این سازمان بین المللی که با هدف تخفیف آلام انسانی و حفظ و پیشرفت بهداشت عمومی تشکیل شد، بر اساس موافقتنامه ژنو در سال ۱۸۶۴ میلادی و به خصوص به علت تلاش شخصی به نام ژن هنری دونان سوئیسی، صلیب سرخ نام گرفت.

در سال ۱۸۶۲، دونان کتاب خاطره‌ای از سولفرینو را شرح داد و خواستار تشکیل جمعیت‌های امدادی داوطلب برای تسکین آلام این گونه آسیب دیدگان از جنگ شد.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، انجمن و یک سازمان دوستانه است که مقر اصلی آن در شهر ژنو سوئیس قرار دارد. از جمله فعالیت‌های صلیب سرخ در هنگام اتفاقات ناگوار، کمک‌های اولیه، پیشگیری از وقوع حوادث، سالم نگه داشتن آب آشامیدنی، تعلیم دادن پرستاران و قابله‌ها، مراقبت از زایشگاه‌ها و مراکز رفاهی کودکان، بنا نهادن مراکز بیمارستان‌ها و برپا کردن پایگاه‌های خون است.

پرچم صلیب سرخ

پرچم سوئیس یک صلیب سفید با زمینهٔ قرمز بود. با تغییر شکل آن، یک صلیب قرمز با زمینهٔ سفید (بر خلاف پرچم سوئیس) به عنوان پرچم این سازمان طراحی شد و آن را صلیب سرخ نامیدند. بدین ترتیب این علامت به عنوان نشان بین‌المللی سازمان صلیب سرخ قرار گرفت که وظیفهٔ آن کمک‌رسانی به قربانیان جنگ و حوادث طبیعی است.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ یکی از اعضای نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر است. این نهضت در کشور‌های اسلامی (کشور‌های عربی، ایران، افغانستان، پاکستان و ترکیه) هلال احمر نامیده می‌شود.

در سال ۱۸۷۶، دولت عثمانی، به جای نشان صلیب سرخ، از پرچم خود و علامت هلال استفاده کرد. در سال ۱۹۲۹ ایران، مصر و ترکیه تقاضای پذیرش جهانی نماد هلال احمر را نمودند. بسیاری از کشور‌های اسلامی، هلال را به عنوان نشان جمعیت ملی امداد و نجات خود بکار بردند.