روزنامه صهیونیستی هاآرتص درخصوص تهدیداتی که به طور مداوم سران رژیم صهیونیستی علیه ایران دارند اعلام کرد رجزخوانی‌های تل آویو در خصوص ایران سیاست خارجی نیست، فقط لاف زدن است.

در این روزنامه صهیونیستی آمده است: گاهی یک کشور فقط باید سکوت کند. ابهام، سیاست بسیار بهتری از لاف زدن است. وقتی شرایط چند وجهی و حساس است، نظیر وضعیتی که بین اسرائیل و آمریکا در خصوص موضوع ایران وجود دارد، یک کشور باید بیشتر تلاش کند سکوت کند. روشن نیست ماجرا از کجا آغاز شد. آیا آمریکا به شکل جدی در نظر دارد نام سپاه پاسداران را از فهرست سازمان‌های تروریست خارجی حذف کند، یا این تقاضای ایران است که آمریکایی‌ها قطعا آن را به عنوان موضوعی مجزا که مستقیما به گفتگو‌های هسته‌ای ربط ندارد، رد می‌کنند؟

هاآرتص در ادامه نوشت: موضوع هرچه باشد، اسرائیل فورا نارضایتی خود را ابراز کرد و پس از آن زمانی که رئیس جمهور جو بایدن اعلام کرد نام نیروی قدس سپاه پاسداران را از این فهرست حذف نمی‌کند، برای خود اعتبار قائل شد. در واقع منابع ارشد اسرائیلی گفتند این امر می‌تواند کل توافق هسته‌ای را از مسیر خود خارج کند. شاید این واقعیت داشته باشد، شاید هم لاف زدنی متکبرانه باشد. در هر حال معلوم نیست چرا اسرائیل به جای حفظ وضعیت ابهام، رجزخوانی می‌کند. آنچه کمتر روشن این است که این کار چه نفعی برای اسرائیل دارد.

نویسنده این گزارش در ادامه اعلام کرد این که آیا رژیم صهیونیستی عملا و به شکل موثر در اعمال فشار بر دولت بایدن دخالت دارد، مهم نیست. اگر این رژیم فقط بدون اینکه ضرورت داشته باشد رجزخوانی کند و از آن برای خود اعتبار بخرد، ممکن است برخی را در قدس دچار این اشتباه کند که آن‌ها روند و سمت و سوی مذاکرات هسته‌ای را تغییر دادند. اما این کار، از نظر داشتن سیاستی که برای زمان حصول توافق طراحی شده باشد و نیز سیاستی که برای وضعیت شکست مذاکرات طراحی شده باشد، بی اهمیت است.

این روزنامه صهیونیستی در پایان نیز تایید کرد همه این‌ها حدس و گمان هستند، اما از سردرگمی سیاست رژیم صهیونیستی حکایت دارند. صرف نظر از همه این احتمالات، آیا این رژیم درباره آنچه دقیقا می‌خواهد، واقع بین است. همه می‌دانند صهیونیستی ها به شدت و علنا مخالف توافق است، اما به نظر نمی‌رسد کسی بداند آن‌ها به دنبال چه چیزی هستند.