به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روزهای ۸ سال دفاع مقدس سراسر خاطره است، خاطرههایی که بعضاً اشک را از چشم سرازیر میکند. روزهایی که مردان و زنان غیور با دستهای خالی در برابر رژیم سفاکِ تا دندان مسلح بعث، ایستادگی کردند تا نگذارند غرور ملی و انقلاب اسلامی دچار خدشه شود. دستانی که هیچگاه نمیتوان آنها را از یاد برد.
عکسها میتوانند بهترین نمایشدهنده، خاطرات باشند، خاطراتی که زبان از بازگو کردن آن عاجز است و قلم برای به تصویر کشیدن آن ناتوان. ۸ سال دفاع مقدس سراسر حاصل اتفاقات خوش و ناخوش است؛ هرچند که ناخوشیهای آن هم سراسر تجربه بود و رستگاری. به همین دلیل خبرگزاری تسنیم در نظر دارد تصاویری از دفاع مقدس را برای مخاطبان خود به نمایش بگذارد تا لحظهای خود را در آن صحنه نبرد تصور کنند و سختیهای رزمندگان را یادآوری کنیم و بدانیم که چه کسانی با خون خود درخت انقلاب اسلامی را آبیاری کردند تا این درخت تنومند در اختیار ما باشد.
علی فریدونی عکاس دوران دفاع مقدس با بیان اینکه در جنگ تحمیلی گوشهای از فجایع واقعه کربلا را مشاهده کردیم، اظهار داشت: رژیم بعث عراق در زمان حمله خود به هیچکس و هیچچیز رحم نمیکرد و خویی از انسانیت نداشت. تفاوتی میان نظامی و غیرنظامی قائل نبود؛ بارها و بارها هم شاهد بودیم که در مواقعی هم که در حال شکست بود از بمبهای شیمیایی یا ... استفاده میکرد.
وی با اشاره به ماجرای وحشتناک عکس زیر، با بیان اینکه این تصویر مربوط به عملیات مسلمبنعقیل است، تصریح کرد: در حین این عملیات و چند روز پس از آغاز عملیات در چادرهای خود بودیم که یکباره در کنار رودخانه و نزدیک ما انفجارهای شدیدی صورت گرفت و همان زمان دو میگ رژیم بعث از بالای سرمان عبور کرد.
این عکاس دوران دفاع مقدس ادامه داد: سریعاً خودمان را با خودرو به آن منطقه رساندیم، دیدیم جنگندههای بعثی چادرهای استراحت رزمندههایی که در حال توجیه به منطقه بودند را بمباران کردهاست. آتش آنقدر زیاد بود که با هیچ چیز نمیتوانستیم آن چادرها را خاموش کنیم و پیکر رزمندهها در این آتش میسوخت. برخی از رزمندهها با خاک و برخی با آب در حال خاموش کردند این آتشها بودند، هرچند رزمندهها به شهادت رسیدهاند، اما پیکر آنها قابل شناسایی باشند و تحویل خانواده دهند.
فریدونی افزود: در حین عکاسی از این فجایع، پیکر یک روحانی را دیدم که به گفته شاهدان عینی در حال توجیه و صحبت با نیروها بوده که بر اثر آتش، جزغاله شده و فقط قرآنی که در دست داشته، باقی مانده بود و تصویر زیر مربوط به جمع آوری باقیمانده پیکر شهدا است که تمام پیکر رزمنده یا یک بسیجی در یک «بیل» جای گرفته است.
این تصاویر در تاریخ ۱۲ مهر سال ۶۱ در منطقه عملیاتی مسلم بن عقیل (ع) -در سومار رودخانه کُنگیر- که رزمندگان پس از بمباران رژیم بعث عراق در جستجوی مجروحان و شهدا هستند، گرفته شدهاست. جوانانی در دشت پراکنده شدهاند که برای دفاع از اسلام و میهن بر اثر بمبارانهای شدید «پودر» شدند. آنان که شاخه شمشادهای پدر و مادر خود بودند؛ در این دشت حتی ذرهای از آنها نماندهاست. دوستانشان در جستجوی آثاری از آنها هستند که شاید مرهمی برای پدران و مادران شهدا باشند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
این را تنها از آن جهت گفتم که بنده خود لمس این درد را کشیده ام ...
فتبارک الله احسن الخالقین
درود به شرف هرچی مرد
خدا لعنت کنه خائنین به این ملت بزرگ و غیور
ما را ببخشید که کوتاهی کردیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
به خون خود آغشته و رفته اند. چه گلهای رنگین به جوبارها
این خاک مقدس ارزش فدا کردن جان و مال و فرزند و همه چیز را دارد.ما ملت ایران در تمامی تاریخ،نسل به نسل با ذره ذره وجود خود این ملک را حفظ کرده ایم.