به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه اینترنتی رای الیوم که از لندن به روز می‌شود، در ستون سرمقاله خود در یادداشتی با عنوان «آیا امارات واقعا قرارداد هواپیما‌های رادارگریز آمریکا را لغو کرده است؟ علل واقعی چیست؟ آیا چین جای اسرائیل را گرفته و دشمن آمریکا در خلیج {فارس} شده است؟ چگونه؟ چه درس عبرتی می‌توان گرفت؟» نوشت: روزنامه آمریکایی «وال استریت ژورنال» فاش کرد دولت امارات به خروج از قرارداد هواپیما‌های رادارگریز اف ۳۵ و پهپاد‌هایی به ارزش ۲۳ میلیارد دلار تهدید کرده است. علت نهفته در پس این تهدید، شروط امنیتی بسیار سخت برای محافظت از اطلاعات محرمانه این هواپیما‌ها و تجهیزات فنی پیشرفته آن‌ها در برابر هرگونه تلاش چین برای جاسوسی به سبب روابط خوب پکن و ابوظبی است.

همچنان مشخص نیست که آیا این قرارداد به کلی لغو شده است یا این تهدید صرفا یک چاره جوئی سیاسی برای بهبود شرایط خود است؛ به ویژه این که یک هیئت نظامی بلندپایه اماراتی به تازگی در سفری دو روزه وارد واشنگتن شد تا با مسئولان وزارت دفاع آمریکا ”پنتاگون» گفتگو کند.

آیا رافال جای اف ۳۵ را در نیروی هوایی امارات می گیرد؟

دولت امارات دو هفته پیش، حین سفر امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه به ابوظبی در چارچوب تلاش‌های علنی برای حل و فصل بحران لبنان و کشور‌های حاشیه خلیج {فارس} پس از اظهارات جرج قرداحی، وزیر اطلاع رسانی مستعفی لبنان با مضمون بیهوده بودن جنگ یمن، قرارداد خرید ۸۰ جنگنده تهاجمی فرانسوی «رافال» را امضاء کرد. این جنگنده‌ها به حسگر‌های پیشرفته مجهز و قادر است هزار تن موشک را حمل کند. ارزش آن‌ها نیز حدودا ۱۶ میلیارد یورو برآورد شده است. خریداری این جنگنده‌ها گمانه زنی‌های متعدد را با این مضمون به همراه داشت که احتمال دارد قرارداد هواپیما‌های فرانسوی رافال جایگزین قرارداد مشابه یعنی خریداری هواپیما‌های رادارگریز آمریکا باشد.

براساس همه این داده‌ها می‌توان به این نتیجه رسید که اگر نگوییم همه قرارداد‌های تسلیحاتی آمریکا با کشور‌های عربی و حاشیه خلیج {‏فارس}، اما بیشتر آن‌ها با «شروط نشدنی» الزام آور برای کشور‌های خریدار گره خورده است؛ به گونه‌ای که بر آن‌ها حاکمیت ندارند و آزادی استفاده نیز ندارند. براین اساس بعید نیست تمام قرارداد‌های مربوط به هواپیما‌ها و تسلیحاتی که از دیگر کشور‌های اروپایی مانند فرانسه و انگلیس خریداری می‌شود، همین شروط نشدنی را با خود همراه داشته باشد.

آمریکا در گذشته نزدیک برای کشور‌های حاشیه خلیج {فارس}، اردن و مصر که مهمترین مشتریان قرارداد‌های تسلیحاتی آن بودند، شرط می‌گذاشت که نباید از این سلاح‌ها و هواپیما‌ها در هیچ جنگی علیه دولت اشغالگر اسرائیل استفاده کنند، همه دستگاه‌های پیشرفته الکترونیکی را از آن‌ها می‌گرفت یا برنامه‌های آن‌ها را از دور کنترل می‌کرد.

