آقای شهاب خدابخشیان گفت: ارزش کل بازار شرکتهای صنعت فلزات اساسی در محدوده ۱.۱۵۵ همت قرار دارد. مهمترین شرکتهای فعال در این صنعت، فولاد مبارکه، ملی صنایع مس ایران، فولاد خوزستان، فولاد هرمزگان، فولاد کاوه، ذوب آهن اصفهان و آلومینیوم ایران هستند.
از ابتدای سال ۱۴۰۰ تاکنون شاخص فلزات اساسی نسبت به صنایع مهمی، چون فرآوردههای نفتی، شیمیایی، چندرشتهای صنعتی و حتی شاخص کل عملکرد ضعیفی داشته و تنها ۱۵ درصد رشد داشته است.
او میگوید: شاخص صنعت فلزات اساسی پس از حباب مرداد سال ۹۹ و صعود به محدوده یک میلیون و ۴۱۹ هزار واحد، وارد یک روند نزولی شد، اما طی یکسال گذشته عمده این نزول را جبران نمود. اکنون محدوده یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحد یک مقاومت مهم برای این شاخص محسوب شده که مصادف با نسبت ۲۳.۶ درصد فیبوناچی اصلاحی نیز است.
همچنین الگوی مثلث نشان داده شده در تصویر زیر به عنوان یک الگوی مثلث صعودی شناخته میشود که در حال جمعآوری قدرت بیشتر برای شکست ضلع بالایی مثلث است.
به گفته تحلیلگر بازار سرمایه، طبق سیستم معاملات ایچیموکو نیز خط تنکانسن، خط کیجونسن را به سمت پایین قطع کرده که سیگنال مطلوبی برای این شاخص نیست و در صورتی که بالعکس این موضوع رخ دهد، میتوان انتظار برگشت از روند نزولی کوتاه مدت را داشت.
همچنین اندیکاتور MACD نیز فعلا در فاز منفی قرار داشته و نتوانسته فاز مثبت را تثبیت کند. یک واگرایی کوتاه مدت منفی نیز در نمودار نسبت به اندیکاتور MACD ملاحظه میشود که نشان از ضعف در قدرت خریداران دارد.
او میگوید: طی دو ماه گذشته تاکنون خبرهایی، چون عوارض صادراتی محصولات تولیدی کارخانجات صنعت فلزات اساسی و شروع قطعی برق در ماههای گرم سال تاثیر نامطلوبی بر معاملات شرکتهای این صنعت وارد ساخته است. قطعی و محدودیت برق کماکان بر فعالیت شرکتهای این صنعت سایه افکنده و در صورت تحقق، صدمات جبران ناپذیری را بر این صنعت متحمل میسازد. به عنوان مثال، طی شفاف سازی شرکت آلومینیوم ایران مشخص گردید که در صورت محدودیت برق سه ماهه تابستان، ۳۰ درصد از درآمد عملیاتی این شرکت کاهش مییابد که درصد قابل توجهی است و در سود خالص این شرکت تاثیر قابل توجهی دارد.
تحلیلگر بازار سرمایه گفت: در کل صنعت فلزات اساسی یک صنعت ارزآور بوده و در تراز تجاری کشور نقش مهمی ایفا میکند و صنعتی است که سرمایهگذاران میتوانند در بلند مدت روی بازدهی بالای آن حساب کنند.