متن  پاسخ مرجع تقلید شیعیان به سوالی در خصوص روزه گرفتن برای کدام دسته از افراد واجب نیست؟ به این شرح است:

۱. کسی که به واسطه پیری نمی‌تواند روزه بگیرد، یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست. ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد.

۲. کسی که به واسطه پیری روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط مستحب باید قضای روزه هایی را که نگرفته بجا آورد.

۳. اگر انسان مرضی دارد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند، یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست. ولی در صورت دوم باید برای هر روزه یک مد گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد؛ و احتیاط واجب آن است که بیشتر از مقداری که ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط مستحب باید روزه هائی که نگرفته قضا نماید.

۴. زنی که وضع حمل او نزدیک است و روزه برای حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام یعنی گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد. اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد. در هر دو صورت روزه هائی را که نگرفته باید قضا نماید.

۵. زنی که بچه شیر می‌دهد و شیر او کم است، چه مادر بچه، یا دایه او باشد، یا بی اجرت شیر می‌دهد، اگر روزه برای بچه‌ای که شیر می‌دهد، ضرر دارد روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام یعنی گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد و نیز اگر برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست، بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.
در هر دو صورت روزه هایی را که نگرفته باید قضا نماید و اگر کسی پیدا شود که بی اجرت بچه را شیر دهد، یا برای شیر دادن بچه از پدر یا مادر بچه یا از کس دیگری که اجرت او را بدهد اجرت بگیرد، احتیاط واجب آن است که بچه را به او بدهد و روزه بگیرد.