آقای شاه محمدی گفت: از وقایع بسیار مهم در زمان نادر شاه همین پیمان صلحی بود که در ۱۷ شعبان سال ۱۱۵۹ - هجری قمری برابر با (۴ سپتامبر ۱۷۴۶م) در منطقه کردان واقع در ۱۶ کیلومتری شمال غربی شهر کرج بین نادر شاه افشار و دولت عثمانی منعقد شد.
او میگوید: نادر پس از پیروزی های پی در پی بر دولت عثمانی، درخواست الحاق مناطقی چون وان، کردستان غربی، بغداد، کربلا، نجف و بصره را به ایران داد.
این البرزپژوه گفت: دولت عثمانی این درخواست ها را قبول نکرد و علی پاشا حکیم اوغلو را مامور جنگ با ایران کرد، در این موقع سفیر دیگر ایران فتحعلی خان ترکمن که مدتی در بغداد زندانی بود به قسطنطنیه رسید و مذاکرات جدیدی را در دستور کار خود قرار داد.
او میگوید: طبق این مذاکرات نظیف افندی در راس هیئتی از طرف دولت عثمانی به ایران آمد تا مطابق مفاد معاهده سر پلذهاب قصر شیرین در سال ( ۱۰۴۹ق - ۱۶۳۹م) قراردادی امضا کند.
آقای شاهمحمدی گفت: این هیئت در کردان ساوجبلاغ نزدیک تهران به خدمت پادشاه ایران رسید و پس از پنج دور مذاکره در ۱۷ شعبان سال ۱۱۵۹ برابر با ۴ سپتامبر ۱۷۴۶ میلادی قرار دادی تهیه کرد که اختلافات طولانی میان ایران و عثمانی را در عهد نادر شاه خاتمه بخشید.
نادر شاه افشار به جهت لشکرکشی به نواحی مختلف و عدم استقرار در مکانی خاص به شاه بی پایتخت مشهور است.
او سفرهای متعددی به غرب و شرق و شمال غربی کشور برای مقابله با دولت عثمانی و دیگر مدعیان نمود و در این مسیر اغلب از سرزمین کرج (استان البرز) عبور می کرد و یکی از اردوگاه های مهم او در این مسیر کردان ساوجبلاغ کرج بود.