مجید یحیایی؛ مجری اجتماعی برنامه صبح‌گاهی «در انتهای الوند» مدت‌هاست تبدیل به یکی از خبرسازترین مجری‌های رسانه شده است. از اقرار به پرسپولیسی بودنش تا وایرال شدن در شبکه‌های اجتماعی و تذکر هواداران فوتبال به او در شبکه اجتماعی‌اش! چند روز قبل، اما اتفاق عجیبی رخ داد. پس از پیگیری یک ماجرا در فوتبال، هواداران فوتبال حسابی از خجالت او درآمدند. به گفته خودش تهدید‌ها شروع شد و در چند دقیقه همه چیز تغییر کرد! از این مجری پرسپولیسی که می‌گوید سعی دارد هرگز از مدار انصاف خارج نشود، از تهدید‌ها و اقرار به علاقه‌مندی به تیم مورد علاقه‌اش روی آنتن زنده پرسیدیم.

خودتان برای مخاطبان بگویید ماجرا از کجا شروع شد؟

این دفعه از سربازی رفتن سیاوش یزدانی و مرادمند!(با خنده)

البته قبلا هواداران دیگر تیم‌ها هم شما را مورد لطف خودشان قرار داده بودند! حتی پرسپولیسی‌ها.

بله این اتفاق بار‌ها افتاده است. من نکته‌ای در مورد تیم پرسپولیس گفتم و پس از آن فحش‌ها شروع شد. این در حالی است که من مجری تخصصی ورزشی نیستم. در انتهای الوند یک برنامه اجتماعی است که اتفاقا تولدش هم هست و وارد سه سالگی‌اش شد؛ که مباحث مختلف علمی، پزشکی، فرهنگی هنری، ورزشی و ... را بررسی می‌کند. این برنامه یک کار تیمی است که بخش ورزشی‌اش را من اجرا می‌کنم، ولی چون ورزش خیلی مورد توجه است و مخاطب بیشتری دارد، بیشتر دیده می‌شود.

بعد چه اتفاقی افتاد؟

در مورد سربازی بازیکنان استقلال، یک قانونی هست که درست یا غلط، برای همه است و من هم آن را وضع نکرده‌ام! خبر‌هایی داشتم که از روی خبرگزاری معتبر برداشته بودم، با تایید تیم سردبیری و پس از خواندن صحبت‌های مشاور حقوقی باشگاه استقلال و آقای محمودزاده فدراسیون فوتبال، اعلام کردم که امیدوارم این قانون شامل همه تیم‌ها شود. چون چند بازیکن دیگر غیر از بازیکنان استقلال هم، شامل این قانون می‌شدند. بعد هم چشمتان روز بعد نبیند!

هواداران حسابی از خجالت شما درآمدند!

متاسفانه در شبکه‌های اجتماعی یک بخش از برنامه پخش می‌شود و مردم فکر می‌کنند کل برنامه فقط همان یک دقیقه است. این برای مخاطب ذهنیتی اجرا می‌کند که من هواداری کرده‌ام. چون در شبکه‌های اجتماعی تیتر‌های زرد و عجیب زیاد زده می‌شود و از حرف‌های من فقط همین چند ثانیه پخش شد. یکی از کانال‌های هواداری این بخش از برنامه را به اشتراک گذاشت و رکیک‌ترین ناسزاها، فحش‌ها و شنیدن حرف‌های عجیب و غریب شروع شد.

شما اعلام کرده بودید که پرسپولیسی هستید. بسیاری از مجری‌ها مثل احسان علیخانی، علی ضیا و.. هم تیم محبوب خود را اعلام کرده‌اند. با توجه به دانستن تعصب فوتبالی‌ها، به نظرتان این اقرار روی آنتن زنده درست است؟

یک کلیشه یا قانون نانوشته در مورد مجری‌های تلویزیون وجود دارد که آن‌ها نباید اعلام کنند طرفدار چه تیمی هستند. مردم این را قبول کرده‌اند و من واقعا نمی‌خواستم این کلیشه را به هم بزنم، ولی آن را قبول ندارم. محال است که تو فوتبالی باشی، ولی به تیم خاصی علاقه نداشته باشی. به نظرم اگر کسی این را می‌گوید، پنهان کاری می‌کند. خیلی‌ها هم می‌گویند در بچگی طرفدار تیمی بوده‌اند و الان هوادار تیمی نیستند! ولی این صادقانه نیست.

