راضیه حسینی کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز گفت: علائم مرتبط با بیش فعالی را می توان تحریک پذیری و کم توجهی، اضطراب، اختلالات خلق مانند افسردگی و اختلال دوقطبی، مشکلات ضد اجتماعی، نقص شناختی، ناتوانی در یادگیری ریاضیات و خواندن برشمرد.                                                  

او گفت: درمان مرسوم بیش فعالی اغلب ترکیبی از درمان رفتاری، روان شناختی و درمان دارویی است که با استفاده طولانی مدت از متیل فنیدات و دگزافتامین همراه است.

حسینی گفت: یافته ها نشان می دهد در کودکان مبتلا به بیش فعالی سطح آهن، روی، منیزیم، امگا ۳ و ویتامین D پایین است.

کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز گفت: برخی افزودنی های غذایی ممکن است بر روی پیشرفت بیش فعالی اثرگذار باشد.

او گفت: حذف برخی مواد غذایی از جمله غذاهای فراوری شده، محصولات حاوی رنگ مصنوعی، طعم دهنده ها، شیرین کننده ها، نگهدارنده ها و نوشابه به کاهش علائم بیش فعالی کمک می کند.

شکر

مشاهده شده کودکانی که مصرف صبحانه حاوی محصولاتی با نمایه قندی بالا و شکر زیاد دارند، در مدرسه حواس پرت و بی قرار بوده و به درس توجه کمتری دارد. پس بهتر است شکر کمتری مصرف شود.

اسید چرب امگا ۳ و ۶

در بعضی مطالعات منابع امگا ۳ و ۶ در بیش فعالی مفید بوده است.

منابع امگا ۳

بذر کتان، جوانه گندم، گردو، ماهی و غذاهای دریایی.

منابع امگا ۶

آفتابگردان، بذر کدو تنبل، کنجد، سویا، روغن ذرت و هسته انگور و اکثر مغز ها.

آهن

کمبود آهن باعث کاهش توجه و کاهش توانایی یادگیری می شود. محصولات غنی از آهن از جمله گوشت، ماهی، غذاهای دریایی، حبوبات و سبزی های برگ سبز به بیش فعالی کمک می کند.

روی

مکمل روی در کاهش بیش فعالی، تحریک پذیری و امتیازات اجتماعی شدن در کودکان بیش فعالی مفید است، اما استفاده از منبع غذایی حاوی روی بیشتر توصیه می شود.

منابع روی شامل صدف خوراکی، جوانه گندم و گندم سیاه، جگر، کنجد، گوشت گاو سرخ شده کم چرب و گوشت بره و شکلات تلخ

است.

منیزیم

کمبود منیزیم منجر به افزایش بیش فعالی، نا آرامی، اضطراب و بی خوابی می شود. از جمله منابع منیزیم می توان به سبوس گندم، کاکائو، آفتابگردان، حبوبات، شکلات تلخ و مغزها اشاره کرد.

در بعضی از مطالعات مکمل منیزیم به همراه ویتامین B۶ با کاهش پرخاشگری و بی توجهی همراه بوده است.

ویتامین D: ویتامین D با اختلالات روانی و بیش فعالی ارتباط دارد. به طوری که کمبود ویتامین D در کودکان بیش فعال بسیار بالاتر از کودکان سالم است و مکمل یاری با ویتامین D می تواند در کاهش بیش فعالی موثر باشد.

به طور کلی بین بروز بیش فعالی و کمبود برخی مواد معدنی و ویتامین ها ارتباط وجود دارد. بسیاری از افزودنی ها و رنگ های خوراکی باعث از دست دادن مواد مغذی می شود و از این طریق بر عملکرد مغز اثر می گذارد.

رژیم حاوی شکر بالا و امگا ۳، آهن، روی، منیزیم و ویتامین D پایین در شدت بیش فعالی نقش دارد.

اما به طور کلی به جای مکمل یاری با ویتامین و مواد معدنی خاص بهتر است رژیم غذایی متعادل و متناسب برای کودک فراهم کنیم.