به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، مادر امیرمسعود در خانه نشسته و چشم به در دوخته که شاید پسرش بیاید  و یا  حداقل خبری از او شود، دائم در ذهنش نگرانی‌های مادرانه مرور می‌شود و ازخود می‌پرسد پس چرا امیرمسعود نیامد؟ آیا او زنده است؟ آیا در قید حیات نیست؟ اگر زنده است چرا زنگی نمی‌زند؟ حداقل نامه‌ای یا پیغامی بفرستد؟ آخر امیرمسعود که اینطور نبود؟ شاید گرفتار شده؟ یعنی می‌شود امیرمسعود زنده باشد؟

خانه امیرمسعود حیدر در تهران است و ۳۵ سال است که مادرش زمان را با این حالت خوف و رجاء به امید دیدن امیرمسعود سپری می‌کند و حالا بعد از یک عمر چشم انتظاری خبری به او می‌رسد، خبر این است؛ امیرمسعود در شهر غرق آباد ساوه است.

سال ۱۳۶۵ که مادر امیرمسعود حیدر فرزندش را راهی سربازی کرد تا در لشکر ۵۸ ذوالفقار ارتش جمهوری اسلامی ایران خدمت کند، شاید هزاران امید و آرزو در دل داشت.

آرزویی که همه مادران ایرانی برای فرزندانشان دارند، آرزو دارند بعد از سربازی برای پسرشان همسر انتخاب کنند، او را داماد کنند و با پسر و عروس و نوه‌ها زندگی شیرینی را سپری کند.

اما رفتن امیرمسعود به سربازی همانا و برنگشتن همانا، مادر از آن تاریخ روز‌ها و سال‌ها را می‌شمرد و چشمش به درب دوخته بود تا فرزندش از راه برسد یا حداقل خبری از فرزندش برسد.

چه سخت است لحظه‌های انتظار مادرانه، لحظه‌های انتظاری که هر ثانیه اش به اندازه یک عمر می‌گذرد؛ و حالا بعد از ۳۵ سال خبری از پسرش به او می‌دهند، امیرمسعود در شهرغرق آباد ساوه دفن است خبری که هرچند شنیدنش برای مادر سخت است، اما از چشم انتظاری بهتر است.

آری امیرمسعود حیدر همان سال ۱۳۶۵ در تک دشمن بعثی در زبیدات به شهادت رسید و پیکر پاکش بدون نشان در منطقه جا ماند و در سال ۹۶ تفحص شد و به میهن بازگشت و به عنوان شهید گمنام در شهرغرق اباد ساوه دفن شد و اکنون با آزمایش دی ان‌ای هویتش شناسایی شده است.

مادر راهی سفر می‌شود و تا فرزند دلبندش را ببیند به شهر غرق آباد می‌آید و در میان مردم قدرشناس غرق آباد مسیری را می‌پیماید تا به مزار پسرش می‌رسد بر روی سنگ مزار شهید می‌افتد و با فرزندش دردودل می‌کند.

اما شاید کسی نتواند حال این مادر را در لحظه دیدار با فرزندش بعد از ۳۵ سال دوری درک کند.

این داستان زندگی تنها یکی از رزمندگان جاوید الاثر ایران اسلامی است که به دفاع ا زمیهن اسلامی ایران شتافتند و مادرانشان سالهاست از آن‌ها خبری ندارند و دائم چشم انتظارند تا از فرزندشان که آرزو‌ها برای او داشته اندخبری شود.

در سال‌های اخیر با تطبیق نمونه‌های ژنتیک پیکر‌های شهدای گمنام با نمونه ژنتیک خانواده‌های رزمندگان مفقودالاثر دفاع مقدس و با توجه به ویژگی‌های شهید مانند محل عملیات، محل یگان و... هویت تعدای از این پیکر‌ها مشخص شده است.

در طول سال‌های بعد از جنگ تحمیلی و طی عملیات تفحص، ده‌ها هزار شهید از مناطق عملیاتی پیدا شده که حدود ۱۰ درصد آنان بدون نام و نشان (جاویدالاثر) هستند.

طبق اطلاعیه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیرو‌های مسلح که برای گزارش ۲۲ ساله تشییع شهدای گمنام صادر کرد تا پایان سال ۹۶ پیکر مطهر ۹ هزارو ۲۱۰ شهید گمنام در هزارو۹۱۴ نقطه از کشور با حضور حماسی مردم و آحاد جامعه تشییع و به خاک سپرده شده است.

در استان مرکزی هم تعداد ۱۵۷ شهید گمنام در ۶۴ منطقه‌ی استان به خاک سپرده شده اند که تاکنون ۵ شهید گمنام استان مرکزی از طریق شناسایی دی ان‌ای شناسایی شده اند.

انتهای پیام / ج