را در کتاب‌های جدید جستجوکنند. کتاب‌هایی که می‌تواند کاغذی باشد، الکترونیک یا حتی صوتی. اصلا چه کسی گفته است کودک باید به کتاب کاغذی عادت کند. چه کسی گفته است استفاده از کتاب الکترونیک و صوتی بد است. به هرحال زمانی را به آن اختصاص می‌دهند. زمانی که با کتاب‌های درسی تقسیم می‌شود. در این تقسیم بندی سهم کتاب‌های الکترونیک و صوتی کم می‌شود و همانطور که سهم کتاب‌های کاغذی غیر درسی کاهش می‌یابد.

در این میان آنچه اهمیت دارد محتوایی است که کودک می‌خواند. محتوای کتاب‌ها متناسب با فرهنگ خانواده است. در سال‌های اولیه کودکی این خانواده است که محتوای کتاب‌های کودکان را بررسی می‌کند. پس از آن خود اوست که انتخاب گر می‌شود. در این میان همراه شدن خانواده‌ها با کودک در انتخاب کتاب مورد نظرش می‌تواند در نهادینه شدن فرهنگ خانواده در کودک تاثیرگذار باشد. در آینده کودک می‌آموزد چه کتابی انتخاب کند و چه محتوایی انتخاب کند. همانطور که ذائقه غذای تن کودک در خانواده شکل می‌گیرد ذائقه غذای روحش هم در همانجا فرم می‌گیرد. رنگ خودش را می‌یابد و در ادامه مسیر و در روزگار نوجوانی هم پیش می‌رود و شخصیت کتابخوان کودک شکل می‌گیرد. قرار نیست کودک تنها کتابخوان باشد و تک بعدی بار بیاید. سینما، فیلم، تئاتر، انیمیشن، خطاطی و نقاشی هم می‌تواند بخشی از شخصیت کودک را شکل دهد. در بزرگسالی از ابزار هنر برای آرام کردن خودش استفاده می‌کند. از ابزار کتاب برای افزایش آگاهی اش بهره می‌برد. بخشی از شخصیتش می‌شود. در کنار تمام این‌ها می‌تواند همان دکتر یا مهندسی باشد که خودش می‌خواهد. این‌ها ابزاری می‌شوند که وی را در رسیدن به هدف اصلی اش کمک می‌کند.

انتهای پیام/