به‌تازگی گروهی از ستاره‌شناسان دانشگاه خرونینگن هلند، از شناسایی کهکشان‌هایی که عاری از ماده تاریک هستند، خبر دادند.

باشگاه خبرنگاران جوان ـ دنیای مرموز کیهان در دل خودش معما‌های زیادی دارد که انگار تلاش برای حل آن‌ها به‌جای یافتن پاسخ، باعث پیچیده‌تر شدن آن‌ها می‌شود، چون با رسیدن به هر جواب، چند سوال تازه پیش روی ما قرار می‌گیرد؛ که حتی می‌تواند با یافته‌های قبلی هم در تعارض باشد.

به طور مثال به‌تازگی گروهی از ستاره‌شناسان دانشگاه خرونینگن هلند، از شناسایی کهکشان‌هایی که عاری از ماده تاریک هستند، خبر دادند. همین کشف تازه موجب شده کیهان شناسان و فیزیک دانان سراسر دنیا، سردرگم شوند و از خود بپرسند که آیا این کشف می‌تواند با سال‌ها نظریه پردازی درباره ماده تاریک در تضاد باشد؟ ماده تاریک (Dark Matter) نوعی از ماده است که فرضیه وجود آن در اخترشناسی و کیهان شناسی ارائه شده تا پدیده‌هایی را توضیح دهد که به نظر می‌رسد ناشی از  وجود میزان خاصی از جرم باشند که از جرم موجود مشاهده شده در جهان بیشتر است.

دانشمندان معتقدند که ماده تاریک به عنوان چسبی عمل می‌کند که کهکشان‌ها را در کنار هم نگه می‌دارد. ماجرا از این قرار است که جرم موجود در کهکشان‌ها برای این که از فروپاشی آن‌ها جلوگیری کند کافی نیست و جاذبه قدرتمند دیگری برای حفظ پایداری کهکشان‌ها نیاز است، در کنار این موضوع، خم خوردگی نور در کیهان حاکی از وجود یک ماده قوی است که جاذبه اش هم کهکشان‌ها را از فروپاشی حفظ می‌کند هم نور را منحرف می‌کند که به آن ماده تاریک می‌گویند.

با این اوصاف وجود ماده تاریک ثابت می‌شود، اما به تازگی ستاره‌شناسی در موسسه نجوم هلند یعنی «فیلیپو فراترنالی» و همکارانش، کهکشان مرموزی به نام AGC ۱۱۴۹۰۵ را کشف کردند که هیچ اثری از ماده تاریک در آن پیدا نیست. AGC ۱۱۴۹۰۵ یک کهکشان ابر کوتوله است که در فاصله ۲۵۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد و تقریبا به اندازه کهکشان راه شیری ماست، اما هزار برابر ستاره‌های کمتری دارد. ایده غالب این است که همه کهکشان‌ها به ویژه کهکشان‌های ابرکوتوله تنها در صورتی می‌توانند وجود داشته باشند که توسط ماده تاریک کنار هم نگه داشته شوند.

ستاره شناسان هلندی با وجود انجام اندازه‌گیری‌های دقیق و عملیات رصد برای بیش از ۴۰ ساعت با استفاده از تلسکوپ‌های پیشرفته، هیچ اثری از ماده تاریک در این کهکشان پیدا نکردند. به گفته دانشمندان، ماده تاریک AGC ۱۱۴۹۰۵ ممکن است توسط کهکشان‌های بزرگ مجاور از بین رفته باشد. اکنون محققان در حال بررسی جزئیات یک کهکشان کوتوله فوق پراکنده دیگری هستند. اگر محققان ردی از ماده تاریک در آن جا هم پیدا نکنند، شواهد کهکشان‌های عاری از ماده تاریک قوی‌تر می‌شود.

حالا سوال این است که آیا کهکشان AGC ۱۱۴۹۰۵ و کهکشان‌هایی مانند آن وجود مشکل یا مشکلاتی را در تئوری‌های رایج ماده تاریک نشان می‌دهد؟ هنوز برای دانستن پاسخ این سوال، زود است، زیرا تحقیقات بیشتری باید با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی انجام شود، اما در پرونده امروز زندگی‌سلام به نکات کمتر شنیده شده‌ای در همین باره اشاره خواهد شد.