هم اکنون پس از آن که امارات پیمان صلح ابراهیم را با تل آویو امضاء کرده و روابط آن با اسرائیل از مرحله عادی سازی روابط به زمینه‌های هماهنگی نظامی و امنیتی با دولت اشغالگر ارتقاء یافته است و مقامات ارشد دو «کشور» سفر‌های دوجانبه برگزار می‌کنند (نفتالی بنت دیروز به ابوظبی رفت و از شیخ محمد بن زاید دعوت کرد به اسرائیل سفر کند)، احتمال دارد این شرط یعنی استفاده نکردن از این سلاح‌ها علیه اسرائیل حذف شده باشد و به جای آن شروط سختگیرانه لو نرفتن اطلاعات محرمانه فنی هواپیما‌های رادارگریز و منتقل نشدن آن‌ها به دست چین لحاظ شده باشد.

بیشتر بخوانید:

هرگونه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، به نابودی راکتور دیمونا و به زانو درآمدن اسرائیل منجر خواهد شد

آمریکا امارات را وادار کرد پایگاه نظامی چین را که به صورت مخفیانه در اطراف شهر ابوظبی در حال احداث بود، تخریب کند. براساس برخی اخبار درز کرده از منابع غربی در این منطقه پایگاه‌های فرانسوی یا آمریکایی نیز وجود دارد. با وجود این، همچنان این پرسش مطرح است که آیا دولت ابوظبی پس از تبدیل شدن به مهمترین متحد واشنگتن در سراسر منطقه می‌تواند هیچ یک از شروط آمریکا را رد کند؟

در ادامه این گزارش آمده است: زمانی که داشتیم برای تالیف کتابی درباره القاعده تحقیقات میدانی انجام می‌دادیم، یکی از نیرو‌هایی که در صفوف القاعده می‌جنگید، گفت القاعده مجموعه‌ای از موشک‌های استینگر ساخت آمریکا داشت و از آن‌ها برای سرنگون کردن هواپیما‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق استفاده می‌کرد تا نیرو‌های روسیه را از افغانستان بیرون کند و زمانی که القاعده در جنگ اکتبر سال ۲۰۰۱ تلاش کرد از همین موشک‌ها برای هدف قرار دادن هواپیما‌های متجاوز آمریکایی استفاده کند، این موشک‌ها اصلا پرتاب نشد، زیرا سازندگان آن در واشنگتن برنامه آن را تغییر دادند به گونه‌ای که نشود با آن هیچ هواپیمای آمریکایی را هدف قرار داد و شاید این قانون بر همه سلاح‌های آمریکا در همه کشور‌های عربی صدق کند.

دیگر، حریف اصلی کشور‌های عربی به ویژه کشور‌های حاشیه خلیج {فارس} اسرائیل نیست؛ بلکه چین، ایران و شاید هم روسیه است. به نظر می‌رسد این موضوع اولویت‌های برنامه نویسی را تغییر داده است. با این وجود همه برنامه‌های این سلاح‌ها و هواپیما‌های آمریکایی و فرانسوی و تجهیزات الکترونیکی آن‌ها هرچه قدر هم که پیشرفته باشد، هرگز قادر نخواهد بود سرنوشت نبرد‌ها را در میدان‌های جنگ در سایه موشک‌های بالستیک نقطه زن ایران و متحدان آن در جنوب لبنان، عراق، یمن و نوار غزه رقم بزند، زیرا اسرائیل که این هواپیما‌ها را در صدر همه هواپیما‌های رادارگریز دارد، از زمان شکست ماه ژوئن سال ۱۹۶۷ در هیچ جنگی پیروز نشده است و این هواپیما‌ها مانع شکست تحقیرآمیز آن، فروریختن اقتدار ارتش آن در جنگ سال ۲۰۰۶ لبنان و شکست در جنگ اخیر سیف القدس نشده است که نهاد نظامی اسرائیل را تحقیر کرد و ترس و وحشت را به دل شهرک نشینان صهیونیست انداخت.

انتهای پیام/