نشست سالانه «بیلدربرگ» پنجشنبه هفته گذشته در آمریکا برگزار شد و یکشنبه به اتمام رسید. بیلدربرگ نشستی است که دهه‌ها به صورت مخفی و بدون پوشش رسانه‌ای برگزار می‌شود. هیچ خبرنگاری حق ورود به آن را ندارد و گفته‌های سخنرانان جایی منتشر نمی‌شود. نظریه‌های گوناگونی در مورد ماهیت «بیلدربرگ» وجود دارد. برخی معتقدند اعضای این نشست نماینده یک «دولت جهانی در سایه» هستند در حالی که خود شرکت کنندگان اصرار دارند این گروه صرفا جامعه‌ای کوچک است که خارج از هیاهوی رسانه‌ای گردهم‌آیی‌های خود را برگزار می‌کند.

«بیلدربرگ» خود را چگونه معرفی می‌کند؟

نشست بیلدربرگ نام خود را از هتلی به همین اسم در هلند گرفته است. جایی که اعضای آن برای اولین بار به دعوت شاهزاده برنهارد هلند گرد هم آمدند. در وبسایت این گروه نوشته شده: نشست سالانه بیلدربرگ از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۹۵۴، انجمنی برای گفتگو‌های غیر رسمی سران اتحادیه اروپا و آمریکای شمالی بوده است. هر سال تقریبا ۱۳۰ رهبر سیاسی و کارشناس در حوزه‌های صنعت، دانشگاه، رسانه و اقتصاد به این نشست دعوت می‌شوند. حدود دو سوم آن‌ها از اروپا و بقیه از آمریکای شمالی هستند.

چون جلسات خصوصی است، هر شخص با اسم خودش شرکت می‌کند و مقام سیاسی و رسمی افراد مطرح نیست. به همین دلیل، افراد ملزم به رعایت مواضع و قرارداد‌های کشور خود نیستند. در این جلسه هیچ دستور کار دقیقی وجود ندارد، هیچ قطعنامه‌ای پیشنهاد نمی‌شود، رای‌گیری و بیانیه‌ای صادر نمی‌شود.

اعضای گروه بیلدربرگ همگی توسط کمیته انتخابی برگزیده می‌شود. یعنی به عنوان یک عضو بیلدربرگ، شما انتخاب نمی‌کنید، بلکه انتخاب می‌شوید.

نمایی از هتل بیلدربرگ هلند

اینجا برای همه جا نیست!

گاردین در سال ۲۰۱۷ در انتقاد به تبعیض در انتخاب اعضای بیلدربرگ می‌نویسد: این نشستی است که «کمتر از ۲۵ درصد آن را زنان تشکیل می‌دهند» و بعد به طعنه می‌نویسد «تعداد مدیران یک شرکت بانکداری خاص در نشست امسال بیشتر از تعداد رنگین پوستان آن بود»! در ادامه گزارش گاردین آمده: «شاید منظورشان از کلمه تنوع این باشد که برخی شرکت کنندگان صندوق‌های پوششی دارند در حالی که برخی دیگر صاحب شرکت‌های بزرگ صنعتی هستند. برخی لابیگری می‌کنند و برخی تحت لابی قرار می‌گیرند!»

این انتقاد گاردین است به «مردان» «سفید پوستی» که دور هم جمع می‌شوند تا برای دنیا تصمیم بگیرند. بعد نشریه انگلیسی فلش انتقاد را از روی شرکت کنندگان برمی‌گرداند و به سمت موضوعات نشست می‌چرخاند.

در بیلدربرگ درباره چه صحبت می‌کنند؟

بیلدربرگ موضوعات اصلی نشست هر سال را در وبسایت خود می‌نویسد. از نظام استراتژیک پایدار گرفته تا آینده اروپا و تهدیدات سایبری همگی در نشست‌های سال‌های اخیر مطرح شده اند. مسائل جاری بین ایران و عربستان، نقش روسیه در نظم بین‌المللی، هوش مصنوعی و تهدیدات مربوط به سلاح‌های شیمیایی نیز از موارد مطرح شده در نشست‌های پیشین هستند.