ماده تاریک، راز عجیب کیهان
ماده تاریک دیده نمی‌شود و شبیه هیچ چیز شناخته شده‌ای هم نیست، پس از کجا به وجودش پی بردیم؟

مریم ملی | دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد اختر فیزیک

کهکشانی رصد شده که ماده تاریک ندارد! خب مگر این ماده تاریک چی هست که اگر در کهکشانی نباشد خبرش صدا می‌کند و دانشمندان تعجب می‌کنند؟ ماده تاریک بخشی عجیب و معماگونه از کیهان است که نامرئی است و طیف نوری ندارد که جنسش شناخته شود. ماده‌ای که هیچ شباهتی به دیگر عناصر موجود در کیهان ندارد و دیده هم نمی‌شود؛ پس از کجا فهمیدیم که وجود دارد و اصلاً کاربردش در کیهان چیست و چرا نبودش این‌قدر عجیب است؟

اولین سرنخ‌ها

اولین سرنخ‌های ماده تاریک در سال ۱۹۳۰ میلادی پیدا شد؛ «فریتس تسوئیکی» دانشمندی بود که روی تعادل کهکشان‌ها کار می‌کرد و می‌خواست بداند چه عاملی باعث تعادل کهکشان‌هایی که کنار هم قرار گرفته‌اند شده است. اما جرمی که او براساس سرعت و چگونگی حرکت کهکشان‌ها و قوانین نیوتن محاسبه کرد، ۴۰۰ برابر جرمی بود که بر اساس شدت روشنایی و رصدها، تخمین زده شده بود. پس تسوئیکی به این نتیجه رسید که این جرم نمی‌تواند نیروی گرانش لازم برای خنثی کردن نیروی ناشی از منبسط شدن گاز‌ها را ایجاد کند و قاعدتا باید این خوشه متلاشی می‌شد، اما چنین اتفاقی نیفتاده، پس حتما باید پای یک عامل ناشناخته در بین باشد. عاملی که «ماده تاریک» یا «ماده ناشناخته» نام گرفت که جرم زیادی دارد، اما رصد نمی‌شود و فقط از آثارش پی به‌وجودش می‌بریم.

محاسبات خانم کیهان‌شناس

پس از تسوئیکی، نفر بعدی که گرفتار معمای پر پیچ و خم ماده تاریک شد «ورا روبین» بود. زنی که شیفته آسمان و پرسش‌های بی‌انتهایش بود. او وقت زیادی صرف و سرعت مداری ستارگان در کهکشان‌ها را حساب کرد و به تناقض‌هایی رسید. مثلا این که ستارگان با سرعتی بسیار زیاد به دور مرکز کهکشان می‌چرخیدند و بالطبع کهکشان باید متلاشی می‌شد، اما همه چیز کاملا متعادل بود. این مسئله، یکی دیگر از شواهدی بود که وجود ماده تاریک را اثبات می‌کرد. او معتقد بود که ممکن است ماده‌ای نامرئی در داخل و بیرون کهکشان‌ها وجود داشته باشد که گرانش لازم برای جلوگیری از متلاشی شدن کهکشان‌ها را به وجود می‌آورد.

وقتی نور خم می‌شود

وقتی به تصویر خوشه کهکشانی «آبل ۱۶۸۹» که ۲.۲ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد، نگاه می‌کنید متوجه خمیدگی نور در میان تصویر می‌شوید. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که نور از یک چشمه درخشان در فاصله‌ای زیاد به ما برسد و در مسیرش از کنار جسم پرجرمی مثل این کهکشان‌ها بگذرد. به این اجسام که باعث خم شدن نور می‌شوند به اصطلاح «لنز گرانشی» می‌گویند. بر اساس نسبیت عام، جرم می‌تواند فضازمان را خمیده کند و در نتیجه میدان گرانشی بسازد که می‌تواند نور را منحرف کند. سال‌ها پیش از کشف ماده تاریک، اینشتین در نظریه نسبیت عام گفت که نیروی گرانشی می‌تواند نور را خم کند.

