اگر دولت می خواست مسئله نان را حل کند رسماً اقدام می کرد! اول باید اتاق اصناف را تحت فشار گذاشت تا با نانوایان دزد مشارکت نکنند، یعنی وقتی سهمیه روزانه یا ماهانه هر نانوایی مشخص و تحویل داده شد اتحادیه ها، فرمانداریها و شورای آرد و نان بایستی سرزده پیگیر نحوه توزیع نان و موجودی آرد اضافی توسط نانوایی باشند. سرنوشت موجودی آردی باقیمانده که از کاهش وزن چانه حاصل شده مشخص است؛ آرد آزادانه یا دور از انظار عموم به سوپر مارکتها و با قیمت بیشتر تنها با یک تماس به فروش می رسد. با وجود اطلاع مسئولان از موضوع و رفتار نانوایان، چون تماشاگران بازی نظاره گرند و حق مردم را با هم زهرمار کرده و می بلعند. از عدالت خارج نشویم بایستی نان پس از پخت، با ترازو توسط نانوایی توزین و هر 6 قرص نان لواش یک کیلوگرم بدست آید. پس وجود یک ترازو برای هر نانوایی اجباری شود و چنانچه نانوایی از فروش نان به مراجعان محلات بومی یا غیر بومی و به دلخواه خود (مغازه ها یا دلالان آرد و نان) خودداری نماید در صورت تخلف از مصوبات و قوانین نانوایی بدون اخطار پلمپ شود. معلوم نیست سوپر مارکتها جای فروش اقلام غذایی است یا نان فروشی و قاچاق روغن و برنج و مرغ؟ قوانین اگر شدت نداشته باشد گدا جهان را پر از فساد می کند.

اداره غله فروش اینترنتی گذاشته و هر چی وایمیسیم نون نمیدن و میگن اینا مال اینترنتیان و به دروغ میگن یه ساعت پیش سفارش دادن

کنجدیا رو خارج از نوبت میدن