وبسایت نشست در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد یکی از موارد مطرح شده «کند کردن پدیده جهانی شدن» بوده است. گاردین می‌نویسد: «شما فکر می‌کنید روسای شرکت‌های گوگل، ایرباس، دویچه بانک و بورس فرانکفورت یک جا جمع می‌شوند تا در مورد پدیده جهانی شدن و «کند کردن آن» صحبت کنند؟ یک موضوع دیگر در این کنفرانس «مبارزه با اخبار جعلی» بوده. بیلدربرگ نگران اخبار جعلی است؟ محرمانه‌ترین کنفرانس جهان، که صد‌ها هزار دلار خرج می‌کند تا مطبوعات را از بحث‌های مقدس خود دور نگه دارد، کنفرانسی که دهه‌ها را صرف دروغگویی و ابهام در مورد خود کرده است، می‌خواهد از انتشار حقیقت اطمینان حاصل کند؟»

بازداشت خبرنگاران: عاقبت تهیه گزارش از بیلدربرگ

خبرنگار گاردین می‌نویسد: اینجا قصر «شانتیئی» فرانسه نیست. اما پیش از این بار‌ها به دلیل تلاش برای تهیه گزارش درباره این کنفرانس توسط پلیس مسلح بازداشت شده ام. من را داخل ماشین پلیس انداختند و فریاد زدند دوربینت را تحویل بده. من را ساعت یک نیمه شب از اتاقم بیرون و مجبور کردند زیر نورافکن پلیس بایستم و حالا می‌خواهند درباره جنگ اطلاعاتی صحبت کنند؟

اعضای نشست: از بیل گیتس معروف تا اساتید دانشگاه که نامشان را نشنیده‌اید

قدرتمندترین و تأثیرگذارترین افراد جهان در صنعت، اقتصاد، سیاست، رسانه و دانشگاه به عنوان عضو گروه انتخاب می‌شوند. هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق آمریکا یکی از اعضای عادی این گروه محسوب می‌شود. مارگارت تاچر، نخست وزیر سابق انگلیسی، بیل کلینتون، رئیس جمهور اسبق آمریکا و حتی بیل گیتس، بنیان‌گذار مایکروسافت از اعضای مطرح این گروه هستند. تعداد زیادی از اعضای بیلدربرگ اساتیدی هستند که در دانشگاه‌های مطرح دنیا تدریس می‌کنند: از اقتصاد و علوم سیاسی گرفته تا روابط بین‌الملل.

نظریه اول: تشکیل دولت جهانی

نشست بیلدربرگ در نیم قرن گذشته سوء ظن‌های بسیاری را به خود جلب کرده است. برخی با اطمینان ادعا می‌کنند شرکت‌کنندگان در حال طراحی نظم نوین جهانی هستند.

در آگوست ۲۰۱۰، فیدل کاسترو، رئیس جمهور سابق کوبا، مقاله‌ای برای روزنامه «گرانما» حزب کمونیست کوبا نوشت که در آن با استناد به کتاب «اسرار باشگاه بیلدربرگ دانیل استولین در سال ۲۰۰۶» گفت: «گروه‌های شوم و لابی‌های بیلدربرگ، افکار عمومی را دستکاری می‌کنند تا دولتی جهانی را نصب کنند که مرز نمی‌شناسد و به هیچ‌کس جز خود پاسخگو نیست.»

اگرچه اعضای بیلدربرگ به طور معمول در مورد کنفرانس‌ها صحبت نمی‌کنند، اما دنیس هیلی، نماینده حزب کارگر انگلیس که بیش از ۳۰ سال از اعضای کمیته راهبری بیلدربرگ بوده، درباره مباحث مطرح شده در نشست‌ها گفت: «این که بگوییم ما برای تشکیل یک دولت جهانی تلاش می‌کردیم اغراق آمیز است، اما نادرست هم نیست. ما در بیلدربرگ احساس می‌کردیم که نمی‌توانیم برای همیشه به مبارزه با یکدیگر و کشتن مردم و بی‌خانمان کردن میلیون‌ها نفر ادامه دهیم؛ بنابراین احساس کردیم که یک جامعه واحد در سراسر جهان چیز خوبی خواهد بود».

