رضا کیانیان درباره این آوازه خوان گفت: پدر ما، در مشهد در بازارچه حاج آقا جهان مغازه طباخی داشت. او تابستان‌ها مرا به دم دکان خود می‌برد و آن‌جا شاگردی می‌کردم.

او گفت: در همان‌جا بود که وقتی جیگی جیگی بساط نمایشش را پهن می‌کرد، یکی از مشتری‌هایش من بودم. جیگی جیگی فردی سیه چرده و لاغر بود و ساز محلی می‌زد.

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت‌: او خانه و خانواده‌ای نداشت. موسیقی‌اش شاد بود هرچند خودش غم خاصی داشت. جیگی جیگی هرگز دنبال پول نبود. به او جیگی جیگی می‌گفتند، چون شعر «جیگی جیگی ننه خانوم...» را می‌خواند. در آن زمان که کودکی ۱۰-۱۲ ساله بودم، حرکات او که با ساز انجام می‌داد برایم شگفت‌انگیز بود و شاید علاقه‌ای که به عروسک نمایشی او داشتم باعث شد بعد‌ها سراغ تئاتر بروم.

کیانیان گفت: جیگی جیگی احترام ویژه‌ای برای امام رضا (ع) قائل بود به گونه‌ای که هر روز پس از خروج از غار خود ابتدا به حضرت ثامن الحجج (ع) سلام می‌داد و سپس کار روزانه خود را آغاز می‌کرد.

او گفت: علاقه او به ساحت امام رضا (ع) به حدی بود که در گذر از کوچه‌های محله نوغان و یا سایر مناطق آن دوران مشهد، که دسترسی و رویت گنبد و بارگاه عالم آل محمد (ص) به سادگی ممکن بود؛ بلافاصله تنبکش را به نشانه احترام و ادب پشت سر و یا زیر لباس مندرسش پنهان می‌کرد و پس از سلام به حضرت و وقتی مطمئن از محو شدن چشم انداز گنبد می‌شد، آوازه خوانی و تنبک زنی را شروع می‌کرد.

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: جیگی جیگی مطرب را به حرم امام رضا راه نمی‌دادند، اما زمانی که فوت کرد همزمان با او مردی والا مقام در مشهد درگذشت که برایش مراسم ویژه‌ای گرفتند، اما جالب اینجا بود که پیکر‌های آن‌ها در غسالخانه با هم جابجا شد.

کیانیان گفت: قرار بود آن مرد والا مقام در حرم حضرت امام رضا (ع) دفن شود که هزینه بسیار بالایی هم داشت و می‌خواستند جیگی جیگی را که مُطرب بود به قبرستانی خارج از شهر ببرند، اما وقتی پیکر‌های آن‌ها با هم جابجا شد، جیگی جیگی با مراسم خاصی در حرم امام رضا و در زیر سقاخانه اسماعیل طلا دفن شد.

بعدا خانواده آن مرد والا مقام درخواست نبش قبر کردند، اما آیت الله میلانی که مرجع تقلید بود اجازه این کار را نداد و قسمت این شد که هرکه به زیارت امام رضا می‌رود جیگی جیگی را هم زیارت می‌کند.