آقای مهدی میرزایی گفت: طی تصمیمی که توسط دست‌اندرکاران بازار سرمایه اتخاذ شده برای نخستین بار در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ عدم اعمال حجم مبنا برای ۲۰ نماد فرابورسی در بازار‌های اول و دوم انجام شد. این روند ادامه یافت و در انتهای بهمن نیز ۳ نماد مشمول حذف حجم مبنا شدند. در نهایت با اضافه شدن ۶ نماد دیگر در انتهای اسفند، تعداد نماد‌های فرابورسی بدون حجم مبنا به ۲۹ نماد رسید.

هم اکنون از ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، حجم مبنا برای ۱۷ نماد‌های معاملاتی دیگر دارای بازارگردان در بازار‌های اول و دوم فرابورس ایران، اعمال نخواهد شد و تاکنون تعداد نماد‌هایی که حجم مبنا بر روی آن‌ها اعمال نشده به بیش از ۴۰ نماد رسیده است.

او می‌گوید: اتخاذ هر سیاستی، یک سری مزایا و معایب دارد. مزایای این اقدام، اصلاح سریعتر قیمت‌ها (در کاهش و یا افزایش) است. همچنین به نوبه خود بر روی افزایش نقدشوندگی سهام این بنگاه‌ها نیز تاثیرگذار خواهد بود.

به گفته کارشناس بازار سرمایه، از طرفی ممکن است با حذف حجم مبنا بر روی برخی از نمادها سفته‌بازی‌هایی صورت بگیرد و با تعداد اندکی معامله قیمت‌های صوری برای سهام کشف شود. یکی از کارکرد‌های حجم مبنا، کشف قیمت است که این کشف قیمت باید ما به ازای تعداد مناسبی از معاملات باشد.

همچنین حذف حجم مبنا مختص نمادهایی است که بازارگردان‌هایی برای مدیریت معاملات‌شان دارند. این اقدام برای مدیریت نمادهای بازار فرابورس (که نسبت بورس) کوچکتر هستند با چالش کمتری مواجه است اما با توجه به اندازه بسیار بزرگتر بنگاه‌های بورسی، انجام این‌کار برای آن‌ها سخت‌تر و به مدت زمان بیشتری نیاز است. از طرفی قواعدی نیز وجود دارد، که اگر میانگین معاملات یک سهم طی سه ماه گذشته، روزانه حداقل دو برابر حجم مبنا باشد، قابلیت حذف حجم مبنا فراهم است، البته هر نمادی لزوما چنین شرایطی را ندارد.

کارشناس بازار سرمایه گفت: به هر حال اگر بازار تحت شرایط هجوم سفته‌بازان قرار گیرد و این نوع رفتار‌ها در آن بروز کند، ممکن است قیمت‌هایی که روزانه کشف می‌شود، برآیند مناسبی از وضعیت آن نماد نباشد.

حجم مبنا، حداقل تعداد سهام یک شرکت است که طی یک روز کاری در بورس، باید مورد معامله قرار بگیرد تا قیمت آن سهم، بر اساس بازه بین سقف و کف دامنه نوسان تغییر کند و به رسمیت شناخته شود.