احمد دلبری، رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در بحث سالمندی و پیر شدن جامعه در وهله اول بار هزینههایی است که این موضوع برای خانوادهها و کشور خواهد داشت. مشکل جدی سالمندهای کشور و در کل تمامی سالمندان بحث تنهایی و انزوا است.
به گفته وی مراقبت از این افراد یکی از پیامدهای کشور خواهد بود. ۲۰ درصد از سالمندان ما نیاز به خدمات مراقبتی دارند. بخش زیادی از هزینههای بیمهای، درمانی و بهداشتی صرف سالمندان میشود.
او گفت: در آینده بیمهها با مشکلات فراوانی در این باره مواجه میشوند. تقریبا ۵۶ درصد سالمندان در کشور ما مستمری دریافت نمیکنند و در تامین معاش خود نیز مشکلات فراوانی دارند.
به گفته وی بحث نیروی انسانی متخصص در حوزه سالمندی یکی از پیامدهای مهم این حوزه در کشور است.
او گفت: متاسفانه در کشور کمتر از ۲۰ نفر متخصص سالمندان داریم و در حال حاضر بیش از ۲۰۳۰ نفر در این بخش نیاز داریم. در آینده نیز این عدد بیشتر خواهد شد.
به گفته او جمعیت سالمندان ما با کودکان زیر ۵ سال تقریبا برابر است. اکنون باید به تعداد مهدهای کودک، باشگاه بازنشستگان و یا مرکز سالمندان داشته باشیم؛ اما در کلان شهر تهران تنها ۲ یا ۳ مرکز برای بازنشستگان داریم.
دلبری گفت: در بلند مدت سیاست های افزایش جمعیت میتواند تاثیر گذار باشد؛ اما در کوتاه مدت نیاز داریم که خدمات جسمی و روانی به سالمندان را افزایش دهیم و با توجه به زیرساختهایی که در کشور داریم، آموزشهایی در حیطه خود مراقبتی و چکاپ های مورد نیاز در دوره سالمندی بسیار مهم هستند.
به گفته دلبری کشورهایی که از نظر اقتصادی مشکلات مشابه ما را داشته اند، مانند اسپانیا و یونان با بانک زمان بسیاری از مشکلات خود را در این حیطه حل کرده اند و این موضوع میتواند نسخه شفابخش سالمندی در کشور باشد.
این نظر کارشناسی شده نیست ولی می دانم در جای خود درست است ،
در گروه های اجتماعی ترکیب بندی (سید بندی) درست نیست ،
تعدا زیاد زنان شاغل نسبت به مردان ،
تعداد دو برابر دانشجویان پسر نسبت به دختر ،
این موضوع ها فرصت کنش اجتماعی و سرزندگی جمعیت را می گیرد ،
پیمان اشراقی.