نکته این است که ما در صدا و سیما به عنوان یک مرجع نباید در برنامه‌های تخصصی ورزشی طرفداری کنیم. اما طرفداری کردن یک تعریف دارد. یک وقت هست که من کورکورانه و متعصبانه از چیزی دفاع کنم که اصلا منطقی نیست. یا من اجرا می‌کنم، سعی می‌کنم عادل هم باشم، اما یک تیم را هم دوست دارم که طبیعی است. برنامه ما هم تخصصی ورزشی نیست، اجتماعی است. همانطور که بسیاری از مجری‌ها علایق فوتبالی خود را اعلام کرده‌اند. من هم مستثنا نیستم.

ولی این اقرار باعث همین اتفاق‌های زشت می‌شود، شاید از نظر خیلی‌ها باعث جانبداری هم باشد.

من برای اینستاگرام اجرا نمی‌کنم و مسؤول تیتر‌های آن‌ها نیستم. از زمانی که اعلام کردم پرسپولیسی هستم، ذهنیتی شکل گرفت که من هر حرفی در برنامه بزنم، علیه تیم‌های دیگر است. در صورتی که واقعا این‌طور نبوده. استقلال در جام حذفی برنده دربی شد و من روی آنتن به آن‌ها تبریک گفتم. یا وقتی آن‌ها دچار بحران مدیریتی بودند، من علنا انتقاد کردم و گفتم باید به این تیم رسیدگی شود. برای من بین هواداری و توهین مرزی است که می‌توانم طرفدار یک تیم باشم، ترس و پنهان کاری هم ندارم، ولی هرگز به تیمی توهین نمی‌کنم و سعی می‌کنم از انصاف و حق خارج نشوم. من هم یک آدمم و شاید گاهی اشتباه کنم، ولی تمام تلاشم را می‌کنم که همیشه روی مدار حق و انصاف حرف بزنم.

از طرف هواداران تهدید شده‌ای؟

بله تا دلتان بخواهد (با خنده) یک حرف‌های عجیبی می‌زدند که از تصور آن‌ها شوکه می‌شوی. یکبار یکی گفت: یک بار دیگر علیه تیم من حرف بزنی، جوری می‌زنیمت که مستقیم بروی سی. سی. یو! یا با چاقو خط خطی‌ات می‌کنم. نکته جالب این است که وقتی صفحه این آدم‌ها را می‌بینی خیلی به انسانیت، خانواده و اخلاق اهمیت می‌دهند! البته این نشان می‌دهد در کشور ما چقدر فوتبال تاثیرگذار و با زندگی مردم گره خورده است. این اهمیت فوتبال‌است.

پیش آمده به خاطر این اتفاقات فکر کنید که اجرا را کنار بگذارید؟ یا از تیم مورد علاقه‌تان دیگر حرفی نزنید؟

نه. هم تعریف‌ها و هم تهدید‌ها می‌گذرد. اگرچه آن لحظه غمگینت می‌کند و مطمئنم که برای همه افراد در رسانه این اتفاق افتاده است. من پرسپولیسی هستم و کار حرفه‌ای خودم را هم انجام می‌دهم. این مساله نیاز به فرهنگ‌سازی دارد و امیدوارم درست شود که مردم بدانند ما حق داریم طرفدار تیم مورد علاقه‌مان باشیم، ولی کار حرفه‌ای‌مان را هم درست انجام دهیم و به نظرم هیچ منافاتی ندارد.

منبع: جام جم

انتهای پیام/