اشرف غنی؛ رئیس جمهوری پیشین که به امارات فرار کرده، با انتشار یک پیام صوتی به مناسبت سال نو خورشیدی، خواستار ایجاد «اجماع ملی» برای کسب مشروعیت داخلی و خارجی شده‌است.

اشرف غنی در سومین اظهارات خود پس از سقوط نظام جمهوریت و تسلط مجدد گروه طالبان بر افغانستان، پیشنهاداتی در هفت ماده‌ نیز اعلام کرده‌است.

غنی در بخشی از این پیشنهادات گفته‌است که افغانستان نباید به «مستعمره کمک‌های بشردوستانه» تبدیل شود؛ ولی گفته کمک‌ها به کشور باید به درستی سازماندهی و مصرف شود.

به گفته رییس جمهوری فراری، بحران جاری در اروپا (اوکراین) توجه جهان را از افغانستان منحرف کرده که به قول او افغان‌ها با استفاده از منابع طبیعی و انسانی که دارند، می‌توانند خود را ازاحتیاج به این کمک‌ها راحت کنند.

غنی با اشاره به وضعیت جاری در افغانستان گفته‌است که در صورت بروز جنگ، کنترل آن دشوار خواهد بود.

غنی در عین حال در مورد تکرار اشتباهات چهار دهه گذشته هشدار داده و گفته «در صورت ادامه این اشتباهات افغانستان به مستعمره کمک‌های بشردوستانه و میدان جنگ خارجی‌ها مبدل خواهد شد، بحرانی که به گفته وی افغان‌ها می‌توانند از طریق یکپارچگی بسیج اقتصادی و ایجاد یک مشروعیت ملی و منطقه‌ای، جلو آن را بگیرند.»

حکومت اسلامی طالبان اگرچه رسما به سخنان اخیر غنی واکنش نشان نداده؛ اما انعام‌الله سمنگانی؛ از سخنگویان طالبان به طور تلویحی با بیان اینکه «متفکر دوم فلسفه جدید ارائه کرده»، پیشنهادات او برای حل بحران موجود را به سخره گرفته‌است.

در این اواخر گمانه‌زنی هایی در مورد برگشت اشرف‌غنی به افغانستان مطرح شد که به گفته حشمت غنی احمدزی، برادر او در صحبت با رسانه‌ها «اگر او بتواند کمکی به وضعیت جاری در این کشور انجام بدهد و نقشی در هماهنگی میان افغانستان و کشورهای خارجی در حل این بحران داشته باشد، او حاضر خواهد بود که کابل برگردد.»

حشمت غنی در این گفتگوها تاکید کرده است اشرف غنی نمی‌خواهد به «افغانستان برگردد و در کنج مسجد بنشیند.»

غنی در سخنرانی جدید به منظور جلوگیری از بحران کنونی پیشنهاد کرده که افغان‌ها برای «اجماع ملی» باید سیستمی را انتخاب کنند که پایدار باشد؛ «زیرا بدون چنین اجماعی کسب مشروعیت ملی و بین‌المللی محقق نخواهد شد.»

رئیس جمهوری پیشین در همین حال به نیاز سهیم‌بودن افغانستان در پروژه‌های اقتصادی جهانی اشاره کرده و خواستار بی‌طرفی تاریخی کشور شده‌است.

او در پایان پیام‌اش تاکید کرده که به عنوان یک فرد همیشه فکر و ذهنش در خدمت افغانستان بوده؛ «اما عقل جمعی از عقل فردی برتر است».

در افغانستان به او به عنوان یک «خاین ملی» نگاه می‌شود و مردم او نفرت عمیقی دارند؛ زیرا او را عامل فروپاشی نظام و بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن می‌دانند.