مهدی یوسف زاده گفت: عدم وجود درگاه واحد یکی از معضلات نسخه الکترونیکی است که پزشکان، بیمارستانها و داروخانهها نسبت به این مسئله اعتراض دارند.
بر اساس مقررات پیش بینی شده باید درگاه یک پارچهای ایجاد میشد و حدود ۱۶ تا ۱۷ عدد صندوق بیمه در کشور وجود دارد که بزرگترین آنها سازمان بیمه سلامت و سازمان تامین اجتماعی است که حدود ۹۳ درصد افراد را پوشش میدهند.
دبیر کارگروه سلامت الکترونیک شورای فناوری اطلاعات وزارت بهداشت اضافه کرد: تعدد درگاهها میتواند یک چالش باشد که تا به امروز حل نشده است؛ چرا که پزشکان و داروخانهها برای بیمه شدگان تامین اجتماعی از یک درگاه و برای بیمه سلامت از درگاه دیگری استفاده میکنند.
این معضل را نمیتوان مشکل فنی نامید، بلکه مشکلی است که در آن زمان مواجه بودیم و تا حدود زیادی تا به امروز حل شده است.
یوسف زاده تاکید کرد: اول دی که اجرایی سازی سراسری نسخه الکترونیکی انجام شد و ۹ ماه از آن میگذشت به یکی از بیمارستانها و چند مرکز درمانی و بیمارستان به شکل پایلوت مراجعه کردیم که ۹۰ درصد پزشکان و پرسنل بیمارستانها برای اولین بار با این سامانه آشنا میشدند.
الان نرم افزار پذیرش مطب یا درمانگاهی که بخواهد به این سامانه ها لینک شود باید هفت خوان رستم رو طی کنه
اول باید ثبت شرکت انجام بشه
بعد باید عضو نظام صنفی رایانه بشه (حالا بماند که چه مدارکی برای این امر لازمه)
بعد باید گواهی ثبت نرم افزار بگیره
بعد بره کلی هزینه کنه، برای اینکه نرم افزارش رو به API این دوستان لینک کنه
بعد بره و نوبت آزمایشگاه نرم افزار بگیره و یکسری کسایی که اصلا در بازار نبودن که بدونن نرم افزارها چه نیازی دارن، میان روی نرم افزار نظر میدن
اونوقت به شما اجازه میدن که اطلاعاتی که اونا میدن رو به کاربر نمایش بدی!!
اطلاعاتی هم که دکتر ها تجویز میکنن رو شما توی دیتابیس اونها ثبت کنی!!
همه ی این داستانها هم بخاطر اینه که بالاخره باید برای برخی افراد اشتغال ایجاد بشه دیگه
یا پزشک سیستم نداشت اگر هم داشت سامانه مشکل داشت