به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، مسئولان اتحادیه عمومی مکاتب و آموزشگاه‌های خصوصی می‌گویند که بحران شدید مالی در مکتب‌ها و آموزشگاه‌های خصوصی کابل سبب شده که مدیرمسئولان این نهادهای آموزشی، سهام‌شان را به فروش بگذارند و یا دروازه آن را ببندند.

محمدداوود بابر، رییس اتحادیه عمومی مکاتب خصوصی می‌گوید که پس از تحولات اخیر، عده‌ای از مدیران مکاتب خصوصی به دلیل مشکلات مالی، مکاتب‌شان را با تمام امتیاز آن به فروش گذاشته‌اند و شماری دیگر پس از ورشکستگی، دروازه‌های مکتب‌شان را بسته‌اند. او آمار مشخصی از شمار مکتب‌های خصوصی ورشکست‌شده و تعطیل‌شده به دست نمی‌دهد اما می‌گوید که این روند رو به افزایش است. 

یکی از دلایل عمده‌ بحران مالی این نهادهای آموزشی، ترک تحصیل و کاهش دانش‌آموزان آن است. مدیرمسئولان مراکز آموزشی می‌گویند که پیش از این دانش‌آموزان انگیزه و علاقه ویژه‌ای برای درس خواندن داشتند اما با سقوط دولت پیشین و روی کارآمدن طالبان، آن‌ها به دلیل مشکلات اقتصادی و آینده نامعلوم، کاملا دلسرد شده و امید و انگیزه خود را از دست داده‌اند.

عصمت‌الله فرزاد، مدیرمسئول مکتب خصوصی «نخبگان بامیکا» که به سختی این مکتب را از خطر ورشکستگی مالی دوران کرونا نجات داده بود، این روزها متحمل شرایط سختی است. با روی کارآمدن حکومت طالبان شمار دانش‌آموزان او رو به کاهش گذاشته است؛ طوری که تعداد آن‌ها از ۵۰۰ به ۳۰۰ دانش‌آموز کاهش یافته است. با این همه، اداره مکتب او روزانه شاهد حضور تعداد زیاد از والدین دانش‌آموزانش هستند که خواهان تخفیف بیشتر در هزینه آموزشی فرزندان‌شان هستند. کاهش دانش‌آموزان و تقاضای والدین دانش‌آموزان برای تخفیف بیشتر برای عصمت‌الله فرزاد به معنای بحران مالی شدیدتر و نزدیک‌شدن به لبه ورشکستگی است.

بنا بر آمار اتحادیه عمومی مکاتب خصوصی، در جریان ۲۰ سال گذشته در سراسر کشور ۳ هزار و ۲۰۰ باب مکتب خصوصی تأسیس شده و فعالیت داشته است. 

فقر اقتصادی خانواده‌ها و آینده نامعلوم، از دلایل عمده ترک تحصیل دانش‌آموزان است. به گفته‌ی آنها عده‌ی زیادی از دانش‌آموزان مجبور به مهاجرت و کارگری در کشورهای همسایه شده‌اند و بسیاری دیگر آن‌ها امیدشان را از دست داده و به رفتن به بیرون از کشور فکر می‌کنند. در این میان، ترک تحصیل اجباری و خودخواسته بیشتر در بین دختران دیده می‌شود. گروه طالبان پس از روی کار آمدن از ماه اسد امسال دروازه‌های مکتب را به روی دختران دانش‌آموز بالاتر از صنف هفتم بسته‌اند و اخیرا گفته‌اند که در مورد حق تحصیل دختران، علمای عضو این گروه تصمیم خواهند گرفت. باوجود تلاش‌های مدافعان حقوق آموزش زنان، طالبان حاضر به بازگشایی دوره عالی مکتب‌های دخترانه نشده‌اند. بسیار از دختران دانش‌آموز پس از این رویکرد طالبان در خصوص آموزش دختران، انگیزه و امیدشان را از رفتن به مکتب و دانشگاه از دست داده‌اند. طاهره، دانش‌آموز صنف یازدهم یکی از آن‌ها است. او آرزو داشت دو سال پیاپی آمادگی کانکور بخواند تا در رشته طب تحصیل کند. چهار ماه از رفتن او به یک مرکز آمادگی کانکور نگذشته بود که همه برنامه‌هایش نقش آب شد. طاهره حالا دچار افسردگی شده است. می‌گوید هنوز در شوک روزهای نخست سقوط حکومت قرار دارد و دیری‌ست حرف‌زدن و لبخند را از یاد برده است. او که پس از سقوط کابل به دست طالبان یک روز با ترس و دلهره به صنف حاضر شد، دیگر نتوانست ادامه بدهد: «با ترس و لرز داخل صنف رفتم. چوکی‌های خالی و غیرحاضری تعداد زیادی از صنفی‌هایم در صنف ناراحتم کرد. آن روز حتا برای یک دقیقه نتوانستم ذهنم را آرام و کمی دقت کنم؛ چون تصور می‌کردم که طالبان داخل صنف می‌شوند و ما را شلاق می‌زنند».

رحمت‌الله اقبال‌زاده، مدیر اداری شعبه ‌مرکزی مرکز آموزشی ستاره، کاهش روزافزون تعداد دانش‌آموزان را از دلایل عمده بسته‌شدن شعبه‌های این مرکز آموزشی عنوان می‌کند. در پی بسته‌شدن یکی از شعبه‌های ستاره، مسئولان این مرکز آموزشی تخفیف حدود ۶۰ درصدی را به دانش‌آموزان درنظر گرفته است. با وجود ارائه تخفیف، فقط ۱۵ درصد کل دانش‌آموزان این مرکز باقی‌مانده است که در هر صنف، تعداد زبان آموزان از ۲ تا ۳ بالاتر نمی‌رود. به گفته ی آقای اقبال‌زاده، تعداد زیادی از مراکز آموزش زبان انگلیسی به دلیل کمبود زبان‌آموز و مشکلات مالی بسته شده‌اند. او هشدار می‌دهد که اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد، تمامی مراکز آموزشی ظرف شش ماه آینده ورشکست خواهند شد.

انتهای پیام/