ورزش زورخانهای و کشتی پهلوانی یکی از قدیمیترین ورزشهای ایران و جهان شناخته میشود. ورزشکاران این رشته در کنار ورزش کردن در گود زورخانه ها اصول جوانمردی، فروتنی، اخلاق و مردم داری را نیز یاد میگیرند. یکی از رسمهای پسندیده در زورخانهها مراسم برگزاری گلریزان است که باستانی کارها، مرشد و مالک زورخانه در کنار مردم مبالغی را برای کمک به مستمندان محله جمع آوری میکنند.
در ورزش زورخانه ای مرشدها یکی از ارکان اصلی برگزاری این ورزش محسوب میشوند. مرشدها با خواندن اشعار حماسی که معمولا آن را از شاهنامه فردوسی انتخاب میکنند و هر کدام ویژه یکی از حرکات ورزشی است، ضرب میگیرند.
امین ابوالحسنی، مرشد زورخانه گفت: پدر و عموی من از باستانی کارهای قدیمی محسوب میشوند. من و برادرم که در حال حاضر عضو تیم ملی زورخانهای است به همین خاطر به ورزش زورخانهای علاقمند شدیم. من از ۶ سالگی به همراه برادرم پیش کمال عطایی که از اساتید و مفاخر ورزش زورخانهای در اصفهان هستند ورزش زورخانهای را آغاز کردم. در ۱۵ سالگی با فرامرز نجفی که پدر ضرب ایران شناخته میشود، آموزش مرشدی را دیدم و پس از آن نیز با امیر اصفهانی و مهدی تمولی کار کردم و پس از آموزش در کنار این اساتید بزرگ مرشدی کشورمان توانستم یک مرشد موفق شوم.
شغل من آزاد است و به همین دلیل همه گیری ویروس کرونا ضربه چندانی به من و دیگر مرشدانی که شغل دیگری دارند وارد نکرد، اما بسیاری از مرشدان که شغل دیگری ندارند از این نظرمتضرر شدند، اما خوشبختانه تعدادی از افراد خیر بستههای مواد غذایی به مرشدان کمک کردند. در مدتی که زورخانه ها به دلیل همه گیری ویروس کرونا بسته بود، متاسفانه از وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ورزشهای زورخانهای و ورزش پهلوانی هیچگونه کمکی به مرشدان نشد.
به نظرم اصلا نمیتوان مرشدی را یک شغل حساب کرد، چرا که مرشدی درآمد چندانی ندارد که یک فرد بتواند با آن گذران زندگی کند. چند سال پیش تعدادی از مرشدها توسط فدراسیون ورزشهای زورخانه و کشتی پهلوانی بیمه شدند، اما این بیمه پس از چند ماه قطع شد. به نظرم مرشدها باید زیر نظر خانه موسیقی یا خانه هنرمندان باشند تا این قشر بتواند از مزایای این نهادها استفاده کند. تا زمانی که درآمد مرشدها از دخل زورخانه تامین میشود وضعیت مرشدها همین گونه خواهد بود، چرا که مرشدی که پیر میشود دیگر نمیتواند به خوبی ضرب بگیرد و این باعث متضرر شدن فرد میشود.
در سالهای اخیر بسیاری از افرادی که تمکن مالی خوبی دارند، زورخانههای اصفهان را تعمیر کردند و در اختیار مالکانشان قرار دادند. خوشبختانه شهرداری اصفهان نیز از چند سال پیش در هر محله اصفهان اقدام به ساخت یک زورخانه کرده است که جای خوشحالی دارد و هم اکنون وضعیت ورزش زورخانهای در شهر اصفهان بسیار خوب است.