از جمعیت ۲۵۱ هزار نفره ایران که قسمتی از بار تامین لبنیات روی دوششان است، ۲۵ هزار خانوارشان در غرب کشور و استان چهارمحال و بختیاری زندگی می کنند.
مردمانی که سال ها است روش زندگیشان را در کوچ و کوهستان انتخاب کرده اند.
می گویند: بسیار مهمان نواز هستند و در خانه هایشان به روی مردم باز است و با تولیدات خودشان مانند دوغ، ماست، شیر، کره حیوانی، سرشیر و... از آن ها پذیرایی می کنند.
هرچند این دست تفریحات و این جنس سفره ها در خانه شهرنشینان کمتر به چشم می خورد اما با مردمان شهرهای بزرگ یک نقطه مشترک دارند و آن هم بهره مندی از طرح مردمی سازی و توزیع عادلانه یارانه ها است.
خودشان می گویند: شروع این طرح برایشان نتیجه ای در بر داشته که مردمان عشایر بیشتر حسش می کنند.
برای مثال کره حیوانی را در گذشته کیلویی ۷۰ هزار تومان می فروختند و با اجرای طرح مردمی سازی و توزیع عادلانه یارانه ها این محصول را کیلویی ۲۰۰ هزار تومان به فروش می رسانند.
هرچند افزایش ارزش تولیدات عشایر نوید چرخش چرخ های زندگی در این منطقه را می دهد اما هنوز کار مسئولان تمام نشده است.
آن طور که عشایر بختیاری می گفتند: پنل خورشیدی، تامین نهاده ها دامی، نیاز به تسهیلات مناسب و.. از جمله مشکلاتشان است که برای رفع آن چشمشان به دست مسئولان دوخته شده است؛ مشکلاتی که کمرنگ شدنشان این فرآورده ها را بیشتر و سفره شهرنشینان را رنگین تر می کند.
آقای حسین پور مدیرکل امور عشایر چهارمحال و بختیاری در خصوص رفع این مشکلات گفت: سه هزار پنل خورشیدی در بین خانوارهای عشایری توزیع خواهد شد و هرسال عملیات ریزش برداری، آواربرداری و مرمت جاده های مواصلاتی اجرا می شود.
تاکنون یک هزار و ۵۰۰ تن نهاده های دامی بین عشایر توزیع شده است.
بیشتر بخوانید
آنچه در کنار همه مشکلات عشایر به چشم می خورد شادمانی آن ها از اجرای طرح مردمی سازی و توزیع عادلانه یارانه ها در دولت سیزدهم است.
ناگفته نماند که در کشور های دیگه هم به شیوه عشایر هستند و زندگی می کنند . مختص ایران نیست .
و سعی میکنن برا دام هاشون چراگاه های طبیعی فراهم کنند حتی دیگه باغ وحش درست نمیکنن مناطق حفاظت شده رو ایجاد کردن