به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جلسه شورای معاونانش از تصمیم این وزارتخانه  برای تأسیس مرکز حافظ پژوهی در شیراز با موافقت رئیس جمهور خبر داد. این درحالی است که بنیاد حافظ پژوهی در شیراز وجود دارد و به پژوهش درباره این شاعر بلند آوازه ایران و انتشار مقاله هایی پیرامون وی می پردازد. این مسئله را می توان نوعی موازی کاری دانست.

منصوره میرفتاح از شاعران، نویسندگان و ترانه سرایان کشورمان درباره این موازی کاری بیان کرد: تجربه نشان داده است که ورود دولت در هر موضوعی باعث می شود رانت هایی در آن موضوع ایجاد شود. برای مثال زبان فارسی را به دست افرادی غیرکارشناس و متخصص در این حوزه دادند و ماحصل آن را در جامعه می بینیم. درباره حافظ هم همین گونه است. البته امیدواریم درباره این شاعر بلند آوازه چنین اتفاقی رخ ندهد. 

وی ادامه داد: می توانیم امیدوار باشیم دولت در بحث احداث مرکز حافظ شناسی در شیراز بودجه ای را به این امر اختصاص دهد و از افراد متخصص این حوزه در مرکز حافظ شناسی بهره ببرد. باید یک ساز و کاری برای مجموعه ترتیب بدهند و از جوانان متخصص برای کار در زمینه حافظ شناسی و زمینه های دیگر استفاده کنند.

این شاعر با اشاره به لزوم دوری دولت از برخوردهای سلیقه ای ابراز کرد: وقتی انتخاب ها و اقدام ها در زمینه حافظ پژوهی سلیقه ای نباشد جوانان علاقه مند به حافظ شناسی و حافظ پژوهی جذب می شوند و از قشری حمایت می شود که تاثیرگذاری زیادی دارد.

اسماعیل امینی، شاعر و استاد دانشگاه هم درباره احداث مرکز حافظ شناسی نظری متفاوت داشت، وی بیان کرد: نمی توان پیش از اینکه مرکز حافظ شناسی احداث شود، درباره موفقیت یا شکست آن پیش بینی کرد. هرچند این اقدام به تشکیل نهاد و اختصاص بودجه نیازی ندارد. دانشگاه های کشور به حافظ شناسی می پردازند و درباره آن در پژوهشگاه های متعدد  پژوهش می شود. برای همین نیازی نیست یک تشکیلات و نهاد جدید برای این موضوع احداث شود. به هرحال نباید وزیر تشخیص بدهد پژوهشگاهی درباره حافظ احداث شود یا نه. تصمیم‌گیری در این باره باید در نهادهای دانشگاهی پرورش یابد و سپس درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. تصمیم‌های میدانی خروجی چندانی ندارد. مانند این است که من از آرامگاه خیام بازدید کنم و پیش خودم بگویم چه خوب است، جایی برای آن ساخته شود. شاعران بزرگ زیادی در کشور داریم که در جامعه ناشناخته اند و به معرفی آنها برای مردم بپردازیم.

وی اظهار کرد: در مجموع  می توان گفت احداث نهاد برای حافظ و انجام کار اجرایی در این باره به تدوین آیین نامه نیاز دارد. در دولت های قبلی تصمیم های میدانی زیاد دیده می شد و این شیوه مدیریتی رواج داشت. در دوره ای در وزارت ارشاد قائم مقام شعر منصوب کردند. شاعر جوانی برای یکی از روسای جمهور قبلی شعری خواند. وی از شعرش خوشش آمد و گفت به او کاری بدهند. آن شاعر جوان کم تجربه مشاور وزیر ارشاد شد. اساسا این نحوه مدیریت نیست یک شاعر با خواندن شعری مشائور وزیر شود. این اقدام دست کم گرفتن ادبیات است. احداث مرکز حافظ شناسی کار وزارتخانه ای نیست باید در دانشگاه ها و پژوهشگاه ها درباره اش تصمیم گیری شود.

صابر قدیمی، طنزپرداز با اشاره به جذابیت هراقدامی که در حوزه حافظ پژوهی شود، گفت: به جای ایجاد نهادهای موازی در حوزه حافظ شناسی و فرهنگ باید در فرایند کارهای نهادهای فرهنگی بازنگری کرد. در صورت نیاز نهادهای فرهنگی را تقویت کرد. در این میان به شدت با موازی کاری مخالف هستم. اینکه نهادی احداث شود در دوره معینی کارکند.بعد از آن تعطیل شود. نهادهای فرهنگی بررسی شوند درصورتی که نیازاست توانمندسازی شوند در غیراین صورت حذف شوند و به جای آن ها نهاد دیگری احداث شود.

وی ابراز کرد: باید وضعیت موجود، عملکرد و نتایج کارهای نهادهای فرهنگی در سال های اخیر بررسی شود. سپس درباره تعطیلی آن یا راه اندازی نهادی دیگر تصمیم بگیرند. از نهادهایی مانند بنیاد سعدی یا حافظ پژوهی نتیجه خوبی ندیدم. شاید چنین چیزی در ذهن وزیر ارشاد بوده است که درباره احداث مرکز حافظ شناسی تصمیم گرفت. درصورتی که مرکز حافظ شناسی احداث شود از استادان بنام حافظ شناسی مانند بهاء الدین خرمشاهی و حمیدیان در مدیریت استفاده بشود. در کنار اینکه به جوانگرایی بپردازند؛ کسانی مدیر باشند که از تاریخچه نهادی اطلاع داشته باشند.

در کل می توان گفت برای احداث مرکز حافظ شناسی در شیراز در صورت موافقت رئیس جمهور باید به چگونگی مدیریت، عملکرد و سودمند بودن پژوهش های آن و از همه مهمتر تربیت حافظ پژوهان خوبی برای آینده اهمیت داد. از این مسئله غفلت نکنیم که در این میان اقدامی انجام ندهیم که باعث زده شدن مردم از حافظ شود؛ بلکه به شناخت بهتر این شاعر کمک کند و آن را از کتابی خاک خورده در کتابخانه ها و تفال زدن در ایام عید و شب یلدا خارج کند. 

بیشتر بخوانید

• چرا فال حافظ را می‌خوانیم، ولی شعر حافظ را نه؟

انتهای پیام/