یعنی جاذبه یک جرم سنگین، حتی روی نور هم تاثیر می‌گذارد. قدرت لنز عظیم گرانشی به جرم آن بستگی دارد، ولی ماده مرئی کهکشان‌های این خوشه فقط یک درصد از جرم مورد نیاز برای پدید آوردن چنین قوسی را شامل می‌شود؛ بنابراین بقیه جرم باید در جایی پنهان باشد تا چنین گرانشی ایجاد کند که نور خم شود. به نظر می‌رسد که منبع گرانش شدید این خوشه کهکشانی، ماده نامرئی تاریک باشد که چنین کمان‌های نورانی عجیب و جذابی را به وجود آورد.

راه حلی برای درک بهتر ماهیت ماده تاریک
ماده تاریک هیچ‌کدام از خواص موادی را که در زندگی با آن‌ها سر و کار داریم ندارد؛ پس چطور می‌شود درک بهتری از آن داشت؟

ماده تاریک را می‌شود به سبک فیلم‌های علمی تخیلی شناخت، آن‌وقت بیشتر از علم با فانتزی سرو کار دارید، اما وقتی هیچ راهی برای درک علمی آن نیست و فقط از روی یک سری آثار گرانشی وجود آن را ضروری می‌دانیم نبودش در یک کهکشان داستان عجیبی می‌شود که پایداری آن کهکشان را تبدیل به یک راز می‌کند، چون جاذبه لازم برای نبود فروپاشی کهکشان با جرم ماده معمولی و قابل رصد ممکن نیست و علم وارد یک چالش بزرگ شده، اما برای عبور از این چالش لازم است که درک بهتری از ماده تاریک داشته باشیم، شاید نتوانیم بگوییم دقیقاً چه چیزی هست، پس می‌توانیم مرز آن را با ماده معمولی مشخص کنیم. پس به سه سوال ضروری درباره ماده تاریک پاسخ می‌دهیم.

«ماده تاریک» چه فرقی با ماده معمولی دارد؟

موادی که ما روزانه با آن‌ها سرو کار داریم از واحد کوچکی به نام اتم تشکیل شده‌اند و خود اتم هم از ذرات ریزتری به نام الکترون، پروتون و نوترون. تمام موادی که در عالم می‌بینید و لمس می‌کنید، همگی موادی هستند که با خواص‌شان آشنا هستیم و قوانین فیزیک درباره آن‌ها صدق می‌کند، اما ماده تاریک هیچ‌کدام از آن خصوصیات را ندارد و تنها راه تشخیص آن نیروی گرانشی است که به سبب جرم خود، روی اجرام دیگر وارد می‌کند.

چه ذراتی از خانواده ماده تاریک هستند؟

بعد از سال‌ها تحقیق، کیهان شناس‌ها هنوز با هم اختلاف دارند که بالاخره جنس ماده تاریک چیست و از چه ذراتی تشکیل شده است؟ پیشنهاد‌ها و فرضیه‌های زیادی ارائه شد، اما خیلی‌ها بعد از گذشت زمان رد شده یا درستی‌شان اثبات نشده است. هم اکنون پنج ذره، کاندیدای ماده تاریک هستند که هر کدام به دلایلی انتخاب شدند و طرفدارانی هم دارند. آزمایش‌ها در آینده احتمالا سرنخ‌های جدیدی برای فهمیدن جنس ماده تاریک به ما بدهد، آن وقت دقیق‌تر می‌توانیم بگوییم ذرات تشکیل دهنده ماده تاریک چه هستند و چه خواصی دارند.

به‌طور مثال «ویمپ‌ها» یکی از گزینه‌های احتمالی ماده تاریک هستند؛ ذراتی فرضی که محاسبات و شبیه‌سازی ریاضی می‌گوید تعدادشان باید پنج برابر بیشتر از ماده معمولی باشد که کاملاً با فراوانی ماده تاریک که در کیهان می‌بینیم تطابق دارد، اما این‌ها فعلا فرضیه‌های کیهان شناس‌ها و فیزیک دانان ذرات است که در حال آزمایش و بررسی است.

