تارنمای خبری الخلیج الجدید در مطلبی به موضوع طرح این لایحه در کنست صهیونیست‌ها پرداخت و نوشت: اجماع برای تصویب این لایحه، صرف نظر از شکنندگی وضعف ائتلاف حاکم بر تشکیلات صهیونیستی، تسلط جناح راست افراطی - به ویژه جریان شهرک نشینان یهودی- برعرصه سیاسی رژیم صهیونیستی را نشان می‌دهد.

بلند کردن پرچم فلسطین در تظاهرات دانشجویان عرب در سرزمین‌های اشغالی تازگی ندارد، این پرچم از مدت‌ها قبل به عنوان نماد ملی در جنبش‌های مردمی استفاده می‌شد و در ۲۹ می ۲۰۲۲ درپی یورش ده‌ها هزار یهودی افراطی به شهر قدیمی بیت المقدس، تحت عنوان راهپیمایی پرچم، فلسطینیان نیز پرچم خود را بردوش گرفتند.

در جریان این رویداد، کسانی که با پرچم‌های حامل پرچم اسرائیل راهپیمایی کردند، ازحمایت نیرو‌های رژیم اشغالگر قدس برخوردار شدند، ولی چالش واقعی برای صهیونیست‌ها، برافراشته شدن پرچم فلسطین بود که بالاتر از پرچم‌های آبی و سفید به اهتزاز درآمد.

رژیم اشغالگر قدس، نسبت به برافراشتن پرچم فلسطین در بیت‌المقدس حساسیت خاصی دارد و برافراشین آن را در سرزمین‌های اشغالی نقض حاکمیت اسرائیل می‌نامد و با پیش کشیدن توافق اسلو - به ویژه پروتکل پاریس ۱۹۹۴ – مدعی دخالت تشکیلات خودگردان فلسطین در امور داخلی اسرائیل می‌شود. صهیونیست‌ها مساله بیت المقدس را یک مساله داخلی اسرائیل عنوان کرده و نتیجه می‌گیرند برافراشتن پرچم فلسطین دخالت در امور داخلی اشغالگران است!

ماه گذشته دانشجویان فلسطینی به مناسبت هفتاد و چهارمین سالگرد "روز نکبت" تظاهراتی را در محوطه دانشگاه بن گوریون در سرزمین‌های اشغالی برگزار کردند و پرچم‌های فللسطین را به اهتزاز درآوردند که درپی این رویداد شهردار شهر از دانشگاه شکایت کرد.

فعالان جناح راست همچنین به تظاهرات دانشجویان عرب به مناسبت روز نکبت در دانشگاه تل آویو نیز حمله کردند و با آنان به زد و خورد پرداختند این درحالی است که برگزاری راهپیمایی و اعتراض مسالمت آمیز گروه‌های مختلف در چارچوب آزادی‌های دانشگاهی قرار می‌گیرد، اما موضوع به همینجا ختم نشد و رسانه‌ها و نهاد‌های سیاسی اسرائیلی حملات همه جانبه‌ای علیه این راهپیمایی به راه انداختند.

آشکارترین نمونه این رویکرد صهیونیست‌ها؛ توییت اسراییل کتز عضو کنست اسراییل است که نوشت: "دیروز به دانشجویان عربی که پرچم فلسطین را در دانشگاه‌ها به اهتزاز در می‌آوردند هشدار دادم جنگ سال ۱۹۴۸ را بیاد بیاورید، جنگ استقلال ما و فاجعه خود را به خاطر بیاورید. عرب‌ها در سرزمین اسراییل باید تروریسم خود را متوقف کرده و به خشونت علیه یهودیان در شهر‌های مختلف پایان دهند، وگرنه درسی به خواهیم داد که فراموش نکنند!

ویژگی این کمپین همه جانبه، از سوی رسانه ها، سیاستمداران، و گروه‌های شبه نظامی داخلی و محلی در سرزمین‌های اشغالی با هدف ارعاب فلسطینیان، با چشم پوشی و حمایت ضمنی پلیس است. اگرچه این نوع رفتار هماهنگ گرچه چیز جدیدی نیست، اما اکنون به نحو بی‌سابقه‌ای تشدید شده است، نمونه‌ای از آن را در اظهارات نفتالی بنت می‌توان دید که در ماه گذشته میلادی از اسرائیلی‌ها خواسته بود با خود اسلحه حمل کنند.

افزایش شدید تعداد یهودیان اسرائیلی متقاضی مجوز حمل سلاح، دراین فضای به شدت تحریک آمیز علیه شهروندان فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی از یک سو و غیرقانونی کردن فعالیت سیاسی آن‌ها ازسوی دیگر، عمیقاً نگران کننده است.

اسرائیل سخت در تلاش است تا موضوع فلسطین را از سطح ملی کلا حذف کند و در عین حال در بعد بین المللی نیز از طریق معامله با برخی کشور‌های عربی و عادی سازی روابط تلاش دارد با افزایش نفوذ منطقه‌ای و طرح‌های همکاری امنیتی با کشور‌های عربی همسایه، مساله فلسطین را به محاق ببرد.

همه این‌ها بخشی از یک استراتژی یکپارچه رژیم صهیونیستی است که بر اساس آن موضوع پرچم فلسطین اهمیت بسیاری پیدا می‌کند، زیرا این پرچم نماد اصلی آرمان فلسطین به شمار می‌رود.

به همین دلیل است که شاهد فشار همه جانبه رژیم صهیونیستی برای ممنوعیت برافراشتن پرچم فلسطین هستیم، درواقع حمله نیروی پلیس صهیونیستی به مراسم تشییع پیکر شیرین ابوعاقله خبرنگار الجزیره نمود بارز خشم و نفرت صهیونیست‌ها از پرجم فلسطین بود که بر تابوت این خبرنگار کشیده شده بود.

لایحه پیشنهادی کنست علیه پرچم فلسطین، در واقع بخشی از تلاش اسرائیل برای تعمیق اشغالگری، تضعیف نقش فلسطینیان در سرزمین‌های ۱۹۴۸ و سرکوب هرگونه پیوندآن‌ها با آرمان فلسطین است.

این لایحه که این هفته به تصویب اولیه رسید، برافراشتن " پرچم یک کشور متخاصم یا پرچم تشکیلات خودگردان فلسطین" را نه تنها در محوطه دانشگاه که در همه نهاد‌ها و مؤسسات دولتی، ممنوع می‌کند.

این اقدام با هدف تحکیم سیطره اسرائیل در سراسر سرزمین‌های اشغالی و سوق دادن مؤسسات به سمت خودسانسوری درقبال بهره مندی از بودجه دولتی صورت می‌گیرد، گرچه براساس یک ساختار تبعیض آمیز و نژادپرستانه هم اکنون نیز تشکل‌های فرهنگی فلسطینیان در این سرزمین‌ها تنها بخش کوچکی از بودجه خود را از منابع دولتی دریافت می‌کنند.

در مجموع می‌توان گفت که نبرد برای پرچم، با توجه به مبارزات بی وقفه برای ۷ دهه، تلاشی برای احقاق حق مشروع فلسطینیان در سرزمین پدری و برخورداری آن‌ها از حقوق سیاسی است.

منبع: ایرنا