باشگاه خبرنگاران جوان - در نگاه اول، به نظر نمی‌رسد که این دو خودرو شباهت زیادی با هم داشته باشند اما در واقع، بسیار متفاوت هستند.

هر دوی این سدان‌ها با چهار چرخ متحرک و موتور پایه ارائه می شوند اما استینگر دارای موتور چهار سیلندر توربو و چارجر دارای یک موتور V۶ است؛ استینگر از یک موتور ۲.۰ لیتری توربو چهار سیلندر بهره می‌برد که ۲۵۵ اسب بخار قدرت و ۲۶۰ پوند فوت گشتاور تولید می‌کند.

چارجر، صدای موتور V۶ توئین توربوی ۳۶۵ اسب بخاری استینگر GT را ندارد،  گیربکس هشت سرعته اتوماتیک استینگر بهتر از گیربکس چارجر عمل می کند چرا که تعویض دنده آن سریع انجام می شود.

 

 

 

چارجر از یک موتور تنفس طبیعی استفاده می‌کند، یک موتور ۳.۶ لیتری V۶ که ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۲۶۴ پوند فوت گشتاور تولید می‌کند. نسبت به موتور توربو چهار سیلندر در کیا بهتر پاسخگوست. صدای موتور در هنگام فشار دادن پدال گاز بسیار خوب است، که یک شگفتی خوب است.

استینگر چهار سیلندر توربوشارژ با سیستم چهار چرخ متحرک با بسیاری از ویژگی‌های پیشرفته کمک راننده به صورت استاندارد ارائه می‌شود. در این خودرو کروز کنترل تطبیقی ​​یا کمک حفظ خطوط پیدا نخواهید کرد مگر اینکه خریدار بسته‌های اضافی یا سطح تریم متفاوتی را انتخاب کند.

 

 

 

این مدل همچنین دارای سیستم اطلاعات سرگرمی کوچکتر هفت اینچی است که فاقد ناوبری بود، اما از سیستم Apple CarPlay و Android Auto پشتیبانی می‌کند. دارای فرمان گرم کن و گرمکن صندلی‌های جلو و همچنین کنترل آب و هوای دو منطقه‌ای و شارژر بی سیم تلفن است و قیمتی حدود ۳۶ هزار و ۱۸۵ دلار دارد.

 در حالی که دوج چارجر محبوب‌تر و همه کاره‌تر نسبت به رقیب دیگر است (پیکربندی‌های زیادی از موتورها، پیشرانه‌ها و ویژگی‌ها ارائه می‌دهد) از نظر دینامیک رانندگی بسیار قدیمی به نظر می‌رسد. استینگر فضای بار بیشتری دارد، احساس برتری بیشتری دارد و دارای پیشرانه مدرن‌تر و کم مصرف‌تر است.

 

 

 

انتهای پیام/