چه چیز‌هایی ماده تاریک نیستند؟

اصطلاح ماده تاریک شاید شما را به یاد سیاهچاله‌ها، ستاره‌های مرده و مرموز بیندازد، اما در حقیقت این‌ها هیچ ربطی به هم ندارند. ستاره‌های بسیار پر جرم که در آخر عمرشان منفجر می‌شوند و هسته‌شان بسیار فشرده شده، سیاهچاله نامیده می‌شوند. سیاهچاله‌ها گرانش قوی دارند تا جایی که حتی نور هم نمی‌تواند از جاذبه‌شان فرار کند. سیاهچاله‌ها با قوانین آشنای فیزیک قابل توجیه هستند و بخشی از زندگی ستاره‌های پر جرم اند.

در حالی‌که ماده تاریک ماهیتی کاملا ناشناخته دارد و ارتباطی با جنس ستارگان و موادی که می‌شناسیم ندارد. با این اوصاف حالا می‌دانیم ماده تاریک چیست و چه نقشی در انسجام یک کهکشان دارد؛ با این حساب کهکشان بدون ماده تاریک می‌تواند شروعی بر تبیین‌های تازه در کیهان شناسی باشد.

ماجرای حیرت دانشمندان از کشف یک کهکشان بدون ماده تاریک چیست؟

منبع: خراسان

انتهخای پیام/

برچسب ها: کیهان ، ماده تاریک
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
عاشق
۱۳:۲۸ ۲۸ مرداد ۱۴۰۱
خداوند در سوره رعد آيه ۲ می‌فرمايد: خدا همان كسی است كه آسمان‌ها را، بدون ستون‌هايی كه برای شما ديدنی باشد برافراشت، سپس بر عرش استيلا يافت (و زمام تدبير جهان را در كف قدرت گرفت) و خورشيد و ماه را مسخر كرد كه هر كدام تا زمان معينی حركت دارند! كارها را او تدبير می‌كند. آيات را (برای شما) تشريح می‌كند، شايد به لقای پروردگارتان يقين پيدا كنيد! سيارات منظومه شمسی نيروی جاذبه كه انسان آن‌را به‌صورت ستون‌های از موج تصور می‌كند و به شكل ستون آن‌را رسم می‌كند با هم نگه‌داشته شده‌اند.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۸:۵۴ ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
تشکر فراوان از گذاشتن مطالب به روز علمی. واقعاً لذت بردم. کاش جای تمام شاخهای مجازی رو امثال شما بگیرن...
Iran (Islamic Republic of)
طوبی
۱۴:۴۳ ۰۴ بهمن ۱۴۰۰
فقط میشه گفت:لاحول ولاقوه الا بالله العلی العظیم.
باتمام احترامی که براعلم قائلم به ویژه اخترشناسی که اقیانوس عظیم وجذاب علم وشگفتیه ولی باید اعتراف کرد که باتوجه به مطلب فوق علم بشر بسیار ناقص واندکه وبه قول ارسطو؛همه عمرفهمیدم که هیچ نمیدانم.
Iran (Islamic Republic of)
ROOH
۲۲:۴۳ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
ایا ممکنه که ماده تاریک همون سیاهچاله های اولین کوتوله باشن؟!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۲۴ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
واقعا مطلب عالی و بینظیر بود
دستتون درد نکنه و بیشتر از این مطالب نجومی مخصوصا ماده تاریک بذارید
استفاده کردیم خسته نباشید
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۰:۰۳ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
واکسن بزن
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۴۱ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
از تو قران میشه به جنس ماده تاریک و اسمانها و کهکشانها پی برد.
Iran (Islamic Republic of)
رضا
۱۸:۵۹ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
خب برو پیدا کن
Bulgaria
رضایت
۲۰:۱۱ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
قران خیلی محدود از کیهان خبر داده. فقط خورشید و ماه و ستارگان. که اونم گفته. زینت آسمان شب هستند
Iran (Islamic Republic of)
غ
۲۰:۰۷ ۰۵ بهمن ۱۴۰۰
چطوری
Iran (Islamic Republic of)
محمد
۰۹:۳۵ ۰۲ بهمن ۱۴۰۰
علم ستاره شناسی خیلی پیچیده و گیج کننده است ولی در عین حال خیلی جذاب و پر هیجانه