تحقق رویای زندگی در سیاره زهره با شناسایی مسیر شیمیایی جدید
محققان قصد دارند در آینده آزمایش‌هایی را در زهره برای بررسی شرایط ابر‌های این سیاره جهت ایجاد جو قابل سکونت انجام دهند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از news.mit.edu، اشکال حیات خنثی کننده اسید می‌توانند جو قابل سکونت در زهره ایجاد کنند. مطالعه جدید محققان MIT، دانشگاه کاردیف و دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که این کار از نظر تئوری امکان پذیر است. این فرضیه احتمالا به زودی و با اجرای ماموریت‌های پیشنهادی در سیاره زهره آزمایش شود. زهره با اتمسفر غلیظی از دی اکسید کربن و سطح بسیار داغ یک زمین بایر سوخته و خفه کننده است. ابر‌های این سیاره نیز با داشتن قطرات اسید سولفوریک پوست انسان را می‌سوزانند. دانشمندان یک مسیر شیمیایی را شناسایی کرده‌اند که از طریق آن اشکال حیات می‌تواند محیط اسیدی زهره را خنثی کند و شرایط پایداری در ابر‌ها جهت سکونت در این سیاره ایجاد کند.
مواد موجود در اتمسفر زهره
دانشمندان در اتمسفر زهره ناهنجاری‌های عجیبی را مشاهده کرده‌اند. نشانه‌های شیمیایی مانند ذرات غیرکروی متفاوت با قطرات گرد اسید سولفوریک که توضیح آن‌ها سخت است. شاید گیج کننده‌ترین موضوع وجود آمونیاک باشد. گازی که در دهه ۱۹۷۰ توسط کاوشگر‌های Venera ۸ و Pioneer Venus شناسایی شد. طبق همه گزارش‌ها نباید از طریق هیچ فرآیند شیمیایی شناخته شده این گاز در زهره تولید شود. محققان با مدل‌سازی مجموعه‌ای از فرآیند‌های شیمیایی و نشان دادن آمونیاک در زهره نشان دادند که این گاز با ایجاد مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی قطرات اسید سولفوریک اطراف را خنثی می‌کند. منطقی‌ترین توضیح در مورد وجود آمونیاک در ابر‌های زهره منشا بیولوژیکی است. دانشمندان بر این باورند که در صورت اثبات حیات در سیاره زهره، نشانه‌های زندگی در این سیاره با تطابق با محیط شکل خواهند گرفت.
اسید در ابر‌های زهره چگونه خنثی می‌شود؟
هنگام کشف فسفین در ابر‌های سیاره زهره توسط دانشمندانی از جمله سیگر، «زندگی در زهره» عبارت پرطرفدار سال بود. گاز فسفین گازی در سیاره زمین از طریق فعل و انفعالات بیولوژیکی تولید می‌شود. علاوه بر حضور اکسیژن و ذرات غیر کروی، سطوح غیرمنتظره بخار آب و دی اکسید گوگرد نیز در ابر‌های سیاره زهره مشاهده شده است. آمونیاک موجود در ابر‌ها در قطرات اسید سولفوریک حل می‌شود. این اتفاق اسید را خنثی و قطرات را نسبتا قابل سکونت می‌کند. ورود آمونیاک به قطرات، شکل گرد و مایع آن‌ها را به یک دوغاب غیرکروی و نمک مانند تبدیل می‌کند. زندگی بر روی محیط‌های اسیدی روی زمین نیز جریان دارد. اما این محیط‌ها هیچ شباهتی به مناطق زهره ندارند. در چند سال آینده احتمالا ماموریت‌های ونوس لایف یاب در زهره برای بررسی سکونت در ابر‌های آن انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
