به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از فیز، ظرف ساخته شده از "استایروفوم" (Styrofoam) که چیزبرگر را در خود جای میدهد، ممکن است به افزایش مقاومت مردم در برابر آنتیبیوتیکها کمک کند.
به گفته دانشمندان دانشکده مهندسی "جورج آر. براون" (George R. Brown School of Engineering) در "دانشگاه رایس" (Rice University) آمریکا، پلیاستایرن دور ریختهشده که پس از تجزیه به میکروپلاستیکها تبدیل میشود، خانهای دنج نه تنها برای میکروبها و آلایندههای شیمیایی، بلکه برای مواد ژنتیکی منتشر شده فراهم میکند که موهبت مقاومت را به باکتریها میبخشند.
این پژوهش نشان میدهد که چگونه پیر شدن میکروپلاستیکها در محیط، آنها را به بستری مناسب برای تولید "ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیک" (ARGs) تبدیل میکند. این ژنها توسط کروموزومهای باکتریایی، فاژها و پلاسمیدها محافظت میشوند که همگی ناقلهای بیولوژیکی هستند که میتوانند مقاومت آنتیبیوتیکی را گسترش دهند و به انسان منتقل کنند و همچنین، توانایی آنها را برای مقابله با عفونتها کاهش دهند.
این پژوهش که به سرپرستی "رایس سیویل" (Rice Civil) و "پدرو آلوارز" (Pedro Alvarez)، پژوهشگران دانشگاه رایس و با همکاری پژوهشگران چینی و "دانشگاه هیوستون" (University of Houston) انجام شده است، نشان میدهد مواد شیمیایی که از پلاستیک خارج میشوند، با بالا رفتن سن، حساسیت را به انتقال افقی ژن افزایش میدهند که مقاومت به واسطه آن گسترش مییابد.
آلوارز گفت: ما از فهمیدن این موضوع شگفتزده شدیم که پیری میکروپلاستیک، مقاومت آنتیبیوتیکی افقی را افزایش میدهد. افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی، یک تاثیر نادیده گرفتهشده آلودگی میکروپلاستیک است.
پژوهشگران دریافتند میکروپلاستیکها که قطر آنها به ۱۰۰ نانومتر تا پنج میکرومتر میرسد و توسط قسمت فرابنفش نور خورشید پیر میشوند، از سطوحی برخوردار هستند که میکروبها را به دام میاندازند. همان گونه که پلاستیکها تجزیه میشوند، مواد شیمیایی را که فرآیند "دپلیمریزاسیون" (Depolymerization) را پشت سر گذاشتهاند، پاکسازی میکنند و به ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیک، فرصتی برای تهاجم میدهند.
پژوهشگران اضافه کردند که سطوح میکروپلاستیک ممکن است مانند محل تجمع باکتریهای حساس عمل کنند و به واسطه تماس باکتریها با یکدیگر و مواد شیمیایی منتشرشده، انتقال ژن را سرعت ببخشند. این پژوهش نشان میدهد که این همافزایی میتواند شرایط محیطی مطلوب برای مقاومت آنتیبیوتیکی را حتی در غیاب آنتیبیوتیکها افزایش دهد.
این پژوهش، در "Journal of Hazardous Materials" به چاپ رسید.
انتهای پیام/