به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان،محمد خالد حنفی، سرپرست وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان اخیراً در یک سخنرانی حامد کرزی رئیس جمهور اسبق، داکتر عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی حکومت قبلی و فضل هادی مسلمیار را «جنایت کاران بزرگ» خواند و گفت که با آن هم این چهره‌های حکومت‌های قبلی عفو شده و از آن‌ها محافظت می‌شود.

این اظهارات شک و گمان‌هایی را در مورد نحوه برخورد طالبان با مقام‌های حکومت پیشین و وضعیت زندگی آن‌ها ایجاد کرده است. منابع نزدیک به عبدالله عبدالله تائید کردند که محدودیت‌ها بر این شخصیت های سیاسی با گذشت هر روز بیشتر می‌شود.

محدودیت در دیدارهای مردمی 

هرچند حامد کرزی و داکتر عبدالله عبدالله گاهی با برخی از نمایندگان کشورهای خارجی دیدار می‌کنند، اما دیدارهای مردمی آن‌ها بسیار محدود شده است.

پیش از سقوط کابل به دست طالبان، دفتر حامد کرزی تقریباً همه روزه میزبان دیپلومات‌ها، رهبران سیاسی افغانستان و نمایندگان اقشار مختلف افغانستان بود؛ به حدی که برخی‌ها می‌گفتند رفت و آمد دیپلومات‌ها به دفتر کرزی بیشتر از مراجعه آن‌ها به ارگ ریاست جمهوری است.

گروه طالبان وقتی بار اول در دهه ۱۹۹۰ کابل را تصرف کردند، داکتر نجیب الله رئیس جمهور اسبق افغانستان را به دار آویختند. رفتار آن زمان این گروه، همه را در روز سقوط کابل وحشت زده کرده بود. بسیاری از مقامات سابق حکومت به میدان هوایی کابل رفتند و از همان مسیر افغانستان را ترک کردند.

حامد کرزی ساعاتی پس از سقوط کابل با نشر یک پیام ویدیویی که فرزندانش نیز در کنارش حضور داشتند، مردم را به آرامش فراخواند و گفت:«ما در همین جا و با شما هستیم.» داکتر عبدالله نیز با نشر ویدیویی دیگر از فرار اشرف غنی خبر داد و بعد در میان مردم در یکی از جاده‌های کابل ظاهر شد.

ممنوعیت سفرهای خارجی

برخی از منابع به رسانه ها از محدودیت‌های طالبان بر این دو چهره سیاسی سخن گفته اند. خانه‌های این شخصیت‌های سیاسی توسط افراد طالبان نظارت می‌شود.

یک منبع نزدیک به داکتر عبدالله عبدالله که در حکومت قبلی کارمند ریاست مصالحه ملی بود و نخواست نامش در گزارش ذکر شود گفت: «وضعیت داکتر عبدالله خوب نیست.»

این منبع افزود که قرار بوده داکتر عبدالله عبداالله در دو نشست در ایران و روسیه شرکت کند، ولی طالبان اجازه نداده اند تا این چهره سیاسی از افغانستان خارج شود. به گفته او، داکتر عبدالله عبدالله رسماً به این دو نشست دعوت شده بود ولی طالبان نه با استفاده از زور بلکه به نحوی به داکتر عبدالله فهماندند که اجازه بیرون شدن از افغانستان را ندارد.

این منبع نزدیک به داکتر عبدالله همچنین گفت: وضعیت اقتصادی او نیز خوب نیست.

یک کارمند دیگر ریاست مصالحه ملی سابق گفت که داکتر عبدالله عبدالله قصد داشت برای دیدار با خانواده اش به هند برود، ولی برایش اجازه بیرون شدن از افغانستان داده نشد.

یک تن دیگر از نزدیکان داکتر عبدالله عبدالله گفت که او می‌دانست با چنین محدودیت‌هایی مواجه می‌شود؛ ولی ماندن در افغانستان را ترجیح داد.

عفو عمومی! 

این در حالی است که طالبان به تکرار گفته اند که مقام‌های پیشین مورد عفو قرار گرفته و می‌توانند به خانه و وطن خود برگردند. با توجه به این شرایط، به نظر نمی‌رسد این شخصیت‌ها به افغانستان برگردند.

ضیا آریا نژاد، نماینده پارلمان پیشین افغانستان گفت که حامد کرزی و داکتر عبدالله عبدالله با گذشت هر روز با محدودیت‌های بیشتر روبرو می‌شوند.

این نماینده پیشین گفت بسیاری از سیاستمدارانی که در داخل افغانستان گیر مانده اند، پنهانی زندگی می‌کنند و در بسیاری مواقع تلفن‌هایشان نیز خاموش است. او افزود که عفو عمومی طالبان در واقع دامی برای این افراد است.

تلاش برای خارج شدن از افغانستان

علاوه بر این، برخی چهره‌هایی که در سطح میانی در بخش سیاسی فعال بوده اند، نیز از محدودیت شکایت دارند. یک تن از نمایندگان پیشین پارلمان گفت که پس از تسلط طالبان حساب بانکی‌اش مسدود شده و به دارایی‌هایش دسترسی ندارد. او گفت که تمام سیاستمداران شناخته شده در داخل افغانستان با همین سرنوشت مواجه اند.

این نماینده پیشین پارلمان توضیح داد که از تمام فعالیت‌های علمی و فرهنگی محروم است و تلاش می‌کند تا راهی برای بیرون شدن از افغانستان پیدا کند. او گفت: خارج شدن بهتر از زندگی در رعب است.

انتهای پیام/