دانشمندانی که مکانیسم‌های ناشنوایی را مطالعه می‌کنند، یک ژن واحد را شناسایی کرده‌اند که آن‌ها به عنوان یک نوع کلید اصلی برای تمایز سلولی توصیف می‌کنند، که فرصت‌های هیجان‌انگیز جدیدی را در مورد بازیابی شنوایی باز می‌کند.

ادعا می‌شود این کشف "غلبه بر یک مانع بزرگ" در این زمینه است، و مبنایی برای درمان‌هایی است که با یک علت شایع کاهش شنوایی برگشت ناپذیر مقابله می‌کند.

این مطالعه روی سلول‌های موی گوش متمرکز است که سلول‌های حسی هستند و گوش داخلی را می‌پوشانند ، برای حس شنوایی ما ضروری هستند.

مرگ این سلول‌ها در اثر پیری و استرس‌هایی مانند سر و صدای زیاد منجر به زوال غیرقابل برگشت شنوایی می‌شود و به همین دلیل این سلول‌های مو کانونی کلیدی برای دانشمندانی است که به دنبال اشکال بازسازی‌کننده درمان هستند.

در سال ۲۰۲۰، شاهد پیشرفت جالبی در این زمینه بودیم، به صورتی که دانشمندان تنها پروتئینی را که می‌تواند تعیین کند که آیا سلول‌های موی جنینی به شیوه‌ای سالم بالغ می‌شوند یا به چیز دیگری تبدیل می‌شوند، به صفر رساندند. امید است که این دانش بتواند به درمان‌هایی منجر شود که سلول‌های موی حیاتی را بازسازی  و شنوایی را بازیابی می‌کند.

این تحقیق در واقع بر نقش‌های مختلف سلول‌های موی درونی و بیرونی در شنوایی و ژنی که ایجاد یکی بر دیگری را دیکته می‌کند، متمرکز است. سلول‌های موی بیرونی در جنین رشد می‌کنند و تولید مثل نمی‌کنند. در گوش، با برخورد به امواج صوتی، منبسط و منقبض می‌شوند و صدا را برای سلول‌های موی داخلی تقویت می‌کنند که ارتعاشات را به نورون‌ها منتقل می‌کنند تا آنچه را که ما به عنوان صدا تعبیر می‌کنیم ایجاد کنند.

نویسنده اصلی از دانشگاه نورث وسترن توضیح داد: این فناوری درمانی مانند یک باله است. بیرونی‌ها خم می‌شوند و می‌پرند و قسمت‌های داخلی را بیشتر به داخل گوش بلند می‌کنند. گوش اندام زیبایی است. هیچ اندام دیگری در پستانداران وجود ندارد که سلول‌ها به این دقت قرار گرفته باشند. در غیر این صورت، شنوایی رخ نمی‌دهد. اگرچه آزمایش‌هایی بر روی موش‌ها انجام شد، اما دانشمندان به چیزی دست یافتند که آن‌ها به عنوان تنظیم‌کننده اصلی تمایز سلول‌های موی درونی و بیرونی توصیف می‌کنند.

این تیم به نام TBX۲، زمانی که ژن بیان شد، سلول‌های موی گوش به سلول‌های موی داخلی تبدیل شدند و زمانی که ژن مسدود شد، به سلول‌های مویی از انواع بیرونی تبدیل شدند.

اگرچه آزمایش‌هایی بر روی موش‌ها انجام شد، اما دانشمندان به چیزی دست یافتند که آن‌ها به عنوان تنظیم‌کننده اصلی تمایز سلول‌های موی درونی و بیرونی توصیف می‌کنند. این تیم به نام TBX۲، زمانی که ژن بیان شد، سلول‌های موی گوش به سلول‌های موی داخلی تبدیل شدند و زمانی که ژن مسدود شد، به سلول‌های مویی از انواع بیرونی تبدیل شدند.

محققان گفتند:یافته‌های ما اولین کلید سلول شفاف را برای ساخت یک نوع در مقابل نوع دیگر به ما می‌دهد. این ابزاری است که قبلاً در دسترس نبوده است تا یک سلول مویی درونی یا بیرونی ایجاد کند. ما بر یک مانع بزرگ غلبه کرده ایم.

دانشمندان قبلاً توانایی تولید سلول‌های موی مصنوعی را نشان داده‌اند، اما توانایی تمایز آن‌ها به سلول‌های داخلی یا خارجی را ندارند. برای بازگرداندن سوئیچ کشف شده در این تحقیق، دانشمندان باید یک دسته ژنی برای برنامه ریزی مجدد سلول‌های دیگر، با سلول‌های پشتیبان ساختاری مشبک در سراسر سلول‌های مویی در گوش در میان کاندیدا‌های اصلی ایجاد کنند.

گارسیا آنیوروس، محقق این تحقیق گفت:اکنون می‌توانیم چگونگی ساخت سلول‌های موی درونی یا بیرونی را بیابیم و تشخیص دهیم که چرا این سلول‌ها بیشتر در معرض مرگ و ناشنوایی هستند.

این تحقیق در مجله Nature منتشر شد.

منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه نورث وسترن