به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان،پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل افغانستان گفت: داعش به عنوان گروهی که در افغانستان حضور دارد مسئولیت دو انفجار قندهار و قندوز را بر عهده گرفته است. داعش به دنبال فرقه ای کردن برخوردها در افغانستان است.

وی گفت:داعش با تجربه ای که در عراق و سوریه و به نوعی در پاکستان داشت و گروه های وابسته به داعش عمدتا در این قضیه هستند، علت را اینطور نشان می دهند که نگران رسیدن افغانستان به صلح و ثبات کامل هستند. چون در آن صورت است که طالبان تحت فشار های منطقه ای مجبور به برخورد با داعش می شود بنابراین هرج و مرج و فضای ناآرام و تنش آلود به نفع داعش است. در واقع داعش از شکافی که درون جامعه وجود دارد و از ارتباط با مسائلی که طالبان دارند برای تقویت حضور خود استفاده می کند. گروه هایی که وابسته به داعش هستند گروه های قومی در منطقه هستند یعنی ازبک و تاجیک و اویغور و چچن و همچنین گروه های مختلف دیگری که در جنگ سوریه و عراق بودند و با داعش همکاری می کردند و با رهبری داعش بیعت کرده بودند.

برهم زدن ثبات و راه اندازی جنگ فرقه ای

این کارشناس مسائل سیاسی افزود:بهترین حرکت از دید داعش این است که اجازه ندهد ثبات کاملی در افغانستان بوجود بیاید که بعد با طالبان دچار مشکل شود. امروز به راه انداختن جنگی فرقه ای میان شیعه و سنی زمینه را برای این کار مساعد می کند. اما تاریخ افغانستان نشان می دهد شیعیان و سنی های افغانستان تضاد مذهبی بالایی ندارند و جز در موارد خاصی که به تحریک حکومت ها بوده مسائل دیگری وجود نداشته است. بعلاوه ذهنیتی صوفی گرایانه در افغانستان وجود دارد و بخش هایی اخوانی هستند و آنها هم معمولا ملایم هستند و کاری به این کارها ندارند. بنابراین اینکه داعش بتواند جنگی فرقه ای در افغانستان بوجود بیاورد محل تردید است ولی به هر حال تلاش خود را می کند. اگر شیعیان نیز بر علیه سنی ها تحریک شوند به نفع داعش خواهد بود ولی تا اینجا شیعیان از خود، خویشتنداری نشان داده اند و علمای شیعه و هم سنی محکوم کرده اند و سعی شده از دولت طالبان بخواهند امنیت را تامین کند. طالبان تا زمانی که گروهی چریکی بود و علیه اشرف غنی و عبدالله عبدالله می جنگید یک وضعیت داشت و حالا که قدرت را گرفته وضعیت دیگری دارد و تنش به نفع طالبان نیست اما کنترل داعش توسط طالبان جای بحث دارد. نیروهای امنیتی و نظامی برای برخورد با داعش آن اراده و توان را ندارند. بعلاوه اینکه بخش هایی از طالبان با داعش همکاری دارند مثلا شبکه حقانی با داعش بیعت کرد و عضوی از داعش است.

همکاری عمیق طالبان با داعش

وی اظهار داشت: طالبان هم با داعش همکاری می کند. از یک طرف طالب حکومت را در دست گرفته و باید امنیت جامعه را حفظ کند ولی تعریفی که طالب از امنیت دارد تعریف همه شیعیان نیست. طالبان امنیت را در حد خود می داند، امنیت یعنی اگر کسی دزدی کرد دستش را قطع کنند نه اینکه بروند و نماز جمعه را کنترل کنند تا کسی عملیات انتحاری نکند. هرچند که نوع رفتار داعش قابل کنترل نیست، شخصی به راحتی در لباس نمازگزاران وارد صف نماز جماعت می شود و خود را منفجر می کند و همه را به کشتن می دهد. آمریکایی ها هزاران نیرو در منطقه داشتند و نتوانستند این حرکت را کنترل کنند. طالب هم نمی تواند کنترل کند. باید مسائل و خطراتی که افغانستان می تواند برای تمامی کشور های منطقه ایجاد کند جدی تر دیده شود و نیاز است کشور های منطقه سیاست هماهنگی را در پیش بگیرند تا بتوانند کنترلی بر این اوضاع داشته باشند.

حکومت طالبان دوام می آورد 

کارشناس مسائل سیاسی گفت :به نظر من حکومت طالبان دوام می آورد، چون طالب نیرو دارد و پشتیبان خارجی دارد و اینطور نیست که بگویم سقوط خواهد کرد. امروز پاکستان و امارات و قطر و ترکیه از طالبان حمایت می کنند و در سطح بین المللی چین از زاویه دید پاکستان به طالبان کمک می کند. القاعده بود که در سال ۲۰۰۱ در نیویورک عملیاتی انجام داد، طالب در قدرت بود و کسی نمی توانست جمع و جورش کند امروز هم طالبان نزدیک به ۱۰۰ هزار نیروی با انگیزه جهادی دارد. در داخل و خارج نیرویی وجود ندارد که انگیزه مبارزه با طالبان را داشته باشند مگر اینکه طالبان نتواند کشور را به لحاظ سیاسی و اقتصادی اداره کند. طالب حمایت خارجی و منطقه ای دارد و اقوام پشتون حامی طالبان هستند و جبهه پنجشیر هم نتوانست کاری بکند.

اقتصاد و انحصار طلبی دو پاشنه آشیل طالبان

انحصار طلبی طالبان که در قدرت دارد و هم به لحاظ ایدئولوژیک و هم به لحاظ قومی و اگر برای این راه حلی پیدا کنند و بپذیرند که بقیه قومیت ها را در قدرت شریک کنند طالب راحت‌تر می تواند در قدرت تثبیت شود. پاشنه آشیل دوم طالبان اقتصاد است، افغانستان کشور فقیری است مگر اینکه قرارداد نان و آب داری با چین ببندد. چین به دنبال این است که منابع زیر زمینی افغانستان را به طور انحصاری و با کمک پاکستان به دست بیاورد، اگر چنین قراردادی بین چین و افغانستان امضا شود چین افغانستان را به چهارچوب سوتاک و قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین و به عبارتی ایران و افغانستان و پاکستان توسط چین در یک راستا گرفته می شود. چین این امکان را دارد که همان سرمایه گذاری در پاکستان را در افغانستان انجام بدهد و اقتصاد این کشور را نجات بدهد. برای چین مطرح نیست که طالبان چه نوع حکومتی در داخل کشور افغانستان دارد، چین در این مساله دخالت نمی کند، بنابراین طالبان امکاناتی دارد و بستگی به این دارد که به چه صورت از این امکانات و ظرفیت ها استفاده کند.

انتهای پیام/