به گزارش  باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان ،  غلامرضا راهداری  رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار گفت: ساخت هوتگ در روستا‌های چابهار، دشتیاری، کنارک و زرآباد به کنترل روان آب‌های سطحی و فرسایش آبی و ذخیره آب قبل از رسیدن به دریا کمک زیادی کرده و منبعی برای تامین آب مطمئن در توسعه دامداری، آشامیدنی و مصارف خانگی است.

غلامرضا راهداری گفت: سامانه آبگیر هوتک یا هوتگ (Hutak) در زبان محلی جدگالی در بلوچستان مشهور است و گودال یا چاله‌های مصنوعی و یا طبیعی نسبتا بزرگی است که آب باران در آن‌ها جمع می‌شود.

وی از اهداف احداث هوتک را توسعه جنگل‌کاری و فضای سبز، بالا بردن سرانه فضای سبز، استقرار جنگل‌های منحصر به فرد چش یا Acacia_nilotica با فواید اقتصادی را عنوان کرد.

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار با اشاره به اهمیت هوتک‌ها در حفظ منابع آب و توسعه پوشش گیاهی  گفت: اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چابهار با تلفیق دانش سنتی و محلی با دانش نوین نسبت به باز طراحی و اجرا این پروژه در سطح مراتع شهرستان اقدام کرده است.

وی گفت: با توجه به درخواست‌های جوامع محلی و بهره برداران عرصه‌های منابع طبیعی تاکنون ۱۷مورد هوتک با حجم ۱۵ تا ۳۰ هزار مترمکعب در عرصه‌های طبیعی و مرتعی شهرستان‌های چابهار ودشتیاری با هدف حفظ منابع آب و خاک، توسعه پوشش گیاهی و بهره برداری دامداران عرفی احداث شده که در صورت تامین اعتبار امکان توسعه آن فراهم است.

راهداری گفت: تعریف جامع تری از هوتگ این است که سامانه ایی بسیار قدیمی و ساده شامل گودالی با اشکال هندسی دایره، مستطیل و مربع به عمق سه تا چهار متر است که در زمینی با بافت ریزدانه (رسی و سیلتی) توسط بومیان منطقه چابهار در جنوب بلوچستان همجوار سواحل مکران احداث شده است.

وی افزود: اطراف آن دیواره خاکی با ارتفاع حدود یک تا یک و نیم متر ایجاد می‌شود. حجم مخزن آن معمولاً بین ۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار مترمکعب و حتی بیشتر بوده و تغذیه آن از طریق دروازه یا کانال آبرسان صرفا از سیلاب‌ها صورت می‌گیرد.

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار گفت: این روش سازه‌ای سنتی برای بهره برداری از سیلاب در دشت‌های مسطح جنوب بلوچستان بوده که از آب ذخیره شده در آن‌ها به طور معمول برای آشامیدن انسان (در گذشته) و دام و مصارف عمومی استفاده شده است.

وی گفت:این سامانه شبیه حوضچه‌های ذخیره آب یا حوضچه‌های تغذیه است.

وی گفت: با توجه به کمبود و حتی نبود منابع دیگر آب در منطقه از این سامانه استفاده می‌شود و به ترتیب اولویت در حوزه‌های باهوکلات، کاجو، کهیر در جنوب سیستان وبلوچستان در محدوده‌ی شهرستان‌های چابهار، دشتیاری و کنارک دیده می‌شود، وجود بستر ریزدانه مناسب و نفوذناپذیر، کیفیت و کمیت سیلاب‌ها تعداد دفعات سیل در طول سال و دبی آب برای جلوگیری از تخریب و پایداری سازه به محل هوتک از مهمترین ویژگی‌های لازم برای انتخاب محل احداث هوتک است.

وی گفت: در موسم بارندگی که آب روی سطح زمین را پوشانده و جریان خزنده آب سرتاسر منطقه را فرا می‌گیرد ساکنان بومی منطقه بخاطر عدم دسترسی به منابع آبی زیرزمینی و پایدار و بمنظور تأمین آب مورد نیاز اقدام به حفر هوتک‌ها می‌کنند که در گذشته بوسیله دست و کارگر ماهر و ابزار ابتدایی همچون گاو آهن و امروزه بوسیله ماشین آلات (تراکتور، بلدوزر) آن‌ها را احداث می‌کنند.

انتهای پیام/ع