این روزها سال ۱۴۰۰ دارد واپسین لحظات خود را پشت سر میگذارد و مردم هنوز هم در تکاپو هستند؛ عدهای سبزه و ماهی به دست و برخی درحال خرید آجیل و شیرینی.
همه از این که شب و در لحظه تحویل سال نو در کنار خانواده خود هستند، بسیار خرسندند؛ اما هستند افرادی که در مرزها و به دور از خانه و کاشانه خویش امنیت را برای کشور به ارمغان میآورند.
به همین مناسبت هم به میان مرزبانان یکی از پاسگاههای هنگ مرزی تایباد در شرق خراسان رضوی آمده ایم. مرزبانان اینجا از نقاط مختلف کشور هستند و در پاسداری از حریم مرزها میکوشند.
برجی که اهل اهواز است و در جمعی هنگ مرزی تایباد خدمت میکند، میگوید: افتخار میکنم که سرباز مرز هستم و از مرز کشورم شبانه روز حفاظت و حراست میکنم.
سجادی، دیگر مرزبان پاسگاه میگوید: بسیار خوشحال هستم که تحویل سال نو را دارم از ناموس و خاک و بوم کشور در مرز دفاع میکنم.
بیشتر بخوانید
او میگوید: باعث افتخار است که من و همخدمتی هایم در تامین امنیت نقش داریم و چه در لحظه تحویل سال و چه در تمام ساعات شبانهروز در مرز مستقریم.
حسین زاده که از گیلان آمده میگوید: حدود هزار کیلومتر از گیلان در شمال به مرزهای شرقی کشور آمده ام و خشنودم از اینکه کشورم و مردم ایران در امنیت و آسایش و آرامش اند.
موسوی که بر روی برجک درحال نگهبانی است نیز میگوید: درست است که در این لحظات مهم از خانوداه هایمان به دور هستیم؛ ولی اینکه میتوانیم در این نقطه صفر مرزی نظم و امنیت را برای مردم ایران اسلامی برقرار کنیم، جای سپاس از خداوند را دارد.
مرادی نیا، سروان مرزبانی میگوید: ما مرزبانان در مرز شرق و شمال شرق کشور از هرگونه اختلالی در نظم و امنیت کشور جلوگیری میکنیم و هموطنان در داخل کشور به دون هیچ نگرانی خاطرشان جمع باشد.
هفت سین نظامی، ابتکار مرزبانان
یکی از خلاقیتهایی که مرزبانان در آستانه عید نوروز انجام داده بودند، چینش سفره هفت سین نظامی است.
احسانی سرگرد مرزبانی که هجدهمین تحویل سال خود را در کنار مرزبانان میگذراند، میگوید: سفره هفت سین نظامی که به ابتکار مرزبانان طراحی شده، شامل سرباز، سلاح، سیم خاردار، سینهخشاب، سنبه سلاح، سیمچین و سرنیزه است و در کنار سفره هفت سین ایرانی هم حضور دارد.
جمهوری اسلامی ایران ۹۴۵ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد که ۳۰۰ کیلومتر آن در خراسان رضوی واقع شده است.
کم کم که به آخرین غروب قرن میرسیم و وارد سال جدید میشویم، پاسگاه حال و هوای معنوی به خود میگیرد و هرکس در جایگاه خود دست به قرآن و دعا بر میدارد و «یا مقلب القلوب و الابصار» را زیر لب زمزمه میکند.
از هر کمین و برجک و خندقی دستها رو به آسمان است و نوایی ملکوتی بر میخیرد: «ای تغییردهنده دلها و دیده ها؛ای مدبر شب و روز؛ای گرداننده سالها و حالت ها؛ بگردان حال ما را به نیکوترین حال».