حسین رمضان‌پور سرپرست هیئت کاوش باستان‌شناسی غار شوپری در رستمکلا گفت: فصل دوم کاوش‌های باستان‌شناسی غار شوپری با هدف لایه‌نگاری و تعیین قدمت این غار و در چارچوب پروژه باستان‌شناسی پارینه‌سنگی گذرگاه نیمروز دریای کاسپین در رستمکلا شهرستان بهشهر پایان یافت.

او افزود: بقایایی از زیست انسان در دوره پارینه‌سنگی و یک مرحله از نوسنگی پایانی در این فصل کاوش به‌دست‌آمد که شامل صنایع سنگی مبتنی بر تولید سنگ مادر، ابزار‌ها و قطعات دورویه و بقایای بسیار مهمی از گونه‌های جانوری دوره پلیستوسن است که بر روی چند قطعه از استخوان‌ها اثر برش ابزار سنگی نیز به چشم می‌خورد.

پلیستوسن یکی از دور‌های زمین شناسی از ۲٫۵ میلیون سال تا ۱۰ هزار سال قبل است که انقراض گروه بزرگی از پستانداران و شمار زیادی از گونه‌های پرندگان از اواخر این دوره آغاز شد و تا دور هولوسین ادامه یافت.

ماموت، ماستودون، ببر خنجردندان، تنبل زمینی، گلیپتودون، گوزن ایرلندی و خرس غارنشین از جمله حیوانات منقرض شده در اواخر دوره پلیستوسن بودند و نخستین انسان تکامل یافته نیز در این عصر پدید آمد.

به گفته رمضان پور نمونه‌های سال‌یابی از رسوبات غار نیز تهیه شده است که تاریخ دقیق حضور جوامع انسانی در جنوب دریای کاسپین را روشن خواهد ساخت.

او افزود: در این فصل از کاوش، به دلیل قطور بودن نهشته‌های باستانی مراحل نخستین استقرار انسان‌ها در غار شوپری مشخص نشد و دستیابی به مراحل قدیمی‌تر مستلزم ادامه پژوهش در سال آینده است.

هرنوع مادۀ موجود در زمین که براثر فرایند یا عاملی طبیعی انباشته شده باشد را نهشته می‌گویند و محوطه‌های باستانی پس از طی فرآیند متروک و در نهایت نهشت شدن در مدت زمان طولانی تحت تأثیر فرآیند‌های طبیعی و غیر طبیعی تغییر ریخت داده و با توپوگرافی جدیدی نمایان می‌شوند.

فصل نخست کاوش در غار شوپری رستمکلا شهرستان بهشهر پارسال انجام و به تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و تهیه پرونده ثبت پرداخته شده بود.