نظریه دوم: دیدار برای برنامه‌ریزی انقلاب و جنگ

اروینگ والاس، در کتاب «سالنامه مردمی» خود می‌نویسد: اعضای بیلدربرگ در طول سال‌ها با چنان مهارتی از حریم خصوصی خود محافظت کرده اند که حدس زدن آنچه در جلسات می‌گذرد واقعا دشوار است. با این حال، گروه‌های چپگرا و راستگرا، هر دو می‌گویند رهبران بیلدربرگ مخفیانه برای برنامه‌ریزی رویداد‌هایی که بعدا اتفاق می‌افتد، دیدار می‌کنند. انجمن جان برچ (JBS) که یک گروه جناح راست آمریکایی است بار‌ها گفته بیلدبرگ با هدف نهایی ایجاد یک نظام سیاسی برنامه‌ریزی شده در جهان شکل گرفته است. برچر‌ها می‌گویند گروه بیلدبرگ در انقلاب الجزایر نقش داشته و شورش سال ۱۹۵۴ در این کشور تنها شش ماه پس از اولین نشست گروه بیلدربرگ آغاز شد. ظاهراً اعضای گروه منابع انرژی صنایع فرانسه و غرب آلمان را کنترل می‌کنند. همچنین گفته می‌شود معاهده رم که بازار مشترک را به وجود آورد، اولین بار در جلسات بیلدربرگ مطرح شده است.

گردهم‌آیی شیاطین یا یک ضیافت شام ساده؟

جیم تاکر، سردبیر روزنامه امریکن فری پرس، می‌گوید: «آن‌ها جنگ‌ها را سازماندهی می‌کنند و رهبران سیاسی را انتخاب و برکنار می‌کنند». او این گروه را به سادگی «شیطان» توصیف می‌کند.

یا مثلا الکس جونز، مجری رادیویی معروف آمریکایی اعضای این نشست‌ها را «عروسک گردان‌هایی بالاتر از احزاب اصلی» معرفی کرده و خطاب به این گروه می‌گوید: «ما می‌دانیم که شما بی‌رحم هستید. ما می‌دانیم که شما شیطانی هستید.»

با این حال برخی دیگر نیز این نظریات را قبول ندارند. به طور مثال دیوید آرونوویچ، نویسنده کتاب تاریخچه‌های وودو، می‌گوید: «برخی فکر می‌کنند نشست بیلدبرگ چیزی شبیه به سازمان مخفی و شیطانی «اسپکتر» در فیلم‌های جیمز باند باشد. در حالی که دورهمی‌های این گروه چیزی بیشتر از دور هم جمع شدن افراد ثروتمند و شام خوردن نیست.»

منتقدان بیلدربرگ به «نظم نوین جهانی» که تصور می‌کنند توسط اعضای این گروه در حال برنامه‌ریزی است، اعتراض دارند

«ویسکونت داوینیون» که مدتی ریاست گروه بیلدربرگ را بر عهده داشت در سال ۲۰۰۵ و در مصاحبه با بی‌بی‌سی نظرش را در مورد اینکه بیلدربرگ یک دولت جهانی در سایه است اینطور بیان کرد: «این اجتناب ناپذیر است و مهم نیست. همیشه افرادی وجود خواهند داشت که به توطئه‌ها اعتقاد دارند، اما همه چیز به شیوه‌ای بسیار نامنسجم‌تر اتفاق می‌افتد. اینکه اجماعی داشته باشیم و برنامه عملیاتی... پاسخ منفی است. مردم آنقدر عاقل هستند که چنین چیزی را باور نکنند».

بیلدربرگ هرچه که باشد، آخرین کنفرانس مطبوعاتی خود را در اواسط دهه ۱۹۷۰ برگزار کرده است. اعضای این گروه برای مدت طولانی در حال جنگ بر سر اطلاعات بوده اند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که اسلحه خود را زمین بگذارند، وارد قرن بیست و یکم شوند و شروع به صحبت کنند.

بیلدربرگ امسال امنیتی‌تر از همیشه بوده، با حضور سران ناتو، سیا و شورای امنیت ملی آمریکا. رئیس ستاد ارتباطات انگلیس، مدیر آژانس اطلاعات خارجی فرانسه، رئیس آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت آمریکا برگزار شده است. گاردین نشست امسال را «شورای عالی جنگ» توصیف کرده که پر از مشاوران عالی نظامی است اما درِ این نشست، چه امنیتی باشد و چه در راستای حفظ ثبات، به روی خبرنگاران بسته است.

تهیه و تنظیم: زهرا نجفی