عمارت شقاقی در شمالی‌ترین بخش منطقه ۱۲ تهران و در قسمت شمالی خیابان کوشک، حد فاصل خیابان فردوسی و خیابان لاله زار قرار دارد. معماری این خانه آنقدر چشمگیر و زیباست که هر کس از کنار آن عبور می‌کند، ناخودآگاه به عقب بر می‌گردد تا نگاهی دوباره به آن بیندازد. 

این عمارت که قدمت آن  به دوره پهلوی اول برمی‌گردد، مساحتی به حدود ۱۵۵۰ متر مربع دارد. این خانه سال‌ها محل سکونت حسین شقاقی بود و پس از آن بارها دست به دست چرخید و کاربری‌های مختلفی پیدا کرد.

عمارت کوشک یا خانه کوشک، در سال ۱۳۷۸ در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

شقاقی در سال ۱۳۵۷ این خانه را به شرکتی به نام ماندلا و کندیس می فروشد. از همین رو عده‌ای عمارت کوشک تهران را با نام خانه ماندلا می‌شناسند. نادر اردلان، از معماران معروف، مدیریت این شرکت را به عهده داشت. تغییر کاربری این عمارت از مسکونی به اداری، بدون آسیب به ماهیت بنا  اعمال شد. شرکت ماندالا و کندلیس پس از خریداری و تغییرات، این خانه را در رهن بانک می‌گذارند تا تسهیلات اخذ نمایند.

بعد از انقلاب اسلامی، این خانه به مناقصه گذاشته شد. درنهایت در سال ۱۳۶۴، سازمان میراث فرهنگی تهران این عمارت را خریداری کرد و به مرمت آن پرداخت. 

در ساختمان بنای این عمارت از سبک معماری اروپایی الهام گرفته شده، اما نشانه‌های معماری ایرانی به ویژه در بخش تزئینات بنا به چشم می‌خورد. معماری این عمارت تلفیقی از معماری ایرانی و اروپایی است که این نوع معماری در دوره پهلوی به وفور دیده می‌شود.

گفتنی است این عمارت به عنوان مرکزی اداری زیر نظر یونسکو کار می‌کند. بنابراین علاقه‌مندان برای بازدید از این بنا باید مجوز لازم را اداره میراث فرهنگی دریافت نمایند و یا با استفاده از تور‌های اختصاصی از خانه شقاقی تهران بازدید کنند.